| rdfs:comment
| - Martial Solal (* 23. srpna 1927 Alžír) je francouzský jazzový klavírista a hudební skladatel. Na klavír začal hrát ve svých šesti letech, který pracoval jako učitel klavíru. Brzy poté, co se v roce 1950 přestěhoval do Paříže, začal hrát s hudebníky, jakými byl například Django Reinhardt, Sidney Bechet nebo Don Byas. V roce 1960 složil hudbu k filmu U konce s dechem režiséra Jean-Luc Godarda; dále pak složil hudbu například k filmům (1959), (1961) nebo (1964). (cs)
- Martial Solal (* 23-an de aŭgusto 1927 en Alĝero) estas franca pianisto kaj komponisto de moderna ĵazo. Li validas ekde la 1950-aj jaroj kiel ĉefa ĵazpianisto de Francujo. Komence li ricevis siajn influojn de Bud Powell, enigas tamen la stilon de Lennie Tristano. Marcus Gammel akcentas krom lia brila tekniko „lian nuancoriĉecon, lian preferon de egaj kontrastoj kaj lian spontanecon.“ Kiel komponisto li „evoluis tre densan, kolorriĉcan sonlingvon, kiu ĉiam denove transpaŝas la limon inter ĵazo kaj nuntempa komponmuziko.“ Solal loĝas ekde 1950 en antaŭurbo de Parizo. (eo)
- Martial Solal (* 23. August 1927 in Algier) ist ein französischer Pianist und Komponist des Modern Jazz. Seit 1950 lebt er in einem Vorort von Paris. Er gilt seit den 1950er Jahren als führender Jazz-Pianist Frankreichs. Ursprünglich ist er stark von Bud Powell beeinflusst, bezieht aber die Stilistik Lennie Tristanos ein. Marcus Gammel stellt neben seiner brillanten Technik „sein Nuancenreichtum, seine Vorliebe für starke Kontraste und seine Spontaneität hervor.“ Als Komponist hat er „eine sehr dichte, farbenreiche Klangsprache entwickelt, die immer wieder erfolgreich die Grenzen zwischen Jazz und zeitgenössischer Kompositionsmusik überschreitet.“ (de)
- Martial Solal nació el 23 de agosto de 1927 en Argel, Argelia. Es un compositor y pianista francés de jazz. Sobre todo es conocido por la música que escribió para la película de Jean-Luc Godard À bout de souffle. (es)
- Martial Solal (born August 23, 1927) is a French jazz pianist and composer. (en)
- マーシャル・ソラール（Martial Solal、1927年8月23日 - ）は、フランスのジャズ・ピアニストおよび作曲家である。 (ja)
- 마르시알 솔랄(Martial Solal, 1927년 ~ )은 프랑스 출신의 재즈 피아니스트이자 작곡가이다. 장뤼크 고다르의 데뷔작 《네 멋대로 해라》의 음악을 작곡한 것으로 유명하다. (ko)
- Martial Solal (Aljer, 1927ko abuztuaren 23a) frantses piano-jotzailea, musikagilea eta orkestra-zuzendaria da. Sei urte zituela piano klasikoa ikasten hasi zen. Estatubatuarrak Afrika iparraldera iritsi zirenean (1942) ezagutu zuen Solalek jazza. Bere herrialdeko dantza-orkestretan jotzen hasi zen. 1950ean Parisa joan zen, eta han Jo Jaguar ezizenarekin hasi zen lanean. Hiri horretan , Tony Bennett eta jo zuen, baina batez ere Parisen bizi ziren jazz-musikagileekin: Django Reinhardt, eta saxofoi-jotzaileak, Kenny Clarke, etab. 1960an baxu-jotzailearekin eta Daniel Humair bateriarekin garai hartako hirukote berezienetako bat osatu zuen. Newporteko Jaialdira gonbidatu zuten (1963), eta beste hirukote bat antolatu zuen, baina ez zuen lehenengoaren bezainbesteko arrakasta izan. (eu)
- Martial Solal, né le 23 août 1927 à Alger (Algérie française), est un pianiste de jazz, compositeur, arrangeur et chef d'orchestre français. Sa carrière débute dans les années 1950, au cours desquelles il enregistre notamment avec Django Reinhardt et Sidney Bechet. Au Club Saint-Germain, il accompagne les plus grands musiciens américains de l'époque : Don Byas, Clifford Brown, Dizzy Gillespie, Stan Getz ou encore Sonny Rollins. Il enregistre plus d'une centaine de disques en solo, en trio ou avec différents big bands, ainsi qu'en duo — formule qu'il affectionne particulièrement —, avec entre autres Lee Konitz, Michel Portal, Didier Lockwood, John Lewis ou David Liebman. (fr)
- Martial Solal (Algiers, 23 augustus 1927) is een Frans jazzpianist, componist en dirigent.Hij werd bekend door de muziek die hij schreef voor de film À bout de souffle (1960) van Jean-Luc Godard. Hij is beïnvloed door Horace Silver. Vanaf 1968 heeft Solal veel opgetreden met Lee Konitz. Daarnaast bleef hij met Pedersen en Humair optreden. Ook gaf hij soloconcerten. Van een serie van 30 soloconcerten die in 1993-1994 voor Radio France werden opgenomen, werd de dubbel-cd Improvise Pour Musique France uitgebracht. In 1982 begon hij zijn eigen bigband, Dodecaband, en in 2006 de Newdecaband. (nl)
|
_by_Erling_Mandelmann.jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)