| rdfs:comment
| - Colonia (plurál coloniae) byla původně římská předsunutá výspa vojenského charakteru, budovaná na dobytém území k zajištění poražených nepřátel sídlících v jejím okolí. V dobách římské republiky se rozlišovaly kolonie římských občanů a latinské kolonie. Později se vyvinuly ve významný prostředek zaopatření nemajetných občanů a zvláště válečných veteránů zemědělskou půdou. Termín kolonie postupně začal sloužit jako čestný titul označující nejvyšší status římských měst. (cs)
- A Roman colonia (plural coloniae) was originally a Roman outpost established in conquered territory to secure it. Eventually, however, the term came to denote the highest status of a Roman city. It is also the origin of the modern term colony. (en)
- Eine Colonia (eingedeutscht Kolonie, Plural Coloniae) war im Römischen Reich eine geplant angelegte Siedlung außerhalb Roms, ursprünglich in einem Gebiet, das im Krieg erobert worden war. Dadurch hatten die Coloniae anfänglich vor allem den Charakter eines militärischen Vorpostens zur Kontrolle und Niederhaltung der ursprünglichen Bevölkerung, die im Regelfall an der Siedlung beteiligt war. Später kam als wichtigster Zweck die Versorgung von römischen Bürgern mit Land, vor allem für Veteranen, hinzu. Coloniae dürfen nicht mit den römischen Provinzen verwechselt werden. (de)
- Colonia (jamak: coloniae) awalnya merupakan pos militer Romawi yang didirikan di wilayah yang telah ditaklukan. Seiring berjalannya waktu, konsep colonia berubah menjadi kota dengan status tertinggi di wilayah Romawi. (in)
- Una colonia romana (latino: colonia) era una comunità autonoma, situata in un territorio conquistato da Roma in cui si erano stanziati dei cittadini romani e/o latini, legata da vincoli di eterna alleanza con la madrepatria. Con la definizione di colonia romana si intende sia le sole colonie di diritto romano, sia in senso più ampio, ogni tipo di colonia. La locuzione deduzione di una colonia (in latino: deductio) indica la fondazione di una colonia romana e l'invio di coloni romani da insediare in un'area conquistata (secondo l'espressione deducere coloniam). L'uso del termine, composto dal prefisso de- (che indica moto da luogo) e dalla radice del verbo latino ducere (condurre), si spiega con il fatto che nella colonia si stanziavano cittadini romani, ivi condotti dalla madrepatria. (it)
- 고대 로마의 콜로니아 (colonia, 복수형: coloniae)는 본래 정복한 지역들 지키기 위해 건립한 로마의 군기지였다. 그럼에도, 결국에 이 용어는 로마 도시 중에 가장 높은 지위를 나타내는 용어가 되었다. (ko)
- コロニア（ラテン語: Colonia または Colonia Romana）とは、古代ローマの植民都市のこと。コローニアや、日本語で植民市と表記することもある。 (ja)
- Colonia (latin för koloni) var det romerska namnet på en stad eller bosättning på erövrat område, byggd för att säkra det. Ordet förekommer i åtskilliga fornromerska stadsnamn:
* Colonia Agrippina eller Agrippinensis - Köln
* Colonia Augusta Aroe Patrensis - Patras
* Colonia Augusta Trevirorum - Trier
* Colonia Eboracensis - York
* Colonia Julia Augusta - Parma
* Colonia Julia Augusta Dertosa - Tortosa
* Colonia Julia Equestris - Nyon
* Colonia Julia Fanestris - Fano
* Colonia Julia Pisana - Pisa
* Colonia Julia Romula - Sevilla
* Colonia Julia Victrix Tarraconensis - Tarragona
* Colonia Marcia edessenorum - Edessa
* Colonia Neptunia - Tarento
* Colonia Sæcundanorum - Orange (sv)
- Римська колонія (лат. colonia, мн.: coloniae) — у Римській імперії сплановане поселення римських громадян поза Римом, як правило, на захопленій території. Мали характерне планування військових укріплень для контролю та утримання в покорі переможених. (uk)
- 殖民地（拉丁語：colonia，音译为科洛尼亚）最初是罗马在其征服地区建立的用于守卫的前哨要塞。后来这一术语用于指最高等级的罗马城市。 (zh)
- Colònia romana era una ciutat romana fundada per ciutadans romans en territori de ciutats conquerides. Quan Roma es va engrandir i sotmetre ciutats, es reservava una part dels territoris conquerits (ager publicus) per repartir-la entre ciutadans pobres que no podien esperar terres al Latium, on predominava els latifundis. Es fundaven colònies, a les quals s'atribuïa una part de l'ager, i aquesta es repartia entre els colons. Els pobladors de les colònies romanes eren considerats ciutadans romans, i els aliats foren enviats ocasionalment com a colons junt amb ciutadans romans. En les colònies quedaven inclosos els terrenys de propietaris locals, terrenys que formaven part de la colònia, i dels que els titulars pertanyien a ciutats aliades però gaudien del conjunt de drets de colònia. (ca)
