| rdfs:comment
| - Graf Alexander Iwanowitsch Rumjanzew (russisch Александр Иванович Румянцев, wiss. Transliteration Aleksandr Ivanovič Rumjancev; * 1680; † 15. März 1749) war ein General der russischen Armee. (de)
- Alexandre Ivanovitch Roumiantsev (en russe : Александр Иванович Румянцев) (1680-1749) était le père du maréchal-comte Piotr Alexandrovitch Roumiantsev-Zadounaïski et de Daria, comtesse de Wallenstein. Il fut un proche de Pierre le Grand qui lui confia des missions diplomatiques. Il était le descendant d'une famille de boyards, connue depuis le XIVe siècle, les Roumiantsev. (fr)
- El conde Aleksandr Ivánovich Rumiántsev (en ruso, Алекса́ндр Ива́нович Румя́нцев; , 1680 - Moscú, 4 de marzo de 1749) fue un militar y diplomático ruso, general en jefe (1737), gobernador de Malorosiya entre 1738 y 1740, y gobernador de Astracán y Kazán entre 1735 y 1736. (es)
- Il conte Aleksandr Ivanovič Rumjancev, in russo: Александр Иванович Румянцев? (1680 – Mosca, 15 marzo 1749), è stato un nobile, diplomatico e generale russo. (it)
- Граф (с 1744) Алекса́ндр Ива́нович Румя́нцев (1680—1749) — русский дипломат и военачальник, генерал-аншеф (1737), правитель Малороссии в 1738—1740 годах, астраханский и казанский губернатор в 1735—1736 годах. (ru)
- Рум'янцев Олександр Іванович (1680 — 15 березня 1749) — граф, генерал-аншеф, головний командир Малоросійського тимчасового Правління гетьманського уряду (з 27 листопада по 30 грудня 1736 року та з 6 березня 1738 по 2 березня 1740 року), виконувач обов'язків Київського губернатора (1737—1738 рр.), Астраханський губернатор (28 липня — 16 жовтня р.), Казанський губернатор (жовтень 1735 — листопад 1736 р.). (uk)
- Aleksandr Ivànovitx Rumiàntsev (Kostroma Uyezd, 1680 - Moscou, 4 de març de 1749 (Julià)) va ser un assistent de Pere el Gran i pare del mariscal de camp Piotr Rumiàntsev. Provenia de la família Rumiàntsev, que, tot i que poc coneguda i documentada al segle xvii, més tard va afirmar descendència d'un boiar destacat del segle xiv. (ca)
- Count Alexander Ivanovich Rumyantsev (Russian: Александр Иванович Румянцев) (1677–1749) was an assistant of Peter the Great and father of Field Marshal Peter Rumyantsev-Zadunaisky. He came from the Rumyantsev family which, though little known and documented in the 17th century, later claimed descent from a prominent 14th-century boyar. (en)
- Aleksander Iwanowicz Rumiancew (ros. Александр Иванович Румянцев, ur. 1677, zm. 4 marca 1749) – rosyjski feldmarszałek i doradca Piotra I Wielkiego, ojciec feldmarszałka Piotra Aleksandrowicza. Pochodził z rodziny o słabo udokumentowanym pochodzeniu w okresie przed XVII wiekiem, ale później wywodził je od XIV wieku. W 1704 roku wstąpił do Pułku Preobrażeńskiego. Brał udział w wojnie północnej, m.in. w bitwie pod Połtawą. Jako jeden ze strażników Piotra I, zwrócił jego uwagę ze względu na swoją „inteligentną twarz”. Został wówczas służącym władcy, a następnie polecony Piotrowi Szafirowowi i Piotrowi Tołstojowi. Pod komendą tych dwóch urzędników otrzymał misję schwytania hetmana Pawło Połubotoka oraz liczne misje dyplomatyczne w Stambule i Persji. (pl)
- Aleksandr Ivanovitj Rumjantsev (ryska Алекса́ндр Ива́нович Румя́нцев), född 1677, död 1749, var en rysk greve, diplomat och militär, far till Pjotr Aleksandrovitj Rumjantsev. Alexander Ivanovitj Rumjantsev var son till en fattig adlig hovman från Kostroma. Han slöt sig till den unge Peter den stores ”lekregementen” och tjänade upp sig från menig i Preobrazjenska gardet. Han blev samtidigt personlig vän med kejsaren. Han följde Peter på dennes utrikesresa 1716-1717 och skickades 1717 tillsammans med Pjotr Tolstoj för att hämta hem tsarevitj Aleksej Petrovitj från hans flykt till Wien. För denna insats befordrades han till major vid gardet. (sv)
|
| has abstract
