About: Standard-type battleship     Goto   Sponge   NotDistinct   Permalink

An Entity of Type : yago:Whole100003553, within Data Space : dbpedia.demo.openlinksw.com associated with source document(s)
QRcode icon
http://dbpedia.demo.openlinksw.com/describe/?url=http%3A%2F%2Fdbpedia.org%2Fresource%2FStandard-type_battleship&invfp=IFP_OFF&sas=SAME_AS_OFF&graph=http%3A%2F%2Fdbpedia.org&graph=http%3A%2F%2Fdbpedia.org

The Standard-type battleship was a series of twelve battleships across five classes ordered for the United States Navy between 1911 and 1916 and commissioned between 1916 and 1923. These were considered super-dreadnoughts, with the ships of the final two classes incorporating many lessons from the Battle of Jutland.

AttributesValues
rdf:type
rdfs:label
  • Standard type battleships (pl)
  • Standard-type battleship (en)
  • Стандартный линкор (ru)
  • Стандартний лінійний корабель (uk)
rdfs:comment
  • The Standard-type battleship was a series of twelve battleships across five classes ordered for the United States Navy between 1911 and 1916 and commissioned between 1916 and 1923. These were considered super-dreadnoughts, with the ships of the final two classes incorporating many lessons from the Battle of Jutland. (en)
  • Standard type battleships – (pl. pancerniki standardowe) ogólna nazwa koncepcji opracowanej przez dowództwo US Navy w XX wieku obejmującej serię pancerników różnych typów, ale posiadających podobne osiągi taktyczno-techniczne. Pancerniki "typu standardowego" były powolne, ciężko opancerzone i uzbrojone oraz miały ulepszone systemy kontroli uszkodzeń. Ich maksymalna szybkość wynosiła zaledwie 21 węzłów. Według tej koncepcji zbudowano pancerniki typu , Pennsylvania, Tennessee, New Mexico i Colorado. (pl)
  • Стандартный линкор — линейка из двенадцати заложенных линейных кораблей пяти различных типов, заказанных ВМС США в 1911—1916 годах, одиннадцать из которых вошли в строй в 1916—1923 годах. На последние корабли этой линейки оказали существенное влияние результаты Ютландского сражения. (ru)
  • Стандартний лінійний корабель серія з дванадцяти лінкорів п'яти класів замовлені ВМС США у період з 1911 по 1916 та вступили в стрій у період з 1916 по 1923. Ці кораблі отримали назву суперлінкори. В цій серії було враховано досвід Ютландської битви. (uk)
dcterms:subject
Wikipage page ID
Wikipage revision ID
Link from a Wikipage to another Wikipage
sameAs
dbp:wikiPageUsesTemplate
has abstract
  • The Standard-type battleship was a series of twelve battleships across five classes ordered for the United States Navy between 1911 and 1916 and commissioned between 1916 and 1923. These were considered super-dreadnoughts, with the ships of the final two classes incorporating many lessons from the Battle of Jutland. Each vessel was produced with a series of progressive innovations, which contributed to the pre–World War I arms race. The twelve vessels constituted the US Navy's main battle line in the interwar period, while many of the ten earlier dreadnoughts were scrapped or relegated to secondary duties. Restrictions under the 1922 Washington Naval Treaty limited total numbers and size of battleships and had required some under construction to be cancelled, so it was not until the onset of World War II that new battleships were constructed. On December 7, 1941, eight were at Pearl Harbor, one at Bremerton, Washington, and three were assigned to the Atlantic Fleet. (en)
