The tōyō kanji, also known as the tōyō kanjihyō (当用漢字表, "list of kanji for general use") are the result of a reform of the Kanji characters of Chinese origin in the Japanese written language. They were the kanji declared "official", i.e. characters that could be used in official government documents, by the Japanese Ministry of Education (文部省) on November 16, 1946. They were replaced in 1981 by the jōyō kanji, which initially included 1,945 characters, but was expanded to 2,136 characters in 2010 following several revisions.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Tōyō kanji (ca)
- Tōyō-Kanji (de)
- Tōyō kanji (es)
- Tōyō Kanji (in)
- Tōyō kanji (it)
- Tōyō kanji (fr)
- 当用漢字 (ja)
- 당용한자 (ko)
- Tōyō kanji-hyō (pl)
- Тоё кандзи (ru)
- Tōyō kanji (en)
- 當用漢字 (zh)
- Тойо кандзі (uk)
|
| rdfs:comment
| - Els tōyō kanji (当用漢字) són una llista dels 1850 caràcters kanji considerats d'ús general i proposta pel govern japonès el 1946. Aquesta llista va ser substituïda el 1981 per la de jōyō kanji, que té un nombre llugerament major de caràcters. (ca)
- Los tōyō kanji (当用漢字 tōyō kanji?) son una lista de los 1850 caracteres kanji considerados de uso general y propuesta por el gobierno japonés en 1946. Esta lista fue sustituida en 1981 por la de jōyō kanji, que tiene 1945 caracteres. Posteriormente, en 2010 se retiraron 5 de ellos y se añadieron 196 para configurar la lista actual de 2136 kanji de uso común. (es)
- Les tōyō kanji (当用漢字, littéralement « kanjis à usage temporaire ») sont les premiers kanjis qui furent déclarés « officiels » par le ministère de l'Éducation japonais le 16 novembre 1946 (soit en l'an 21 de l'ère Shōwa). Le ministère décida de minimiser le nombre de kanjis utilisables pour pallier la difficulté d'apprendre des milliers de kanjis, plusieurs ayant souvent le même sens mais s'écrivant différemment. Ils choisirent donc les kanjis les plus utilisés ainsi que certains kanjis simplifiés qui apparaissaient régulièrement dans la littérature japonaise de l'époque. Les tōyō kanji furent une partie intégrante de la (en) (国語国字改革, kokugo kokuji kaikaku) de l'après-guerre. Ils furent remplacés en 1981 par les jōyō kanji. (fr)
- 당용한자(일본어: 当用漢字 도요칸지[*])는 연합군 최고사령부의 일본 점령기였던 1946년 11월 16일 일본 내각에서 발표된 한자를 가리킨다. 1850자로 구성되어 있다. (ko)
- I tōyō kanji (当用漢字? "kanji di uso generale"), noti anche come tōyō kanjihyō, sono i kanji per la stampa dichiarati ufficiali dal Ministero dell'Educazione giapponese il 16 novembre 1946, e derivati dal lungo processo di semplificazione di quelli tradizionali di origine cinese (kyūjitai) utilizzati per secoli nella lingua giapponese scritta. Nel 1981 essi sono stati sostituiti dai jōyō kanji. (it)
- 当用漢字（とうようかんじ）は、1946年（昭和21年）11月5日に国語審議会が答申し、同年11月16日に内閣が告示した「当用漢字表」に掲載された1850の漢字を指す。「当用」とは「さしあたって用いる」の意。1981年（昭和56年）、常用漢字表の告示に伴い当用漢字表は廃止された。 広義には、以下の一連の内閣告示を総称する。
* 当用漢字表（1946年〈昭和21年〉11月16日）
* 当用漢字別表（1948年〈昭和23年〉2月16日）
* 当用漢字音訓表（同）
* 当用漢字字体表（1949年〈昭和24年〉4月28日）
* 当用漢字改定音訓表（1973年〈昭和48年〉6月18日） (ja)
- Тоё-кандзи (яп. 当用漢字 то:ё: кандзи), также тоё-кандзихё (яп. 当用漢字表 то:ё: кандзи хё:, «общеупотребительный список кандзи) — список, появившийся в результате реформы японского языка. 16 ноября 1946 года некоторые иероглифы были объявлены министерством культуры «официальными», их должен был знать каждый владеющий японским языком. В 1981 году этот список был заменён списком Дзёё-кандзи. (ru)
