| rdfs:comment
| - La pronunciació o pronúncia és la forma en què es fa l'acció i manera de pronunciar un llenguatge, és a dir, produir els sons amb els òrgans de fonació per a parlar. El terme es pot referir tant a un determinat dialecte com a un individu en concret. Diverses persones o grups poden pronunciar una paraula de diferents maneres, depenent de molts factors, com ara la durada de l'exposició cultural de la seva infància, la ubicació de la seva residència actual, trastorns de la parla o de la veu, el seu grup ètnic, la seva classe social o la seva educació. (ca)
- النطق أو اللفظ (مصدر) أو التلفظ، هو الطريقة التي تصوت بها كلمة أو لغة ما. قد يشير هذا إلى تسلسل الأصوات المتفق عليها بشكل عام المستخدم في نطق كلمة أو لغة معينة في لهجة معينة ("النطق الصحيح")، أو ببساطة الطريقة التي يتحدث بها فرد معين كلمة أو لغة. يمكن نطق الكلمة بطرق مختلفة من قبل أفراد أو مجموعات مختلفة، اعتمادًا على العديد من العوامل، مثل: مدة التعرض الثقافي لطفولتهم، ومكان إقامتهم الحالية، واضطرابات الكلام أو الصوت، ومجموعتهم العرقية أو طبقتهم الاجتماعية أو تعليمهم. (ar)
- Výslovnost slov, vět a celé řeči je způsob, kterým jedinec vytváří zvuky, z nichž se skládá mluvená řeč. Výslovnost je ovlivněna použitým jazykem, oblastí, kde mluvčí žije, jeho původem, vzděláním i jeho osobností.Správná výslovnost je ortoepie.Je důležitou součástí jak hovorového jazyka, tak jazyka spisovného. Kodifikace správné výslovnosti je zpravidla udržována zejména jazykovědci a na hereckých školách. Velkou tradici má právě jevištní výslovnost neboli jevištní řeč. (cs)
- Aussprache (auch Lautung) wird die tatsächliche Lautgebung von Wörtern der gesprochenen Sprache im Unterschied zum Schriftbild genannt. Sie ist Gegenstand der Phonetik. Die Schriftsysteme der verschiedenen Sprachen sind unterschiedlich stark an der Aussprache orientiert (oder lautschriftlich ausgerichtet), so etwa Finnisch stärker als Deutsch, Deutsch stärker als Englisch. Keine der geschichtlich gewachsenen Orthographien ist jedoch konsequent phonetisch. Zum Erlernen einer Fremdsprache kann darum das Internationale Phonetische Alphabet hilfreich sein. (de)
- Próiseas ina n-athraítear an aershreabh os cionn na larainge chun raon fuaimeanna urlabhra a chruthú. Osclaíonn na gialla oiread éigin, déanann an teanga tadhall leis an gcarball ag ionaid éagsúla eile sa bhéal, agus is féidir na liopaí a dhéanamh cruinn nó spréite. Rangaítear fuaimeanna de réir ionad an fhuaimnithe (mar shampla, an chuid den charball mar a ndéanann an teanga tadhall) agus modh an fhuaimnithe (mar shampla, sreabhadh an aeir go saor chun guta a dhéanamh, nó bac a chur leis an aershreabh le consan a dhéanamh). (ga)
- Pelafalan merupakan cara bunyi bahasa dari suatu bahasa diucapkan. Kata-kata dapat dilafalkan dalam berbagai cara yang berbeda, dan bergantung pada banyak faktor, seperti:
* tempat mereka tumbuh
* tempat mereka tinggal
* etnis mereka
* kelas sosial mereka
* pendidikan mereka
* gangguan pembicaraan (in)
- En phonétique, le terme prononciation a deux sens principaux. L’un se rapporte à l’action de produire, d’émettre des phones (sons) articulés à l’aide des organes de la parole. L’autre se réfère à la manière d’effectuer cette action dans le cas des sons et groupes de sons concrets, ainsi que des mots et des groupes de mots. On parle aussi de la prononciation d’une langue ou d’une variété de langue (dialecte, sociolecte, etc.) en se référant aux sons qu’elle possède, ainsi que de la prononciation des lettres, groupes de lettres et mots écrits, s’aggissant de la correspondance entre aspects écrit et parlé de la langue. (fr)
- La pronuncia o pronunzia è il modo in cui un linguaggio è parlato, oppure il modo in cui qualcuno dice una parola. Una parola può essere pronunciata in modo diverso dai vari individui o gruppi a seconda di molti fattori, come ad esempio la durata dell'esposizione culturale dell'individuo o degli individui, la loro posizione, i disturbi del linguaggio o , il gruppo etnico e anche la classe sociale e l'educazione. (it)
- ( 일본어의 발음(撥音)에 대해서는 ん 문서를 참고하십시오.) 발음(發音) 또는 소리내기는 다음을 가리키는 말이다.