  • Standard type battleships – (pl. pancerniki standardowe) ogólna nazwa koncepcji opracowanej przez dowództwo US Navy w XX wieku obejmującej serię pancerników różnych typów, ale posiadających podobne osiągi taktyczno-techniczne. Pancerniki "typu standardowego" były powolne, ciężko opancerzone i uzbrojone oraz miały ulepszone systemy kontroli uszkodzeń. Ich maksymalna szybkość wynosiła zaledwie 21 węzłów. Koncepcja pozwalała marynarce amerykańskiej na planowanie operacji z wykorzystaniem okrętów o podobnej charakterystyce, w przeciwieństwie do brytyjskiej koncepcji stosowania "szybkiego" i "wolnego" skrzydła. Koncept strategiczny tego typu okrętów został opracowany przez Alfreda Mahana. Według Mahana najważniejsze było nie tyle przechwycenie okrętów nieprzyjaciela co możliwość ich zniszczenia w bezpośredniej bitwie. Uważał on, że zamiast aktywnie szukać i gonić okręty wroga, należy przyjąć walkę na "swoim terenie", w takiej sytuacji powolniejsze ale ciężej uzbrojone i opancerzone okręty amerykańskie mogłyby bez trudu zniszczyć flotę wroga na swoich warunkach. Według tej koncepcji zbudowano pancerniki typu , Pennsylvania, Tennessee, New Mexico i Colorado. (pl)
  • Стандартный линкор — линейка из двенадцати заложенных линейных кораблей пяти различных типов, заказанных ВМС США в 1911—1916 годах, одиннадцать из которых вошли в строй в 1916—1923 годах. На последние корабли этой линейки оказали существенное влияние результаты Ютландского сражения. Конструкция стандартных линкоров включала множество инноваций, оказавших влияние на гонку вооружений, последовавшую за Первой мировой войной. Некоторые историки рассматривают стандартные линкоры как ответ американского флота на быстрое развитие линейного флота Японской империи. Стандартные линкоры составляли основу боевой линии американского флота межвоенного периода, тогда как более старые линкоры были пущены на слом, либо выполняли второстепенные функции. Вашингтонский договор 1922 ограничил общее количество и тоннаж линкоров стран-участниц, многие строящиеся линкоры были разобраны на стапеле, поэтому вплоть до начала Второй мировой войны стандартные линкоры оставались самыми современными линкорами США. На момент вступления США во Вторую мировую войну 7 декабря 1941 года 8 стандартных линкоров находились в гавани Перл-Харбора, один — в штате Вашингтон, три остальных были приписаны к Атлантическому флоту. Концепция стандартного линкора, устанавливая общие тактико-технические характеристики для различных типов кораблей, позволяла им эффективно действовать в составе соединений. В отличие от США, линейные флоты других стран подразделялись на «быстрое» и «медленное» крыло, которые не могли сражаться в общем строю из-за различия в скорости и радиусе циркуляции. Главным недостатком концепции стандартного линкора было замедление развития и одновременное устаревание всего линейного флота. Например, одной из общих характеристик стандартных линкоров была одинаковая максимальная скорость 21 узел. Когда концу 1930-х годов ведущие морские державы стали строить быстроходные линкоры, скорость которых превышала 27 узлов, в составе ВМС США в отличие от Великобритании и Японии не оказалось 25-узловых линкоров, которые можно было легко модернизировать и использовать совместно с новыми кораблями. Аналогично, решение Японии строить линкоры с 460-мм орудиями было вызвано стремлением сделать устаревшим весь линейный флот США одновременно. (ru)
Faceted Search & Find service v1.17_git139 as of Feb 29 2024


Alternative Linked Data Documents: ODE     Content Formats:   [cxml] [csv]     RDF   [text] [turtle] [ld+json] [rdf+json] [rdf+xml]     ODATA   [atom+xml] [odata+json]     Microdata   [microdata+json] [html]    About   
This material is Open Knowledge   W3C Semantic Web Technology [RDF Data] Valid XHTML + RDFa
OpenLink Virtuoso version 08.03.3330 as of Mar 19 2024, on Linux (x86_64-generic-linux-glibc212), Single-Server Edition (378 GB total memory, 59 GB memory in use)
Data on this page belongs to its respective rights holders.
Virtuoso Faceted Browser Copyright © 2009-2024 OpenLink Software