rdfs:comment
| - La principessa Julia Lubomirska (Parigi, 1764 – Cracovia, 22 agosto 1794) è stata una nobildonna polacca. (it)
- Princess Julia Lubomirska (1764 – 22 August 1794) was a Polish noblewoman, known for her love life. She was the daughter of Izabela Lubomirska, one of the richest people in the Commonwealth and cousin of the king Stanislaus Augustus, and the Grand Marshal of the Crown Stanisław Lubomirski. She was considered one of the most beautiful Polish women of her time, for which she was called "Guiliatta la bella". She died of tuberculosis, with her husband and two sons by her deathbed.Through her son Alfred Wojciech Potocki and his daughter the current royal family of Liechtenstein are her descendants. (en)
- Julia Teresa Potocka z Lubomirskich (ur. 1767 w Paryżu, zm. 26 sierpnia 1794 w Krakowie) – dama, córka marszałka wielkiego koronnego Stanisława Lubomirskiego i Izabeli Lubomirskiej z Czartoryskich, żona pisarza i podróżnika Jana Potockiego. (pl)
|
has abstract
| - Princess Julia Lubomirska (1764 – 22 August 1794) was a Polish noblewoman, known for her love life. She was the daughter of Izabela Lubomirska, one of the richest people in the Commonwealth and cousin of the king Stanislaus Augustus, and the Grand Marshal of the Crown Stanisław Lubomirski. She was considered one of the most beautiful Polish women of her time, for which she was called "Guiliatta la bella". In 1785 in Wilanów, she married Jan Nepomucen Potocki, travel writer best known for his novel The Manuscript Found in Saragossa and for being the first person in Poland to fly on a hot-air balloon. Soon after the wedding they went together to Italy, France, Britain, and the Netherlands for three years. During this time, she gave birth to Alfred and Artur while staying with her mother. They returned in 1788, when Jan became an envoy at the Four-Year Sejm and Julia supported the Constitution of 3 May. It was during this time that she met Eustachy Erazm Sanguszko, also an envoy at said Sejm, with whom she had an affair well known socially. They were separated by his participation in the Polish–Russian War of 1792 and the Kościuszko Uprising, though they continued to correspond. Following the triumph of Russia over the Constitution and the accession of the king to the Targowica Confederation, Julia and her husband returned to France, where he had links with the Jacobins. While there, she provided Tadeusz Kościuszko with organisational and financial help in January 1793. After this, Jan went to Germany while Julia returned to Poland. She died of tuberculosis, with her husband and two sons by her deathbed.Through her son Alfred Wojciech Potocki and his daughter the current royal family of Liechtenstein are her descendants. (en)
- La principessa Julia Lubomirska (Parigi, 1764 – Cracovia, 22 agosto 1794) è stata una nobildonna polacca. (it)
- Julia Teresa Potocka z Lubomirskich (ur. 1767 w Paryżu, zm. 26 sierpnia 1794 w Krakowie) – dama, córka marszałka wielkiego koronnego Stanisława Lubomirskiego i Izabeli Lubomirskiej z Czartoryskich, żona pisarza i podróżnika Jana Potockiego. Znana i podziwiana przez arystokratyczną śmietankę Warszawy za swoją urodę oraz osobisty wdzięk, zwana Giulietta la bella. Wydana w 1785 przez matkę, jedną z najbogatszych osób w I Rzeczypospolitej, pierwszą damę warszawskich salonów, czułą przyjaciółkę Stanisława Augusta Poniatowskiego i organizatorkę damskich lóż masońskich, za hrabiego Jana Potockiego, podróżnika i pisarza, mającego opinię ekscentryka, późniejszego autora Rękopisu znalezionego w Saragossie. Zaraz po ślubie towarzyszyła mężowi w kolejnej, tym razem trzyletniej podróży po Europie (Włochy, Francja, Anglia, Holandia). Małżeństwo nie układało się dobrze, a Julia większość czasu spędziła z przebywającą wówczas w Paryżu i Wersalu matką, uczestnicząc zarówno w życiu dworu królewskiego, jak i utrzymując kontakty z opozycyjnymi środowiskami intelektualnymi i artystycznymi w okresie wrzenia przedrewolucyjnego. We Francji Julia urodziła dwóch synów: Alfreda (1785) i Artura (1787). W kwietniu 1788 Potoccy wrócili do Polski. Jan, nieznający praktycznie języka polskiego, włączył się w życie polityczne posłując na Sejm Czteroletni. Potocka zaangażowała się w salonową działalność stronnictwa wspierającego Konstytucję 3 Maja. Tam poznała młodego oficera i posła na Sejm Wielki księcia Eustachego Sanguszkę. Ich jawny, gorący romans wzbudził sensację w Warszawie, nawet w swobodnych czasach stanisławowskich. Kochanków rozdzieliła historia. Eustachy walczył w wojnie w obronie Konstytucji z Rosją w 1792, a później w powstaniu kościuszkowskim, Julia udała się do matki do Łańcuta. Prowadzili ożywioną korespondencję. W 1794 Julia zmarła w Krakowie na gruźlicę. Jej synowie odziedziczyli, po śmierci babki Izabeli, znaczną część fortuny łańcuckich Lubomirskich, m.in. sam Łańcut. W historii łańcuckiego zamku Julia zapisała się jako Biała Dama. Preferowała ten kolor, w odróżnieniu od matki, znanej jako Błękitna Dama. Razem z Diabłem Łańcuckim stanowią troje wiecznych mieszkańców zamku. Julię można, przy odrobinie wyobraźni, zobaczyć w bieli w apartamencie chińskim na pierwszym piętrze, piszącą list do ukochanego przy rokokowym sekretarzyku. (pl)
|