Rekuhkara (from Sakhalin Ainu rekuh レクㇷ 'throat'; rekut レクㇳ or レクッ in Hokkaidō Ainu) is a style of singing, similar to Inuit throat singing, that was practised by the Ainu until 1976 when the last practitioner died, The Sakhalin spelling rekuxkara or the Japanese spelling rekukkara (レクッカラ in Katakana) can also be encountered.
Attributes | Values |
---|
rdf:type
| |
rdfs:label
| - Rekuhkara (it)
- Rekuhkara (en)
- Rekukkara (nl)
|
rdfs:comment
| - Rekukkara, ook wel Rekuhkara (レクッカラ), is een Japanse zangstijl vergelijkbaar met de zangstijl van de Inuit. Het werd beoefend door de Ainoe tot het jaar 1976, dat jaar stierf de laatste beoefenaar namelijk. De Ainoe-methode ging als volgt: twee vrouwen zitten rechtover elkaar, de ene maakt een buisvorm met haar handen en zingt zo door de gevormde buis in de mondopening van haar metgezel. De techniek heeft de gever, die de stem verzorgt, en de ontvangster die haar stemspleet sluit en gebruikmaakt van haar spraakkanaal, om de geluidstroom te regelen. (nl)
- Rekuhkara (from Sakhalin Ainu rekuh レクㇷ 'throat'; rekut レクㇳ or レクッ in Hokkaidō Ainu) is a style of singing, similar to Inuit throat singing, that was practised by the Ainu until 1976 when the last practitioner died, The Sakhalin spelling rekuxkara or the Japanese spelling rekukkara (レクッカラ in Katakana) can also be encountered. (en)
- Rekuhkara (dall'Ainu di Sakhalin rekuh レクㇷ 'gola'; rekut レクㇳ o レクッ ad Hokkaidō Ainu) è uno stile di canto, simile al canto di gola Inuit, praticato dagli Ainu fino al 1976, quando l'ultimo praticante morì. Si può anche incontrare l'ortografia Sakhalin rekuxkara o l'ortografia giapponese rekukkara (レ ク ッ カ ラ in Katakana). (it)
|
dct:subject
| |
Wikipage page ID
| |
Wikipage revision ID
| |
Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
sameAs
| |
dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
has abstract
| - Rekuhkara (from Sakhalin Ainu rekuh レクㇷ 'throat'; rekut レクㇳ or レクッ in Hokkaidō Ainu) is a style of singing, similar to Inuit throat singing, that was practised by the Ainu until 1976 when the last practitioner died, The Sakhalin spelling rekuxkara or the Japanese spelling rekukkara (レクッカラ in Katakana) can also be encountered. The Ainu method involved two women facing each other, with one forming a tube with her hands and chanting into the oral cavity of her partner. The technique is essentially one where the "giver" provides the voice and the "receiver", holding her glottis closed, uses her vocal tract to modulate the sound stream. (en)
- Rekuhkara (dall'Ainu di Sakhalin rekuh レクㇷ 'gola'; rekut レクㇳ o レクッ ad Hokkaidō Ainu) è uno stile di canto, simile al canto di gola Inuit, praticato dagli Ainu fino al 1976, quando l'ultimo praticante morì. Si può anche incontrare l'ortografia Sakhalin rekuxkara o l'ortografia giapponese rekukkara (レ ク ッ カ ラ in Katakana). Il metodo Ainu prevedeva due donne, una di fronte all'altra, con una che formava un tubo con le mani e cantava nella cavità orale della sua partner. La tecnica è essenzialmente quella in cui il "donatore" fornisce la voce e il "ricevitore", tenendo chiusa la sua glottide, usa il suo tratto vocale per modulare il flusso sonoro. (it)
- Rekukkara, ook wel Rekuhkara (レクッカラ), is een Japanse zangstijl vergelijkbaar met de zangstijl van de Inuit. Het werd beoefend door de Ainoe tot het jaar 1976, dat jaar stierf de laatste beoefenaar namelijk. De Ainoe-methode ging als volgt: twee vrouwen zitten rechtover elkaar, de ene maakt een buisvorm met haar handen en zingt zo door de gevormde buis in de mondopening van haar metgezel. De techniek heeft de gever, die de stem verzorgt, en de ontvangster die haar stemspleet sluit en gebruikmaakt van haar spraakkanaal, om de geluidstroom te regelen. (nl)
|
gold:hypernym
| |
prov:wasDerivedFrom
| |
page length (characters) of wiki page
| |
foaf:isPrimaryTopicOf
| |
is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
is Wikipage redirect
of | |
is foaf:primaryTopic
of | |