rdfs:comment
| - الاستحقاق هو حكم يتم إجراؤه وفقًا للإطار القانوني للمجتمع. عادة، تستند الاستحقاقات إلى مفاهيم المبدأ (الحقوق) التي تستند في حد ذاتها إلى مفاهيم المساواة الاجتماعية أو منح حق التصويت.في علم النفس ، تُعرَّف عقلية الاستحقاق على أنها الشعور بالاستحقاق أو أن تكون مدينًا بمعروف عندما يتم فعل القليل أو لا شيء لاستحقاق معاملة خاصة. (ar)
- An entitlement is a provision made in accordance with a legal framework of a society. Typically, entitlements are based on concepts of principle ("rights") which are themselves based in concepts of social equality or enfranchisement. In psychology, entitlement mentality is defined as a sense of deservingness or being owed a favor when little or nothing has been done to deserve special treatment. (en)
- 자격권리(Entitlement)는 한 사회의 법적인 구조와 관련을 짓는 의무조항을 일컫는 말이다. 통상적으로, 자격권리란 사회적 평등의 개념에 기초한 원칙(권리)의 개념에 기초한다. (ko)
- 権原(けんげん)とは、一定の法律行為、または事実行為をすることを正当化する法律上の原因。口頭では「権限」との混同を避けるため「けんばら」とも呼ばれる。 (ja)
- Il diritto soggettivo è il riconoscimento da parte dell’ordinamento giuridico (del diritto oggettivo) di una pretesa, che implica un altrui obbligo di non fare o di fare. Comporta la facoltà di agire per difendere l’interesse riconosciuto ed eventualmente minacciato. Diritti e obblighi sono dunque correlativi. (it)
- Prawo podmiotowe – zespół przyznanych uprawnień występujących w określonym stosunku cywilnoprawnym. Jest to zatem zbiorcza, nadrzędna kategoria pojęciowa, określająca sytuację prawną strony uprawnionej. W takim kontekście mówi się o prawie własności i innych prawach rzeczowych, o wierzytelności, o prawach na dobrach niematerialnych itp. (pl)
- Субъекти́вное пра́во (также пра́во в субъекти́вном смы́сле, или просто пра́во; мн. ч. права́) — признаваемое государством притязание[словарь] (претензия) субъекта на какое-либо благо или на . Субъективное право следует отличать от объекти́вного права (права в объективном смысле), представляющего собой сложную систему особых социальных норм и играющего роль социального регулятора. (ru)
- Суб'єкти́вні права́ — офіційно визнані можливості, якими володіє фізична чи юридична особа. Це також міра юридично можливої поведінки особи. Суб'єктивні права завжди розуміються в конкретному значенні — право на життя, працю, освіту тощо. Вони виникають на основі об'єктивного права, але їх використання завжди залежить від особистого бажання і розсуду індивіда. Суб'єктивне право є способом реалізації об'єктивного права шляхом його конкретизації. (uk)
- 主观权利,该词直译自德语“Subjektives Recht”,在法律意义上就是指权利。由于德语“Recht”一词既有“权利”的含义,又有“法律”的含义,所以在德语法律用语中分别以“Subjektives Recht”和“Objektives Recht”来特指“Recht”一词的“权利”和“法律”两个含义。 (zh)
- El dret subjectiu són les facultats o potestats jurídiques inherents a l'individu per raó de naturalesa, contracte o una altra causa admissible en dret. Un poder reconegut per l'ordenament jurídic a la persona perquè, dins del seu àmbit de llibertat actuï de la manera que estima més convenient per tal de satisfer les seves necessitats i interessos al costat d'una corresponent protecció o tutela en defensa, encara que sempre delimitat per l'interès general de la societat. És la facultat reconeguda a la persona per la llei que li permet fer determinats actes, un poder atorgat a les persones per les normes jurídiques per a la satisfacció d'interessos que mereixen la tutela del dret. Un dret subjectiu neix per una norma jurídica, que pot ser una llei o un contracte, a través d'un acord de volu (ca)
- Jako subjektivní právo (neboli oprávnění) se označuje právo určitého subjektu na něco, možnost chovat se určitým způsobem. Subjektivní právo je jinak řečeno zákonem garantovaná míra možného chování. Objektivní právo pak subjektivní práva buď přímo umožňuje, subjektivní práva z něj vyplývají, anebo je alespoň nezakazuje. Objektivní právo také zakládá postupy, kterými se subjektivní právo vynucuje, pokud je porušeno, např. podáním žaloby k soudu. Podle toho, čí subjektivní povinnosti takovému právu odpovídají, se subjektivní práva dělí na: (cs)
- Ein subjektives Recht ist die einem Einzelnen zu seinem Schutz vom objektiven Recht verliehene Rechtsmacht zur Durchsetzung seiner berechtigten Interessen. In Abgrenzung dazu liegt ein bloßer Rechtsreflex vor, wenn der Einzelne selbst nicht anspruchsberechtigt ist, sondern lediglich durch eine Norm begünstigt wird. Im Bereich des öffentlichen Rechts wird der Begriff des subjektiven öffentlichen Rechts verwendet. Träger subjektiver Rechte können sowohl Einzelne (jura singulorum) als auch Gruppen (jura consortii) sein. (de)
- Los derechos subjetivos son las facultades y potestades jurídicas inherentes de las personas por razón de la naturaleza, contrato y otra causa admisible en derecho. Un poder reconocido por el ordenamiento jurídico a la persona para que, dentro de su ámbito de libertad actúe de la manera que estima más conveniente para satisfacer sus necesidades e intereses junto a una correspondiente protección o tutela en su defensa, aunque siempre delimitado por el interés general de la sociedad. Es la facultad reconocida a la persona por la ley que le permite efectuar determinados actos, un poder otorgado a las personas por las normas jurídicas para la satisfacción de intereses que merecen la tutela del derecho. (es)
- Le droit subjectif (souvent au pluriel : les droits subjectifs) désigne une prérogative juridique attribuée à une personne par le droit pour régir ses rapports en société, dont elle peut se prévaloir dans son propre intérêt. Ce droit peut être de différente nature: droit créance (Depuis CE, 6 Mai 2009, ''FNATH'', ils bénéficient aussi de la justiciabilité objective), droit à la liberté d'expression, droit de propriété, etc. Dans le langage courant, on affirme souvent qu'une personne a « des droits ». Les droits subjectifs sont une notion fondamentale dans les systèmes juridiques de droit civil. (fr)
- Een subjectief recht is een door een rechtsregel beschermde aanspraak op andermans gedrag. De rechtsregel zelf behoort tot het objectief recht. Nagenoeg altijd gaat een subjectief recht gepaard met een rechtsvordering, d.w.z. een recht om zich tot een rechter te wenden om het af te dwingen. De termen "objectief" en "subjectief" recht zijn nodig omdat de Nederlandse taal in beide gevallen van een "recht" spreekt, een probleem dat andere talen niet hebben, denk aan "right" en "law" in het Engels. (nl)
- O direito subjetivo é a situação jurídica, consagrada por uma norma, através da qual o titular tem direito a um determinado ato face ao destinatário. Em geral, o direito subjetivo é consagrado por uma norma de direito que conduz a uma relação trilateral entre o titular, o destinatário e o objeto do direito. (pt)
|