| rdfs:comment
| - Aqua Tofana (also known as Acqua Toffana and Aqua Tufania and Manna di San Nicola) was a strong poison created in Sicily around 1630 that was reputedly widely used in Palermo, Naples, Perugia, and Rome, Italy. It has been associated with Giulia Tofana, or Tofania, a woman from Palermo, purportedly the leader of a ring of six poisoners in Rome, who sold Aqua Tofana to would-be widows. (en)
- El veneno agua tofana o también manna di San Nicola (acqua tofana en italiano) tomó su nombre de Giulia Tofana, una envenenadora famosa en la isla de Sicilia, que proveía de él a mujeres que querían deshacerse de sus maridos. Fue descubierta por una clienta que hizo mal uso del veneno, y más tarde fue torturada y ejecutada en 1659. (es)
- Het Aqua Tofana is een beroemd geworden gif. Het is ook als "Aqua Toffana", "Acqua Toffana", "Aqua Tufania" en "Acqua di Napoli" bekend. De Fransen gebruiken ook de naam "eau admirable" of "eau de Brinvillier(s)" naar de ter dood veroordeelde gifmengster Marie-Madeleine-Marguerite d'Aubray, Marquise de Brinvilliers (1630–1676). In Frankrijk noemde Liselotte van de Palts het schertsend "poudre de succession" een bijnaam die veel gebruikt wordt, ook al gaat het niet werkelijk om een poeder maar om een vloeistof. Arseen(III)oxide is wel een kristallijn en goed oplosbaar wit poeder. (nl)
- L'acqua tofana (conosciuta anche come acqua toffana, acqua tufania, acqua tufanica, manna di San Nicola) è un veleno, ampiamente utilizzato nel XVII secolo a Palermo, Perugia, Roma e Napoli. Ritratto di una boccetta di acqua tofana recante l'immagine di San Nicola di Bari (opera di Pierre Méjanel) (it)
- Aqua Tofana är ett gift innehållande arsenik. Aqua Tofana uppfanns i Italien under 1600-talet av giftblandaren Giulia Tofana, som bedrev giftförsäljning i Rom vid mitten av 1600-talet. Giftet såldes främst till kvinnor som ville förgifta sina äkta män. Tofana kallade giftet "Sankt Nikolaus av Baris manna", efter en allmänt spridd uppfattning att en mirakulös olja sipprade ut från detta helgons grav. Legenden om att Mozart ska ha blivit förgiftad av Acqua Tofana är inte korrekt. (sv)
- 托法娜仙液（Aqua Tofana），17世紀義大利北部流行的一種美白化妝水，含有亞砷酸成分，據說為南義大利名為脫芬妮雅（Tofana）的老太太利用火山析出的礦物調配而成。由於慢性砷中毒在當時的醫療水準下難以與一般慢性病分別，故當時許多慢性毒殺親夫的案件都是以這種化妝水犯案。事後遭到政府禁止販賣。 (zh)
- А́ква-тофа́на (вода Тофаны; тофанова вода), или неаполитанская вода, также «манна св. Николая» (итал. acqua tofana; acqua toffana, acqua tufania, acqua tufanica, acquetta, acqua di Napoli, «manna di San Nicola») — ядовитый напиток, названный по имени изобретательницы, сицилийской отравительницы Тофаны (Тофании ди Адамо); сильнейший и тончайший яд, приобретший громкую известность в Италии в конце XVII и начале XVIII веков. Продавался во флакончиках с изображением св. Николая. (ru)
- Die tödliche Giftmischung Aqua Tofana wurde 1632 oder 1633 zum ersten Mal namentlich erwähnt und hat ihren Ursprung in Italien. Als mögliche Erfinderin der Rezeptur wird Teofania di Adamo als auch Giulia Tofana genannt. Die ersten Frauen, denen in Verbindung mit dem Vertrieb von Aqua Tofana in Palermo der Prozess gemacht wurde, waren Francesca la Sarda (1632 hingerichtet) und Teofania di Adamo, deren Hinrichtung 1633 erfolgte. (de)
- Acqua Tofana (« eau Tofana ») ou Manne de Saint-Nicolas ou Arquette est un poison utilisé en Italie au XVIe siècle et XVIIIe siècle principalement à Palerme, Perouse, Rome, Naples, Paris. Selon les chercheurs, il pourrait s'agir d'un mélange d'arsenic, de plomb et de belladone. Il tient son nom de Giulia Tofana, une empoisonneuse originaire de Palerme qui vint à Rome pour exercer son « talent criminel ». Ce poison servait surtout aux femmes adultères pour se débarrasser de leur époux gênant ou prises au piège de mariages forcés, ce qui lui valut son autre nom de « manne de saint Nicolas ». (fr)
