rdfs:comment
| - Příslovce (adverbium) je neohebný slovní druh, který vyjadřuje bližší okolnosti dějů a vlastností. V češtině se mezi slovními druhy řadí na šesté místo. Nejčastěji má ve větě funkci příslovečného určení, které je závislé na přísudku: Babička seděla vzpřímeně na svém oblíbeném křesle. (podmět = přísudek + př. urč. způsobu + př. urč. místa + přívlastek) Může být také sponou přísudku (je mu smutno) nebo přívlastkem neshodným (kotoul letmo). Příslovce je nejčastěji odvozováno od přídavných jmen (malý – málo, rychlý – rychle, častý – často). Mnoho z příslovcí jsou ustrnulé tvary nebo původní spřežky. (cs)
- المفعول فيه أو الظرف عند علماء النحو في اللغة العربية، هو: «الاسم المنصوب بتقدير في» وهو: أحد المفعولات، وينقسم إلى: ظرف زمان مثل: اليوم والليلة، وظرف مكان مثل: أمام وخلف. وقد ذكره الامام ابن مالك في منظومته المشهورة باسم: ألفية ابن مالك (ar)
- Adverbo estas vortospeco, kiu aperas en multaj lingvoj por montri funkcion. Ĝi estas vorto, kiu modifas la sencon de verbo, adjektivo, alia adverbo aŭ tuta frazo. En multaj lingvoj ekzistas klaso de adverboj, kiuj havas specialan finaĵon kiel vortoj kun -e en Esperanto, sed kutime ne ĉiuj adverboj en lingvo havas tiun finaĵon, kiel adverbaj tabelvortoj kaj vortoj kun -aŭ en Esperanto. (eo)
- Adberbioa gramatika-kategorietako bat da; aditzak —edo perpaus osoak— adierazten duenari buruzko informazio osagarria ematen duen hitz edo hitz-multzoa da. Adberbioak perpausaren zatietako bat izan ohi dira. Hizkuntzalari modernoek adierazi dutenez, "adberbio" terminoa "komodin" kategoria moduko bat bezala erabili izan dela. Kategoria hori portaera sintaktiko desberdinak dituzten hitzak sailkatzeko erabiltzen da, eta ez dute zertan oso antzekoak izan, salbu eta eskuragarri dauden beste kategorietako batean ere sartzen ez badira (substantiboa, adjektiboa, preposizioa, etab.). (eu)
- Is focal é an dobhriathar a athraíonn ciall na haidiachta, an bhriathair nó dobhriathair eile, chun modh, áit, am, céim, nó eolas eile a chur in iúl. Is focal nó grúpa focal é an dobhriathar a cháilíonn focal (nó focail) eile seachas ainmfhocal nó forainm. Tugtar co-ghnìomhair air i nGaeilge na hAlban. (ga)
- Adverbia atau kata keterangan (Bahasa Latin: ad, "untuk" dan verbum, "kata") adalah kelas kata yang memberikan keterangan kepada kata lain, seperti verba (kata kerja) dan adjektiva (kata sifat), yang bukan nomina (kata benda). Contoh adverbia misalnya sangat, amat, tidak. (in)
- 부사(副詞) 혹은 어찌씨는 품사의 하나로, 동사, 형용사에 해당하는 용언과 부사, 그리고 문장 전체를 수식하는 수식어이다. 명사를 수식하는 역할은 형용사나 가 수행한다.부사는 일반적으로 "언제, 어디서, 어떻게"에 대하여 설명하게 된다. (ko)
- 副詞(ふくし、英: adverb)とは品詞のひとつ。 (ja)
- Het bijwoord (Latijn: adverbium) is een woordsoort in de taalkundige benoeming. Het zegt iets over een willekeurig ander element van de zin dat geen zelfstandig naamwoord is. In veel talen hebben bijwoorden specifieke uitgangen die hun functie als bijwoord markeren, bijvoorbeeld -ly in het Engels (quickly), rapidement in het Frans en rapidamente in het Spaans. In het Nederlands is de vorm van het bijwoord meestal gelijk aan die van het onverbogen bijvoeglijke naamwoord. (nl)
- L'avverbio (dal latino ad verbum, "vicino al verbo", calco del greco επίρρημα, epìrrhema) è una parte del discorso invariabile con funzione di "modificatore semantico". Viene usato per modificare o determinare il significato di altre categorie grammaticali (tipicamente gli aggettivi ma anche altri avverbi) o persino di un'intera frase. Per la grammatica tradizionale (come attesta l'etimologia), l'avverbio è il modificatore del verbo. (it)
- Наре́чие (ка́лькой с лат. adverbium) — неизменяемая самостоятельная часть речи, обозначающая признак действия, качества, другого признака или предмета. Слова этого класса отвечают на вопросы «где?», «когда?», «куда?», «откуда?», «почему?», «зачем?», «как?» и чаще всего относятся к глаголам и обозначают признак действия. Процесс образования наречий называется адвербиализацией. (ru)
- 副詞(英語:Adverb)是一類用以修飾動詞、形容詞或加強描繪片語或整個句子的詞,與形容詞或區別詞的差別在于,副词能修飾名詞或代詞,而形容詞不能。 副詞不能充当主语、谓语或宾语的中心,因此传统上是虛詞的一類,但其他虛詞都不能獨立構成句子成份,而副詞可以獨自充當狀語,因此,一些现代分类将其归类为实词中的。 (zh)
- L'adverbi és una categoria gramatical que actua com a nucli del sintagma adverbial. El nom adverbi deriva de ad ('al costat') i verbium, atès que acostuma a modificar verbs. També pot modificar els adjectius i altres adverbis. Com a excepció, pot aparèixer amb altres categories en expressions lexicalitzades (com no-violència). En català, la majoria d'adverbis venen de preposicions del llatí o de la suma d'un adjectiu més la partícula -ment. Són categories invariables, és a dir, no tenen flexió de gènere o nombre. (ca)