- Тойо кандзі (яп. 当用漢字 - тойо кандзі, "ієрогліфи загального використання") — 1850 китайських ієрогліфів, які повинен знати кожний освічений японець. Затверджені Міністерством Освіти Японії як "офіційні" з 16 листопада, 1946 року. (uk)
- 當用漢字為日本於第二次世界大戰投降後，在同盟國的佔領下，於1946年（昭和21年）11月16日由日本內閣發佈的《当用漢字表》（当用漢字表）中所公佈的漢字，共計1850字。廣義的來說，還包含了《当用漢字表》、《当用漢字別表》、《当用漢字音訓表》、《当用漢字字体表》、《当用漢字改訂音訓表》等與漢字政策相關的法令。后為常用漢字所取代。 (zh)
- Die Tōyō-Kanji (jap. 当用漢字, dt. „Kanji für den täglichen Gebrauch“) sind die ersten von der Regierung empfohlenen Kanji. Sie umfassen 1850 Zeichen und wurden am 16. November 1946 vom japanischen Bildungsministerium festgelegt. (de)
- Tōyō Kanji (当用漢字 Kanji Masa Kini) atau Daftar Kanji untuk Pemakaian Sehari-hari adalah sebutan untuk kanji yang dimuat dalam Pengumuman Kabinet Jepang mengenai Daftar Kanji untuk Pemakaian Sehari-hari, 16 November 1946. Seluruhnya ada 1.850 karakter yang dimuat dalam daftar Tōyō Kanji. Sejumlah 881 karakter di antaranya disebut (Kanji yang Penting untuk Dipelajari) selama sekolah dasar di Jepang. Pada 1 Oktober 1981, Tōyō Kanji dinyatakan tidak berlaku dan digantikan oleh Jōyō Kanji. (in)
- The tōyō kanji, also known as the tōyō kanjihyō (当用漢字表, "list of kanji for general use") are the result of a reform of the Kanji characters of Chinese origin in the Japanese written language. They were the kanji declared "official", i.e. characters that could be used in official government documents, by the Japanese Ministry of Education (文部省) on November 16, 1946. They were replaced in 1981 by the jōyō kanji, which initially included 1,945 characters, but was expanded to 2,136 characters in 2010 following several revisions. (en)
- Tōyō kanji-hyō (jap. 当用漢字表; „Lista chińskich znaków codziennego użytku”) – lista 1850 znaków, stworzona w wyniku reformy użycia znaków pochodzenia chińskiego (kanji) w japońskim systemie pisma, przeprowadzonej przez japońskie Ministerstwo Edukacji w 1946 roku. (pl)
|
| rdfs:seeAlso
| |
| foaf:homepage
| |
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| Link from a Wikipage to an external page
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| has abstract
| - Els tōyō kanji (当用漢字) són una llista dels 1850 caràcters kanji considerats d'ús general i proposta pel govern japonès el 1946. Aquesta llista va ser substituïda el 1981 per la de jōyō kanji, que té un nombre llugerament major de caràcters. (ca)
- Die Tōyō-Kanji (jap. 当用漢字, dt. „Kanji für den täglichen Gebrauch“) sind die ersten von der Regierung empfohlenen Kanji. Sie umfassen 1850 Zeichen und wurden am 16. November 1946 vom japanischen Bildungsministerium festgelegt. Die Tōyō-Kanji wurden im Jahre 1981 von den Jōyō-Kanji abgelöst, die 1945 Schriftzeichen beinhalten. Bis dahin bildeten die Tōyō-Kanji zusammen mit den Kana die Basis des japanischen Schriftsystems. Für die Schulen wurde ein fester Lehrplan erstellt.Mit der Einführung der Tōyō-Kanji wurden einige Schriftzeichen vereinfacht, um das Erlernen zu erleichtern und die Zeichen besser erkennbar zu machen. So wurde keizai (Wirtschaft) von 經濟 nach 経済 verkürzt. Diese vereinfachten Zeichen werden als Shinjitai bezeichnet. (de)
