| rdfs:comment
| - Pythagorejské ladění je v hudbě způsob ladění, odvozený od intervalu čisté kvinty s poměrem frekvencí 3:2. (cs)
- 피타고라스 음률은 음정의 주파수가 3:2 비율에 기반해 있는 음률이다. 피타고라스가 발견했다고 여겨지며, 가장 오래된 반음계의 조율법이다. (ko)
- ピタゴラス音律（ピタゴラスおんりつ）は、音階の全ての音と音程を周波数比3:2の純正な完全五度に基づいて導出する音律である。ピタゴラス音律は初期ルネサンスまでの西洋音楽の標準的な音律であり、また中国や日本の伝統音楽の音律も同様の原理に基づくものである（三分損益法）。ピタゴラス音律では純正な五度と四度の音程が得られるが、三度と六度は純正にならない。ルネサンス音楽において三度と六度の使用が増えると、五度を狭めることによって三度をより純正に近づける中全音律が普及した。 (ja)
- La scala pitagorica (a volte impropriamente detta temperamento pitagorico) è il sistema musicale usato nella musica antica per la costruzione della scala. (it)
- Pythagoreisk stämning är en stämning av skalans toner – ett tonsystem – baserat på rena kvinter. Den grekiske filosofen och matematikern Pythagoras har bland annat tillerkänts upptäckten av att musikaliska intervall som upplevs som harmoniska förhåller sig till varandra som små heltal (1:2:3:4…) i den harmoniska deltonserien. Han skapade ett tonsystem baserat på rena kvinter (3:2), det mest konsonanta intervallet efter prim (1:1) och oktav (2:1). (sv)
- 五度相生律與十二平均律、纯律為音乐的三种常被討論的樂律。 (zh)
- Піфагорійський стрій — спосіб побудови звукоряду для настроювання музичних інструментів, який запропонував Піфагор близько 550 до н. е.. Звукоряд будувався шляхом накладання чистих квінт (3,5 тона) на еталонний звук. (uk)
- L'escala pitagòrica va ser construïda pels pitagòrics quan van descobrir la consonància i la relació matemàtica senzilla entre la quinta i l'octava. L'escala pitagòrica de set notes té les freqüències següents: Si es fa la freqüència del so de Do igual a 1, s'obté: Les notes de l'escala pitagòrica tenen freqüències de la forma: , on n i m són nombres enters. (ca)
- La pitagora agordo, ankaŭ nomite kvintpura agordo, estas agordsistemo, kiu distingiĝas per tio, ke la distancojn de tonoj unu kun la alia (intervalojn) difinas sinsekvo de puraj kvintoj. Unua mencio troviĝas ĉe Pitagoro el Samos (* ĉ. 570 v. Chr., † post 510 v. Chr.). Dum la mezepoko tiu ĉi agordo estis la ĝenerale valida kaj uzata agordo. Komence de la 16-a jarcento la pitagora agordo pli kaj pli estis anstataŭata per la meztona agordo. Nuntempe oni denove uzas la pitagoran agordon lige kun la interpretado de precipe mezepoka muziko, sed ankaŭ kelkfoje je moderna muziko. (eo)
- Afinación pitagórica, sistema de construcción de la escala musical que se fundamenta en la quinta perfecta de razón 3/2 o quinta justa; esta afinación era la usada durante la Edad Media. Se obtenía mediante la división geométrica de una cuerda de un instrumento musical en dos, tres y cuatro partes iguales. Su éxito radicaba en las características monofónicas del canto gregoriano (monódico y diatónico), y en ser la única que exponía con todo detalle el latino Boecio. Fa Do Sol Re La Mi Si Mi Si Fa Do Sol Re La Mi Si Fa Do Sol (es)
- Die pythagoreische Stimmung, auch quintenreine Stimmung genannt, ist ein Stimmungssystem, das sich dadurch auszeichnet, dass die Stimmung durch reine Quinten definiert wird. Im Früh- und Hochmittelalter verwendete man in den Kirchentonarten nur die Töne A H C D E F G, wobei die Änderung von H in B erlaubt war. Gestimmt wurden die Töne mit reinen Quinten B-F-C-G-D-A-E-H (oktaviert). Da es noch keinen einheitlichen Kammerton gab, musste man beim Musizieren mit mehreren Instrumenten oft transponieren. Dadurch veränderte sich die Lage der Halbtöne. Man schob deshalb bei Tasteninstrumenten zwischen den Ganztönen noch die weitere Töne Cis, Es, Fis und Gis ein und erweiterte dadurch die Anzahl der Töne einer Oktave auf 12 und erhielt dadurch die pythagoreische Stimmung mit 11 reinen Quinten Es-B- (de)