| - Aleksandr Ivànovitx Rumiàntsev (Kostroma Uyezd, 1680 - Moscou, 4 de març de 1749 (Julià)) va ser un assistent de Pere el Gran i pare del mariscal de camp Piotr Rumiàntsev. Provenia de la família Rumiàntsev, que, tot i que poc coneguda i documentada al segle xvii, més tard va afirmar descendència d'un boiar destacat del segle xiv. Alexandre es va enrolar al l'any 1704. Mentre vigilava la seu de Pere el Gran, el monarca el va notar «per la seva gran alçada i la seva cara intel·ligent». Pere va fer d'Aleksandr Ivànovitx el seu servent i més tard el va recomanar a Peter Shafirov i Piotr Tolstoi. Al servei d'aquests dos cortesans, Rumiàntsev va dirigir una missió per capturar l'hetman i va dur a terme diversos encàrrecs diplomàtics a Constantinoble i Pèrsia. El 1720 es va casar amb la filla i hereva del comte Andrey Matveyev, la comtessa Maria Matveyeva, que es rumorejava que havia tingut una intimitat amb el tsar. La seva dona li va sobreviure durant 40 anys i va entretenir la societat de Sant Petersburg amb les històries del seu coneixement de Lluís XIV, Madame de Maintenon i el duc de Marlborough. Quan va morir als 90 anys, Gavriïl Derjavin va escriure una oda notable glorificant les seves virtuts. Després que la filla de Pere I, Elisabet, arribés al tron l'any 1741, Rumiàntsev va recuperar el favor, es va convertir en comte i va anar a governar Malorrussia, o Ucraïna del marge esquerre. Va ser ell qui va negociar i va signar el Tractat d'Åbo amb Suècia. La seva experiència diplomàtica semblava obrir la perspectiva de que Rumiàntsev succeís a Aleksey Bestuzhev com a canceller, però aquest nomenament no es va produir mai. Va morir a Ucraïna el 4 de març de 1749, deixant un fill, Pere "del Danubi", i una filla, Daria, casada amb el comte austríac Wallenstein. (ca)
- Graf Alexander Iwanowitsch Rumjanzew (russisch Александр Иванович Румянцев, wiss. Transliteration Aleksandr Ivanovič Rumjancev; * 1680; † 15. März 1749) war ein General der russischen Armee. (de)
- Count Alexander Ivanovich Rumyantsev (Russian: Александр Иванович Румянцев) (1677–1749) was an assistant of Peter the Great and father of Field Marshal Peter Rumyantsev-Zadunaisky. He came from the Rumyantsev family which, though little known and documented in the 17th century, later claimed descent from a prominent 14th-century boyar. Alexander enrolled in the Preobrazhensky regiment of guards in 1704. While he guarded the headquarters of Peter the Great, the monarch noticed him "for his great height and smart face". Peter made Alexander Ivanovich his servant and later recommended him to Peter Shafirov and Peter Tolstoy. In the service of these two courtiers, Rumyantsev led a mission to capture hetman Pavlo Polubotok and carried out various diplomatic errands in Constantinople and in Persia. In 1720, he married the daughter and heiress of Count Andrey Matveyev, Countess Maria Matveyeva, who was rumored to have been intimate with the Tsar. His wife survived him by 40 years, and entertained Saint Petersburg society with the stories of her acquaintance with Louis XIV, Madame de Maintenon, and the Duke of Marlborough. When she died at the age of 90, Gavrila Derzhavin wrote a remarkable ode glorifying her virtues. After Peter I's daughter Elizabeth Petrovna came to the throne in 1741, Rumyantsev regained favor, became a count and went to govern Malorossia, or left-bank Ukraine. It was he who negotiated and signed the Treaty of Åbo with Sweden. His diplomatic experience seemed to open the prospect of Rumyantsev succeeding Aleksey Bestuzhev as the Chancellor, but this appointment never eventuated. He died in Ukraine on March 4, 1749, leaving a son, Peter "of the Danube", and a daughter, Daria, married to the Austrian count Wallenstein. This article incorporates text from a publication now in the public domain: Brockhaus and Efron Encyclopedic Dictionary (in Russian). 1906. {{cite encyclopedia}}: Missing or empty |title= (help) (en)
- Alexandre Ivanovitch Roumiantsev (en russe : Александр Иванович Румянцев) (1680-1749) était le père du maréchal-comte Piotr Alexandrovitch Roumiantsev-Zadounaïski et de Daria, comtesse de Wallenstein. Il fut un proche de Pierre le Grand qui lui confia des missions diplomatiques. Il était le descendant d'une famille de boyards, connue depuis le XIVe siècle, les Roumiantsev. (fr)