- Erromatar kolonia (latinez: colonia) anzinako Erromako, hasieran Italiako eta beranduago probintzietako, hainbat civitates-ek zuten estatutu politikoa zen. Bere antolaketa legegintza- batek eta erromatar herriaren erakundeek arautzen zuten. Berezitasun honek koloniari mendekotasun handiagoa ematen dio Erromarekiko harremanean, municipiumak zuena baino. Hala ere, kolonia, Erromaren aldekoagoa zen kategoria politikotzat hartzen zen, eta ospe handiagoa zuen zuelako, nagusitasun erlijiosoa. Koloniak Erromako hiriaren analogia bat ziren. (eu)
- En la Antigua Roma, colonia romana era el estatuto político del que disponían diferentes civitates de Italia y, posteriormente, de las provincias. Su organización se caracterizaba por estar reglamentada por una legislativa y por las instituciones del pueblo romano. Esta particularidad le da a la colonia un aspecto más dependiente, menos libre en su relación con Roma, que la que tenía el municipium. Sin embargo, la colonia era considerada con una categoría política más favorable a Roma y de mayor prestigio por contar con la maiestas, supremacía religiosa. Las colonias eran una analogía de la ciudad de Roma. (es)
- Les colonies romaines étaient des établissements créés par l’État romain et destinés au contrôle d’un territoire récemment conquis, à la différence des colonies puniques, comptoirs commerciaux, ou des colonies grecques, colonies de peuplement. Elles mêlent dans le même cadre urbain, religieux et institutionnel les citoyens romains et les autochtones vaincus, esclaves, affranchis et pérégrins. D’abord garnisons militaires au IVe siècle av. J.-C., elles deviennent des colonies de peuplement offrant des terres aux prolétaires (déduction de colonies) à partir du IIIe siècle av. J.-C., et aux vétérans démobilisés à partir de Sylla, qui leur offre les terres confisquées aux proscrits. (fr)
- Kolonia (łac. colonia) – miasto zdobyte lub zakładane przez Rzymian na podbitych terenach. Część ludności kolonii stanowili przesiedleni rzymscy obywatele (bezrolni chłopi, weterani legionowi), dotychczasowi mieszkańcy miasta zazwyczaj również otrzymywali rzymskie obywatelstwo, jednak bez wszystkich praw przysługujących napływowym Rzymianom. Rzymskie kolonie posiadały częściową autonomię; posiadały własny senat, jednak po wybuchu wojny zobowiązane były do dostarczania kontyngentów wojskowych. (pl)
- Colônia (português brasileiro) ou colónia (português europeu) (em latim: colonia, plural: coloniae) foi uma ocupação humana planejada da Roma Antiga, originalmente localizada em uma região conquistada litigiosamente por guerra. Por esta razão as colônias tinham inicialmente o carácter de um preposto militar, responsável pelo controle e manutenção da população, que via de regra estava empenhada na manutenção do local. Posteriormente seu principal objetivo foi disponibilizar aos cidadãos romanos espaço para habitação, principalmente para os veteranos. Não confundir as colônias com províncias romanas. (pt)
- Colonia (meervoud coloniae) was de Latijnse juridische term voor een bepaald politiek statuut van een volksplanting of nederzetting in het Romeinse Rijk. De Romeinen maakten onderscheid tussen: 1.
* Coloniae Civium Romanorum waren kolonies uitsluitend bevolkt door Romeinse burgers, die deel uitmaakten van de tribus van de stad Rome.In de oudste periode tot ca. 185 v.Chr. werden deze nederzettingen hoofdzakelijk gesticht als een soort burgergarnizoenen ter beveiliging van de kust (coloniae maritimae, zo bijvoorbeeld Antium, Ostia, Salernum, Terracina)later ook als strategische voorposten, (zo bijvoorbeeld Mutina en Parma in de Povlakte, ...)en sinds de Gracchi vooral ter leniging van sociale noden onder proletariërs of veteranen (zo bijvoorbeeld Capua, (het nieuwe) Carthago, Narbo, Tarent (nl)
- Ри́мская коло́ния (лат. colonia, мн. ч.: coloniae) — городское поселение римских граждан в захваченных Римом землях. Статус колонии обычно предоставлялся крупному или стратегически значимому городскому поселению, которое было основано по постановлению Римского сената или же волей римского народа. Постановление о наделении города статусом колонии выдавали специально назначенные триумвиры или, реже, (triumviri или quinqueviri coloniae deducendae). опиралась на сеть колоний в римских провинциях, которые были связаны между собой сухопутными дорогами, став таким образом одной из самых успешных разновидностей . В отличие от древнегреческой колонизации, древнеримская колонизация отличалась более глубоким проникновением в континентальные районы Европы. Многие римские колонии возникли вдали как о (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)