| rdfs:comment
| - The Memorial Acclamation is an acclamation sung or recited by the people after the institution narrative of the Eucharist. They were common in ancient eastern liturgies and have more recently been introduced into Roman Catholic, Anglican, Lutheran, and Methodist liturgies. (en)
- Geheimnis des Glaubens (lateinisch mysterium fidei) ist eine Akklamation (ein Zuruf) in der Messfeier der römisch-katholischen Kirche. Auch mehrere der neuen altkatholischen und lutherischen Gottesdienstordnungen haben sie als mögliches Gestaltungselement übernommen. Es ist der Ausruf des Diakons oder (wenn er fehlt) des Priesters (evangelisch: des Liturgen) unmittelbar nach den Wandlungs- bzw. Konsekrationsworten. Die versammelte Gemeinde antwortet darauf christozentrisch mit der (gesprochenen oder gesungenen) Akklamation: „Deinen Tod, o Herr, verkünden wir, und deine Auferstehung preisen wir, bis du kommst in Herrlichkeit“ (vgl. 1 Kor 11,23–26 ). (de)
- Aklamacja po Przeistoczeniu – część mszy świętej według rytu rzymskokatolickiego, następującą zaraz po Przeistoczeniu. Jest to wyznanie Tajemnicy Wiary (Misterium Fidei), że Chrystus umarł na krzyżu i zmartwychwstał dla zbawienia każdego człowieka, jak wcześniej zapowiedział, oraz że na końcu czasów przyjdzie powtórnie, aby pokonać ostatecznie zło. Nowe Ogólne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego mówi wyraźnie, że aklamację wypowiada lud w pozycji stojącej. Aktualnie w Polsce używa się czterech formuł: 4. Kapłan: Tajemnica wiary. Wierni: Chrystus umarł, Chrystus zmartwychwstał, Chrystus powróci. (pl)
|
| has abstract
| - Geheimnis des Glaubens (lateinisch mysterium fidei) ist eine Akklamation (ein Zuruf) in der Messfeier der römisch-katholischen Kirche. Auch mehrere der neuen altkatholischen und lutherischen Gottesdienstordnungen haben sie als mögliches Gestaltungselement übernommen. Es ist der Ausruf des Diakons oder (wenn er fehlt) des Priesters (evangelisch: des Liturgen) unmittelbar nach den Wandlungs- bzw. Konsekrationsworten. Die versammelte Gemeinde antwortet darauf christozentrisch mit der (gesprochenen oder gesungenen) Akklamation: „Deinen Tod, o Herr, verkünden wir, und deine Auferstehung preisen wir, bis du kommst in Herrlichkeit“ (vgl. 1 Kor 11,23–26 ). Diese Einfügung in das eucharistische Hochgebet gehört zu den jüngsten Teilen der Liturgie. Im Zuge der Liturgiereform des 20. Jahrhunderts wurde sie in die Messordnung des lateinischen Ritus als Ruf neu gefasst, danach fakultativ auch in andere Liturgien übernommen. Sie nimmt jedoch älteste Glaubensformulierungen auf. Sie bekennt sich zum priesterlichen Handeln in persona Christi und ist zugleich Ausdruck der allgemeinen Teilhabe der Gemeinde am Amt Christi, des Hohepriesters des Neuen Bundes (Heb 4,14–16 ). Im Messbuch für die Bistümer des deutschen Sprachgebietes sind zwei weitere Antworten auf die Akklamation vorgesehen, jedoch in den deutschsprachigen Gemeinden nahezu ungebräuchlich:
* „O Heiland der Welt, schenke uns dein Heil, denn durch Tod und Auferstehung hast du uns erlöst.“
* „Sooft wir dieses Brot essen und aus diesem Kelch trinken, verkünden wir deinen Tod, o Herr, bis du kommst in Herrlichkeit.“ Ähnliche Regelungen gibt es auch in anderen Regionen; in Irland existiert daneben noch eine vierte vom Vatikan zugelassene Akklamation. (de)
- The Memorial Acclamation is an acclamation sung or recited by the people after the institution narrative of the Eucharist. They were common in ancient eastern liturgies and have more recently been introduced into Roman Catholic, Anglican, Lutheran, and Methodist liturgies. (en)
- Aklamacja po Przeistoczeniu – część mszy świętej według rytu rzymskokatolickiego, następującą zaraz po Przeistoczeniu. Jest to wyznanie Tajemnicy Wiary (Misterium Fidei), że Chrystus umarł na krzyżu i zmartwychwstał dla zbawienia każdego człowieka, jak wcześniej zapowiedział, oraz że na końcu czasów przyjdzie powtórnie, aby pokonać ostatecznie zło. Nowe Ogólne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego mówi wyraźnie, że aklamację wypowiada lud w pozycji stojącej. Aktualnie w Polsce używa się czterech formuł: 1. Kapłan: Oto wielka tajemnica wiary. Wierni: Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie, i oczekujemy Twego przyjścia w chwale. 2. Kapłan: Wielka jest tajemnica naszej wiary. Wierni: Ile razy ten chleb spożywamy, i pijemy z tego kielicha głosimy śmierć Twoją, Panie, oczekując Twego przyjścia w chwale. 3. Kapłan: Uwielbiajmy tajemnicę wiary. Wierni: Panie, Ty nas wybawiłeś, przez krzyż i zmartwychwstanie swoje, Ty jesteś Zbawicielem świata. 4. Kapłan: Tajemnica wiary. Wierni: Chrystus umarł, Chrystus zmartwychwstał, Chrystus powróci. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)