Antoine-Martin Chaumont de La Galaizière (22 January 1697, Namur - 3 October 1783, Paris), marquis de La Galaizière, chancellor of Lorraine, was a French nobleman active at the court of Lorraine. He was one of the lovers of Marie Françoise Catherine de Beauvau-Craon.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Antoine-Martin Chaumont de La Galaizière (de)
- Antoine-Martin Chaumont de La Galaizière (en)
- Antoine-Martin Chaumont de La Galaizière (fr)
- Antoine-Martin de Chaumont de la Galaizière (pl)
|
| rdfs:comment
| - Antoine-Martin Chaumont de La Galaizière (22 January 1697, Namur - 3 October 1783, Paris), marquis de La Galaizière, chancellor of Lorraine, was a French nobleman active at the court of Lorraine. He was one of the lovers of Marie Françoise Catherine de Beauvau-Craon. (en)
- Antoine-Martin Chaumont de La Galaizière (bisweilen auch de La Galaisière geschrieben) (* 22. Januar 1697 in Namur; † 3. Oktober 1783 in Paris) war 1737–1768 Kanzler des Herzogtums Lothringen unter Herzog Stanislaus Leszczyński. Seine Hauptaufgabe war es, die Eingliederung des Herzogtums in das französische Königreich vorzubereiten, die mit dem Ende der Herrschaft Leszczyńskis vorgesehen war, der schließlich 1766 starb. Die Eingliederung wurde von de La Galaizières Sohn Antoine vollendet. In Lothringen residierte de La Galaizière im Schloss von Neuviller-sur-Moselle. (de)
- Antoine-Martin Chaumont, marquis de La Galaizière, né le 22 janvier 1697 à Namur et mort le 3 octobre 1783 à Paris, est un magistrat et haut fonctionnaire français, connu notamment pour avoir été chancelier de Lorraine de 1737 à 1758, pendant le règne de Stanislas Leszczynski. (fr)
- Antoine-Martin de Chaumont, markiz de la Galaizière (ur. 22 stycznia 1697 w Namur, zm. 3 października 1783 w Paryżu) był francuskim prawnikiem, politykiem i kanclerzem Księstwa Lotaryngii. Był doradcą parlamentu w Metz. W roku 1724 poślubił Louise Élisabeth Orry, siostrę Philiberta Orry’ego, polityka i ekonomisty. W 1737 roku Ludwik XV mianował go dowódcą wszystkich oddziałów francuskich w Lotaryngii, niedługo potem został też kanclerzem Lotaryngii, którą od 1737 roku władał Stanisław Leszczyński. (pl)
|
| foaf:depiction
| |
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| thumbnail
| |
| has abstract
| - Antoine-Martin Chaumont de La Galaizière (22 January 1697, Namur - 3 October 1783, Paris), marquis de La Galaizière, chancellor of Lorraine, was a French nobleman active at the court of Lorraine. He was one of the lovers of Marie Françoise Catherine de Beauvau-Craon. (en)
- Antoine-Martin Chaumont de La Galaizière (bisweilen auch de La Galaisière geschrieben) (* 22. Januar 1697 in Namur; † 3. Oktober 1783 in Paris) war 1737–1768 Kanzler des Herzogtums Lothringen unter Herzog Stanislaus Leszczyński. Seine Hauptaufgabe war es, die Eingliederung des Herzogtums in das französische Königreich vorzubereiten, die mit dem Ende der Herrschaft Leszczyńskis vorgesehen war, der schließlich 1766 starb. Die Eingliederung wurde von de La Galaizières Sohn Antoine vollendet. In Lothringen residierte de La Galaizière im Schloss von Neuviller-sur-Moselle. (de)
- Antoine-Martin Chaumont, marquis de La Galaizière, né le 22 janvier 1697 à Namur et mort le 3 octobre 1783 à Paris, est un magistrat et haut fonctionnaire français, connu notamment pour avoir été chancelier de Lorraine de 1737 à 1758, pendant le règne de Stanislas Leszczynski. (fr)
- Antoine-Martin de Chaumont, markiz de la Galaizière (ur. 22 stycznia 1697 w Namur, zm. 3 października 1783 w Paryżu) był francuskim prawnikiem, politykiem i kanclerzem Księstwa Lotaryngii. Był doradcą parlamentu w Metz. W roku 1724 poślubił Louise Élisabeth Orry, siostrę Philiberta Orry’ego, polityka i ekonomisty. W 1737 roku Ludwik XV mianował go dowódcą wszystkich oddziałów francuskich w Lotaryngii, niedługo potem został też kanclerzem Lotaryngii, którą od 1737 roku władał Stanisław Leszczyński. Jako kanclerz budował nowe drogi. Oskarżano go o nepotyzm, ale Leszczyński zawsze go popierał.Po wcieleniu Lotaryngii do Francji, został radcą stanu (1776) i pozostał nim do śmierci. (pl)
|
| gold:hypernym
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is Wikipage redirect
of | |
| is Wikipage disambiguates
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