- El conde Aleksandr Ivánovich Rumiántsev (en ruso, Алекса́ндр Ива́нович Румя́нцев; , 1680 - Moscú, 4 de marzo de 1749) fue un militar y diplomático ruso, general en jefe (1737), gobernador de Malorosiya entre 1738 y 1740, y gobernador de Astracán y Kazán entre 1735 y 1736. (es)
- Il conte Aleksandr Ivanovič Rumjancev, in russo: Александр Иванович Румянцев? (1680 – Mosca, 15 marzo 1749), è stato un nobile, diplomatico e generale russo. (it)
- Граф (с 1744) Алекса́ндр Ива́нович Румя́нцев (1680—1749) — русский дипломат и военачальник, генерал-аншеф (1737), правитель Малороссии в 1738—1740 годах, астраханский и казанский губернатор в 1735—1736 годах. (ru)
- Aleksander Iwanowicz Rumiancew (ros. Александр Иванович Румянцев, ur. 1677, zm. 4 marca 1749) – rosyjski feldmarszałek i doradca Piotra I Wielkiego, ojciec feldmarszałka Piotra Aleksandrowicza. Pochodził z rodziny o słabo udokumentowanym pochodzeniu w okresie przed XVII wiekiem, ale później wywodził je od XIV wieku. W 1704 roku wstąpił do Pułku Preobrażeńskiego. Brał udział w wojnie północnej, m.in. w bitwie pod Połtawą. Jako jeden ze strażników Piotra I, zwrócił jego uwagę ze względu na swoją „inteligentną twarz”. Został wówczas służącym władcy, a następnie polecony Piotrowi Szafirowowi i Piotrowi Tołstojowi. Pod komendą tych dwóch urzędników otrzymał misję schwytania hetmana Pawło Połubotoka oraz liczne misje dyplomatyczne w Stambule i Persji. W 1720 roku ożenił się z córką księcia Andrieja Matwiejewa, Marią (1699-1789), przyjaciółką cara. Po objęciu w 1741 roku tronu przez carycę Elżbietę został księciem i gubernatorem Małorusi (Ukrainy). W 1743 roku był głównym negocjatorem pokoju ze Szwecją w Åbo. Miał syna Piotra Aleksandrowicza i córkę Darię.Zmarł 4 marca 1749 roku. (pl)
- Aleksandr Ivanovitj Rumjantsev (ryska Алекса́ндр Ива́нович Румя́нцев), född 1677, död 1749, var en rysk greve, diplomat och militär, far till Pjotr Aleksandrovitj Rumjantsev. Alexander Ivanovitj Rumjantsev var son till en fattig adlig hovman från Kostroma. Han slöt sig till den unge Peter den stores ”lekregementen” och tjänade upp sig från menig i Preobrazjenska gardet. Han blev samtidigt personlig vän med kejsaren. Han följde Peter på dennes utrikesresa 1716-1717 och skickades 1717 tillsammans med Pjotr Tolstoj för att hämta hem tsarevitj Aleksej Petrovitj från hans flykt till Wien. För denna insats befordrades han till major vid gardet. I augusti 1720 sändes han till Stockholm med de ryska fredsvillkoren inför fredsförhandlingarna i Nystad 1721. Han deltog inte i förhandlingarna utan kommenderades till det rysk-persiska kriget 1722-1723. Därefter skickades han som sändebud till Konstantinopel där han stannade till 1727. Efter hemkomsten råkade han i onåd hos det ”tyska partiet” under kejsarinnan Anna på grund av slösaktighet med kronans intäkter. Han förvisades 1732 till Alatyr i guvernementet Simbirsk. År 1735 benådades han och återgick i statstjänst som guvernör i Kazan-regionen. Där förde han krig mot de upproriska basjkirerna. År 1737 överfördes han till Ukraina för att handha underhållet av fältmarskalk Münnichs turkiska fälttåg. Han stod för segern vid Horodystje 1739. Därefter var han 1740–1742 åter ryskt sändebud i Konstantinopel. För sina insatser vid fredsförhandlingarna i Åbo 1743 upphöjdes han till greve och tilldelades förläningar i Livland. (sv)
- Рум'янцев Олександр Іванович (1680 — 15 березня 1749) — граф, генерал-аншеф, головний командир Малоросійського тимчасового Правління гетьманського уряду (з 27 листопада по 30 грудня 1736 року та з 6 березня 1738 по 2 березня 1740 року), виконувач обов'язків Київського губернатора (1737—1738 рр.), Астраханський губернатор (28 липня — 16 жовтня р.), Казанський губернатор (жовтень 1735 — листопад 1736 р.). (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