- Intonazio pitagorikoa edo afinazio pitagorikoa justuen (3:2) kateamenduan oinarritutako intonazio-sistema da. XVI. mendera bitartean erabili zen. Tonu guztiak berdinak dira (9:8), eta bi tonuerdi-mota daude: diatonikoa (256:243) eta kromatikoa (2187:2048). Nota enarmonikoak desberdinak dira (si diesea ez da do-ren berdina); horien arteko bitartea da. Mi Si Fa Do Sol Re La Mi Si Fa Do Sol Hemen seidun gutxitua, Sol eta Mi zirkuluaren muturren artean aurkeztean sortzen dena otsoaren bostuna da. (eu)
- Pythagorean tuning is a system of musical tuning in which the frequency ratios of all intervals are based on the ratio 3:2. This ratio, also known as the "pure" perfect fifth, is chosen because it is one of the most consonant and easiest to tune by ear and because of importance attributed to the integer 3. As Novalis put it, "The musical proportions seem to me to be particularly correct natural proportions." Alternatively, it can be described as the tuning of the syntonic temperament in which the generator is the ratio 3:2 (i.e., the untempered perfect fifth), which is ≈702 cents wide. (en)
- En théorie de la musique occidentale, l'accord pythagoricien est un accord construit exclusivement sur des intervalles de quintes pures. Il est caractérisé par sa tierce, dite pythagoricienne, de rapport 81/64. On l'appelle communément « gamme pythagoricienne ». (fr)
- In de muziekleer is de stemming van Pythagoras een muzikale stemming gebaseerd op de reine kwint, dus de kwint met toonhoogteverhouding 2:3. Deze kwint is na het octaaf het meest consonante interval, vanwege de eenvoudige toonhoogteverhouding. Achtereenvolgende kwinten leiden tot verhoudingen 8:9 voor de hele toonafstand en door omkering ook 3:4 voor de kwart. Beginnend met de stamtoon F geven opeenvolgende reine kwinten de reeks stamtonen F — C — G — D — A — E — B Deze (gereduceerde) stamtonen vormen een diatonische toonladder van C: C — D — E — F — G — A — B — C (nl)
- A afinação pitagórica é um sistema de afinação e temperamento em que todos os intervalos são construídos com base em uma quinta justa de valor 32 (= 1.5) e uma oitava de valor 21 (= 2). É tradicionalmente atribuída a Pitágoras, tendo sido transmitida ao Ocidente medieval através das obras de Boécio, embora o sistema medieval não tenha sido integralmente herdado da Grécia Antiga, mas sim reconstruído com base nas teorias boecianas para acomodar o modalismo gregoriano durante a Renascença Carolíngia. A menor unidade da afinação pitagórica é o , a diferença entre sete quintas e doze oitavas, que, embora idênticas em um temperamento igual, diferem na afinação pitagórica por 531441524288 (≈ 1.01364). Esta afinação seguiu sendo utilizada ao longo da Idade Média, mas passou a ser abandonada no sé (pt)
- Пифагоров строй — музыкальный строй, теорию которого связывают с пифагорейской школой гармоники. Со времён поздней Античности видные теоретики музыки (Никомах, Ямвлих, Боэций и другие) приписывали его непосредственно Пифагору. Абстрактно-математическое представление о пифагоровом строе (как квинтовой цепи) сложилось в эпоху западноевропейского барокко. В некоторых научных статьях именуется также «пифагорейским строем». Обычно представляется в виде последовательности квинт (или кварт), например так (цепь из 6 квинт от звука фа): F — C — G — D — A — E — H или в виде диатонической гаммы: (ru)
|
.png)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)