- Aqua tofana lub Aqua Toffana (wł. acqua della Toffa lub aquella di Napoli) – trucizna na bazie arszeniku z dodatkiem chlorku rtęci(II) oraz atropiny (owoce pokrzyku wilcza jagoda) lub w innej wersji kantarydyny (preparat „hiszpańska mucha”). Środek ten ma odniesienia w literaturze. Aqua tofana pojawia się w powieści Hrabia Monte Christo podczas rozmowy Pani Villefort i Monte Christo (część VII rozdział V). (pl)
|
| has abstract
| - Aqua Tofana (also known as Acqua Toffana and Aqua Tufania and Manna di San Nicola) was a strong poison created in Sicily around 1630 that was reputedly widely used in Palermo, Naples, Perugia, and Rome, Italy. It has been associated with Giulia Tofana, or Tofania, a woman from Palermo, purportedly the leader of a ring of six poisoners in Rome, who sold Aqua Tofana to would-be widows. (en)
- Die tödliche Giftmischung Aqua Tofana wurde 1632 oder 1633 zum ersten Mal namentlich erwähnt und hat ihren Ursprung in Italien. Als mögliche Erfinderin der Rezeptur wird Teofania di Adamo als auch Giulia Tofana genannt. Die ersten Frauen, denen in Verbindung mit dem Vertrieb von Aqua Tofana in Palermo der Prozess gemacht wurde, waren Francesca la Sarda (1632 hingerichtet) und Teofania di Adamo, deren Hinrichtung 1633 erfolgte. Die klare, in Glasfläschchen vertriebene Lösung ist unter diversen Namen bekannt, in Deutschland verzeichnet das Brockhaus Bilder-Conversations-Lexikon (1837) folgende Bezeichnungen für den Gifttrank: Aqua tofana oder Aqua Toffana, auch Acquetta di Napoli/ di Perugia oder della Toffa. Die Namen „Aqua Tufania“, „Acqua di Napoli“ oder „Acqua di Palermo“ sind ebenfalls geläufig. Die Franzosen kannten das Gift unter dem Namen „eau de Brinvillier“ oder „eau admirable“. Liselotte von der Pfalz nannte es auch scherzhaft „poudre de succession“ („Thronfolgepulver“) nach einem Gift, das schon im 16. Jahrhundert bekannt war.Dem "langsamen Gift", welches u. a. aufgrund seiner zeitversetzten Wirkung als unidentifizierbar angesehen wurde, fielen mindestens 600 Menschen zum Opfer. Es wurde offenbar bevorzugt von Ehefrauen zum Gattenmord eingesetzt, um sich gewalttätigen oder ungeliebten Ehemännern zu entziehen. (de)
- El veneno agua tofana o también manna di San Nicola (acqua tofana en italiano) tomó su nombre de Giulia Tofana, una envenenadora famosa en la isla de Sicilia, que proveía de él a mujeres que querían deshacerse de sus maridos. Fue descubierta por una clienta que hizo mal uso del veneno, y más tarde fue torturada y ejecutada en 1659. (es)
- Acqua Tofana (« eau Tofana ») ou Manne de Saint-Nicolas ou Arquette est un poison utilisé en Italie au XVIe siècle et XVIIIe siècle principalement à Palerme, Perouse, Rome, Naples, Paris. Selon les chercheurs, il pourrait s'agir d'un mélange d'arsenic, de plomb et de belladone. Il tient son nom de Giulia Tofana, une empoisonneuse originaire de Palerme qui vint à Rome pour exercer son « talent criminel ». Ce poison servait surtout aux femmes adultères pour se débarrasser de leur époux gênant ou prises au piège de mariages forcés, ce qui lui valut son autre nom de « manne de saint Nicolas ». Incolore, inodore et insipide, la concoction pouvait tuer un homme en environ trois doses de quatre à six gouttes. Elle agissait lentement. La première dose provoquait une grande fatigue, la deuxième, une dysenterie, des vomissements et une soif extrême. La troisième dose était généralement la dernière. Le déclin progressif permettait à la victime de sentir venir sa fin, donc, mettre de l’ordre dans ses affaires et édicter ses dernières volontés. L'eau de Tofana resta longtemps dans les mémoires. Alexandre Dumas l'évoque dans Le Comte de Montecristo : « ... Nous avons parlé dame de choses indifférentes, de Pérugin, de Raphaël, d'habitudes, de coutumes et de cette fameuse eau de Tofana dont certains, vous a-t-on dit, gardent encore le secret à Pérouse. » (fr)