- Adverb (Plural: die Adverbien), auch Umstandswort oder, heute seltener, Nebenwort, bezeichnet in der Grammatik eine Wortart. Diese Einordnung besagt zunächst, dass das Adverb zu unterscheiden ist von der grammatischen Funktion namens Adverbial oder „Umstandsangabe“ (ebenso wie die Wortart Substantiv zu unterscheiden ist von der Funktion als Subjekt oder Objekt im Satz oder die Wortart Verb von der Funktion als Prädikat). Wörter, die als Adverbien bezeichnet werden, dienen typischerweise als Adverbiale, kommen jedoch manchmal auch in anderen Funktionen vor (als Attribut, Prädikativum oder Objekt). (de)
- είναι άκλιτο μέρος του λόγου το οποίο προσδιορίζει ρήματα ή προτάσεις και φανερώνουν τόπο, χρόνο, τρόπο, ποσό κ.α. Κάθε επίρρημα είναι ή ανήκει σε , το οποίο αποτελείται από περισσότερα επιρρήματα. Σε κάθε γλώσσα συνήθως το επίρρημα δημιουργείται προσθέτοντας στο θέμα και μία κατάληξη, χαρακτηριστική της γλώσσας. (el)
- An adverb is a word or an expression that generally modifies a verb, adjective, another adverb, determiner, clause, preposition, or sentence. Adverbs typically express manner, place, time, frequency, degree, level of certainty, etc., answering questions such as how, in what way, when, where, to what extent. This is called the adverbial function and may be performed by single words (adverbs) or by multi-word adverbial phrases and adverbial clauses. (en)
- Un adverbio es una parte de la oración que complementa a un verbo, un adjetivo, otros adverbios e incluso oraciones. Los adverbios expresan circunstancias, como pueden ser modo, lugar, tiempo, cantidad, afirmación, duda, etc., respondiendo a preguntas como ¿cuándo?, ¿dónde?, ¿cómo?, ¿de qué manera?, entre otras. Esta función es llamada función adverbial, y puede ser llevada a cabo por palabras aisladas (adverbios) o por grupos de dos o más palabras (locuciones adverbiales). (es)
- En grammaire, l’adverbe est défini traditionnellement comme une partie du discours dont la fonction syntaxique est de complément, le plus souvent d’un verbe ou, plus rarement, d’un adjectif ou d’un autre adverbe. (fr) adverbe portant sur toute l’assertion (ex. Franchement, je trouve que ce n’est pas très intéressant), adverbe de phrase ;(en) sentence adverb, « adverbe de phrase » ;(ro) adverb fără funcție sintactică « adverbe sans fonction syntaxique ». (fr)
- Przysłówek – nieodmienna część mowy, która głównie służy jako czasownika i przymiotnika. Pełni funkcję okolicznika lub orzecznika. Ze względu na funkcję składniową do przysłówków należą także zaimki przysłowne. Gramatyka tradycyjnie wyróżnia wśród przysłówków pewne grupy znaczeniowe, takie jak przysłówki czasu, miejsca i sposobu. Ze względu na cechy funkcjonalne przysłówków podzielić je można na: Przysłówek odpowiada na pytania jak?, gdzie?, kiedy?. (pl)
- Advérbio é a classe gramatical das palavras que modifica um verbo, um adjetivo ou um outro advérbio. Nunca modifica um substantivo. É a palavra invariável que indica as circunstâncias em que ocorre a ação verbal. Apenas os advérbios de intensidade, de lugar e de modo são flexionados, sendo que os demais são todos invariáveis. A única flexão propriamente dita que existe na categoria dos advérbios é a de grau, a saber: Os advérbios bem e mal admitem ainda o grau comparativo, respectivamente, melhor e pior. (pt)
- Adverb (latin adverbium, av ad ”till” och verbum ”ord”, alltså ”biord”) är enligt traditionell grammatik en ordklass. Adverben är i traditionella analyser bestämningar av olika slag, ofta till verb (”Han springer fort”) men även till adjektiv (”Hur dum får man vara?”), andra adverb (”Brott lönar sig alltför ofta”) och satser (”Hon lyckades uppenbarligen”). I exemplen är de av adverb bestämda språkelementen följande: verbet springer, adjektivet dum, adverbet ofta och hela satsen Hon lyckades. (sv)
- Прислі́вник (лат. adverbium — «до дієслова», «при дієслові») — це незмінна самостійна частина мови, що виражає ознаку дії, стан предмета або ознаку якості і відповідає на питання як? де? звідки? наскільки? якою мірою? Прислівник у реченні пов'язується з дієсловом, виконуючи роль обставини дії, наприклад: Синіла (де?) навкруги далечінь (Гончар); Дорога все глибше (як?) врізалась в ущелину, зверху (звідки?), зі скель, покапувало. (М. Олійник) (uk)
|