* 낱말, 곧 말이 발설되는 방법
* 누군가가 낱말을 발언하는 방식 (ko)
- De uitspraak van woorden door een persoon is de manier waarop de persoon de woorden laat klinken wanneer hij deze uitspreekt. Een woord kan worden uitgesproken op verschillende manieren door verschillende personen, afhangend van vele factoren, zoals de tijd wanneer en het gebied waar ze opgroeiden, het gebied waar ze nu wonen, de sociale klasse en het onderwijs. (nl)
- 発音（はつおん）は、
* ある単語や言語が発声される方式
* ある人が発声する方法 である。 ある単語の発声方式は、人ごとに、あるいはその属集団ごとに、異なる場合がある。これは話者が育った時代や地域、現在暮らしている地域、社会階層や教育のような、さまざまな要因に依存する (ja)
- Вимова (фр. prononcer — промовляти) означає:
* особливості артикуляції звуків мовлення в кожній конкретній мові. Правильна вимова — сукупність орфоепічних норм, властивих тому чи іншому різновиду мови.
* спосіб, образ, манера вимови, засвоєна народами, племенами, місцевими жителями, різними верствами суспільства. Слово може бути вимовлене по-різному різними людьми або в середовищі різних соціальних, територіальних, професійних, вікових та інших груп. (uk)
- Произноше́ние, прононс (фр. prononcer — произносить) означает:
* особенности артикуляции звуков речи в каждом конкретном языке. Правильное произношение — совокупность орфоэпических норм, присущих той или иной разновидности языка.
* способ, образ, манера выговора, усвоенная народами, племенами, местными жителями, разными слоями общества. Слово может быть произнесено по-разному различными людьми или в среде различных социальных, территориальных, профессиональных, возрастных и прочих групп. (ru)
- 發音（英語：Pronunciation）是指：
* 一個詞語或語言發聲的方式；
* 一個人讀一個字的方式。 一個詞語在不同的個體與群組有著不同的发音方式，取決於很多因素，譬如他們發展的時間、詞語發展地、使用者的成長地、使用者的現居地、社會階層和教育水平等。 (zh)
- La prononco aŭ elparolo estas la sonigo de vortoj kaj frazoj de parolata lingvo. Ĝin studas la fonetiko. Elparolo de unuopaj sonoj nomatas artikulacio, kio kvazaŭ estas pli detala rigardo al prononco. La skribsistemoj de la diversaj lingvoj laŭ diversaj gradoj orientiĝas laŭ la prononco (Esperanto pli multe ol la germana; la germana pli multe ol la angla; la ĉina preskaŭ tute ne). Por faciligi la lernadon de lingvo, kies skribo ne estas tute laŭprononca, la Internacia Fonetika Alfabeto de la Internacia Fonetika Asocio povas helpi. (eo)
- Ahoskera, ebakera edo oguzkera alde batetik norbanakoek ahozko diskurtsoa ebakitzeko duten erari egiten dio erreferentzia, eta beste aldetik, hizkuntzak nola ahoskatu egiten diren egiten dio erreferentzia. Giza ahotsa ekoizteko, ahoskatzeko, erabiltzen da. Arnas sistemak mugitzen duen airearen bibrazioa eta aho, sudur eta eztarriko elementuek egiten diote aireari traba edo erresonantzia. Aire-bibrazio horren sorburu nagusia dira.Ahoskatzerakoan giza ahotsa nola erabiltzen den deskribatzeko, hiru tasun hauei begiratzen zaie: Hizkerari begiraturik ere, berdin-berdin begira dakioke, (eu)
- La pronunciación es la manera concreta en que una palabra, o todo un idioma, se produce fonéticamente por un hablante. Una palabra o expresión puede ser pronunciada de formas diferentes por varios individuos o grupos, dependiendo de muchos factores sociolingüísticos, como por ejemplo el lugar en la cual crecieron o el sitio donde viven actualmente. (es)
- Pronunciation is the way in which a word or a language is spoken. This may refer to generally agreed-upon sequences of sounds used in speaking a given word or language in a specific dialect ("correct pronunciation") or simply the way a particular individual speaks a word or language. Contested or widely mispronounced words are typically verified by the sources from which they originate, such as names of cities and towns or the word GIF. (en)
- Wymowa (wym.) – sposób artykulacji dźwięków w konkretnym języku. Wymowa może być znormalizowana lub indywidualna – sposób, w jaki ktoś wypowiada dane słowo. Konkretne słowo może być wymawiane w każdym języku w rozmaity sposób. Zależy to od wielu czynników, takich jak epoka, miejsce zamieszkania danej osoby, jej pochodzenie społeczne, wykształcenie, itp. Tym samym wymowa odgrywa istotną rolę w sferze marketingu, gdyż zależy od niej postrzeganie danej osoby. Niestaranna wymowa sprawia negatywne wrażenie i rozmówcy przypisuje się brak kompetencji. (pl)
- Pronúncia (pronúncia: [pɾoˈnũsjɐ, pɾo̞ˈnũsjɐ]) é o modo como a prosódia (entonação, ritmo e intensidade acústica) de uma palavra é realizada. Na gramática normativa, há um modelo padrão de pronúncia das palavras, chamado ortoépia. Independe do , do idioma de origem, do sotaque e de outros fatores regionais ou circunstanciais. Os dicionários utilizam recursos simbólicos para retratar fielmente a pronúncia padrão das palavras. Podem ser utilizados: (pt)
- Uttal av ett ord är det sätt som antingen en enskild individ säger ordet, eller det sätt som de flesta talare av språket säger ordet. Ett varierande uttal förändrar inte ordets betydelse, men ger mycket annan information om talaren, till exempel var denne kommer ifrån (dialektalt uttal), vilken utbildning eller social miljö talaren kommer ifrån (sociolektalt uttal), men även den omedelbara kontext som talaren befinner sig i. (sv)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)