- Het Aqua Tofana is een beroemd geworden gif. Het is ook als "Aqua Toffana", "Acqua Toffana", "Aqua Tufania" en "Acqua di Napoli" bekend. De Fransen gebruiken ook de naam "eau admirable" of "eau de Brinvillier(s)" naar de ter dood veroordeelde gifmengster Marie-Madeleine-Marguerite d'Aubray, Marquise de Brinvilliers (1630–1676). In Frankrijk noemde Liselotte van de Palts het schertsend "poudre de succession" een bijnaam die veel gebruikt wordt, ook al gaat het niet werkelijk om een poeder maar om een vloeistof. Arseen(III)oxide is wel een kristallijn en goed oplosbaar wit poeder. (nl)
- L'acqua tofana (conosciuta anche come acqua toffana, acqua tufania, acqua tufanica, manna di San Nicola) è un veleno, ampiamente utilizzato nel XVII secolo a Palermo, Perugia, Roma e Napoli. Ritratto di una boccetta di acqua tofana recante l'immagine di San Nicola di Bari (opera di Pierre Méjanel) (it)
- Aqua tofana lub Aqua Toffana (wł. acqua della Toffa lub aquella di Napoli) – trucizna na bazie arszeniku z dodatkiem chlorku rtęci(II) oraz atropiny (owoce pokrzyku wilcza jagoda) lub w innej wersji kantarydyny (preparat „hiszpańska mucha”). Specyfik wynalazła , stracona w Palermo w 1633 roku. Była to mieszanina, która dzięki dodatkowi atropiny lub kantarydyny działała w mniejszej ilości niż arszenik i już kilka kropel powodowało śmierć ofiary. Zmniejszenie dawki trucizny eliminowało metaliczny posmak oraz nie powodowało ślinotoku, który był typowym objawem zastosowania większych ilości chlorku rtęci(II). Stosowana była stosunkowo często w XVII-wiecznych Włoszech, zwłaszcza w przypadkach zatargów rodzinnych. Nazwa specyfiku pochodzi od nazwiska córki Teofani di Adamo – , która po śmierci matki, sprzedawała ją w Rzymie oraz Neapolu i nazywała ją manną św Mikołaja z Bari twierdząc, że przypomina olej wypływający z grobu tego świętego. Mieszanina miała postać przeźroczystej, żółtawej lub czerwonawej, gęstej cieczy, była bezsmakowa i w całości rozpuszczała się w wodzie lub w winie. Nie dawała oznak użycia typowych dla ówczesnych trucizn (przebarwienie błon śluzowych, ślinotok, prążkowanie paznokci). Ofiarami specyfiku mogło być nawet 600 osób. Środek ten ma odniesienia w literaturze. Aqua tofana pojawia się w powieści Hrabia Monte Christo podczas rozmowy Pani Villefort i Monte Christo (część VII rozdział V). (pl)
- Aqua Tofana är ett gift innehållande arsenik. Aqua Tofana uppfanns i Italien under 1600-talet av giftblandaren Giulia Tofana, som bedrev giftförsäljning i Rom vid mitten av 1600-talet. Giftet såldes främst till kvinnor som ville förgifta sina äkta män. Tofana kallade giftet "Sankt Nikolaus av Baris manna", efter en allmänt spridd uppfattning att en mirakulös olja sipprade ut från detta helgons grav. Legenden om att Mozart ska ha blivit förgiftad av Acqua Tofana är inte korrekt. (sv)
- 托法娜仙液（Aqua Tofana），17世紀義大利北部流行的一種美白化妝水，含有亞砷酸成分，據說為南義大利名為脫芬妮雅（Tofana）的老太太利用火山析出的礦物調配而成。由於慢性砷中毒在當時的醫療水準下難以與一般慢性病分別，故當時許多慢性毒殺親夫的案件都是以這種化妝水犯案。事後遭到政府禁止販賣。 (zh)
- А́ква-тофа́на (вода Тофаны; тофанова вода), или неаполитанская вода, также «манна св. Николая» (итал. acqua tofana; acqua toffana, acqua tufania, acqua tufanica, acquetta, acqua di Napoli, «manna di San Nicola») — ядовитый напиток, названный по имени изобретательницы, сицилийской отравительницы Тофаны (Тофании ди Адамо); сильнейший и тончайший яд, приобретший громкую известность в Италии в конце XVII и начале XVIII веков. Продавался во флакончиках с изображением св. Николая. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
