rdfs:comment
| - Η Λαυσαϊκή Ιστορία είναι ένα από τα αρχαιότερα ιστορικά-βιογραφικά έργα που αφορούν στις ζωές των ασκητών οι οποίοι έδρασαν τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους. Οι περισσότεροι ασκητές έδρασαν στις περιοχές της Αιγύπτου, Συρίας, Ρώμης, Καμπανίας και Παλαιστίνης. (el)
- The Lausiac History (Koinē Greek: Ἡ Λαυσαϊκή Ἱστορία, romanized: E Lavsaike Istoria) is a seminal work archiving theDesert Fathers (early Christian monks who lived in the Egyptiandesert) written in 419-420 by Palladius of Galatia, at the request of Lausus, chamberlain at the court of the Byzantine Emperor Theodosius II. Originally written in Greek, the Lausiac History was so popular it was soon translated into Arabic, Armenian, Coptic, Geʽez, Latin, Syriac and Sogdian. (en)
- Sejarah Lausiac (Historia Lausiaca) merupakan karya penting yang mengarsipkanBapa Gurun (biarawan Kristen awal yang tinggal di gurun Mesir) yang ditulis pada 419-420 oleh Palladius dari Galatia, atas permintaan , pengurus rumah tangga istana Kaisar Bizantium Theodosius II. Awalnya ditulis dalam bahasa Yunani, Sejarah Lausiac sangat populer sehingga diterjemahkan ke dalam berbagai bahasa seperti Arab, , Koptik, Ge'ez, Latin, Suryani dan Sogdi. (in)
- Лавсаи́к, и́ли повествова́ние о жи́зни святы́х и блаже́нных отцов (др.-греч. Λαυσαική Ιστορία) — сочинение Палладия Еленопольского, написанное в 419—420 годах, сборник о жизни святых и блаженных христианских монахов отцов-пустынников Египта. (ru)
- La Història Lausíaca fou una composició sobre dades dels pares del desert egipcis, escrita per Pal·ladi d'Helenòpolis a petició de Lausus o Lauson (Λαὗσυς o Λαύσον), camarlenc de la cort de Teodosi I el Gran. Al segle iv i al segle v, Egipte era considerada una terra d'una alta espiritualitat, i Pal·ladi la va visitar expressament per conèixer-la, i va seguir el model per uns anys. Després va poder narrar tots els seus records en aquesta obra. (ca)
- La lausa historio estas la plej grava verko de , kiu kiam estis episkopo de Heliopolo de Bitinio iris al Romo (405) kaj engaĝiĝis defendi la proherezan akuzitan . Li estis disĉiplo de Evagrio de Ponto kiun li tre influis. La “historio”, dediĉita al la bizanca funkciulo , rakontas pri la unuaj komenciĝoj de la monaĥismo en Egiptio, konsiderante kiel referencan punkton la vivon de Antonio abato. Inter la aliaj versioj, ekzistas iu longa atestata de grekaj fragmentoj, kaj alia mallonga, eĉ ĝi fragmenta, en kopta lingvo, utiligita la la karesma periodo en la koptaj monaĥejoj. (eo)
- La Historia Lausiaca (Λαυσαϊκή Ιστορία) es la obra más importante de Paladio de Galacia, escrita en 418-420 cuando era obispo de de Bitinia. Paladio era discípulo de Evagrio Póntico, que había escrito el Tratado práctico sobre el monje y dedicó esta obra al comitente Lauso, chambelán bizantino de Teodosio II, de donde procede su título. Entre otras versiones, hay una larga con fragmentos en griego, y una versión, también fragmentada, en copto, utilizada durante el período de Cuaresma en los monasterios coptos. (es)
- L'Histoire lausiaque est un ouvrage de Pallade de Galatie, rédigé en 420. Il raconte les premiers temps du monachisme chrétien en Égypte ; il ne faut pas le confondre avec l'Historia monachorum in Aegypto, rédigé un peu avant, ni avec la présentation des origines du monachisme égyptien que l'on trouve dans la Vie de saint Paul l'Ermite par Jérôme de Stridon. (fr)
- La Storia lausiaca è la più importante opera di Palladio di Galazia, che quando era vescovo di Elenopoli in Bitinia, si recò a Roma nel 405 e prese le difese di Giovanni Crisostomo. Fu discepolo di Evagrio Pontico di cui fu grande influenzatore. La storia, dedicata al funzionario bizantino Lauso, racconta i primi tempi del monachesimo in Egitto, prendendo come punto di riferimento la vita di Antonio abate. Tra le altre recensioni, ne esiste una lunga attestata da frammenti in greco, e una versione, anch'essa frammentaria, in copto, in uso nel periodo di quaresima nei monasteri copti. (it)
|