- Los tōyō kanji (当用漢字 tōyō kanji?) son una lista de los 1850 caracteres kanji considerados de uso general y propuesta por el gobierno japonés en 1946. Esta lista fue sustituida en 1981 por la de jōyō kanji, que tiene 1945 caracteres. Posteriormente, en 2010 se retiraron 5 de ellos y se añadieron 196 para configurar la lista actual de 2136 kanji de uso común. (es)
- Tōyō Kanji (当用漢字 Kanji Masa Kini) atau Daftar Kanji untuk Pemakaian Sehari-hari adalah sebutan untuk kanji yang dimuat dalam Pengumuman Kabinet Jepang mengenai Daftar Kanji untuk Pemakaian Sehari-hari, 16 November 1946. Seluruhnya ada 1.850 karakter yang dimuat dalam daftar Tōyō Kanji. Sejumlah 881 karakter di antaranya disebut (Kanji yang Penting untuk Dipelajari) selama sekolah dasar di Jepang. Pada 1 Oktober 1981, Tōyō Kanji dinyatakan tidak berlaku dan digantikan oleh Jōyō Kanji. Istilah Tōyō Kanji dipakai untuk semua kebijakan Pemerintah Jepang tentang pembatasan pemakaian kanji yang dimuat dalam serangkaian Peraturan Pemerintah berupa Daftar Kanji untuk Pemakaian Sehari-hari, Daftar Tambahan Kanji untuk Pemakaian Sehari-hari, dan Daftar Bacaan On/Kun Kanji untuk Pemakaian Sehari-hari (16 Februari 1948), Daftar Bentuk Karakter Kanji untuk Pemakaian Sehari-hari (28 April 1949), dan Daftar Revisi Bacaan On/Kun untuk Kanji Pemakaian Sehari-hari (18 Juni 1973. Daftar Tōyō Kanji berintikan karakter-karakter yang waktu itu tinggi frekuensi pemakaiannya. Karakter Tōyō Kanji dimaksudkan untuk dipakai dalam undang-undang, , surat kabar, majalah, dan masyarakat umum. Setelah dikeluarkannya Tōyō Kanji, rakyat dan penerbit surat kabar pada dasarnya hanya memakai karakter yang ada dalam daftar Tōyō Kanji. Kata-kata yang tidak dapat ditulis dalam Tōyō Kanji diganti dengan karakter lain atau ditulis dengan hiragana. (in)
- Les tōyō kanji (当用漢字, littéralement « kanjis à usage temporaire ») sont les premiers kanjis qui furent déclarés « officiels » par le ministère de l'Éducation japonais le 16 novembre 1946 (soit en l'an 21 de l'ère Shōwa). Le ministère décida de minimiser le nombre de kanjis utilisables pour pallier la difficulté d'apprendre des milliers de kanjis, plusieurs ayant souvent le même sens mais s'écrivant différemment. Ils choisirent donc les kanjis les plus utilisés ainsi que certains kanjis simplifiés qui apparaissaient régulièrement dans la littérature japonaise de l'époque. Les tōyō kanji furent une partie intégrante de la (en) (国語国字改革, kokugo kokuji kaikaku) de l'après-guerre. Ils furent remplacés en 1981 par les jōyō kanji. (fr)
- The tōyō kanji, also known as the tōyō kanjihyō (当用漢字表, "list of kanji for general use") are the result of a reform of the Kanji characters of Chinese origin in the Japanese written language. They were the kanji declared "official", i.e. characters that could be used in official government documents, by the Japanese Ministry of Education (文部省) on November 16, 1946. The 1,850-character list was not meant to be exhaustive, as many characters that were in common use at the time, and are today, were not included. It was meant as a baseline for satisfactory functional literacy in Japanese at a secondary education level, as all of the listed characters were to be taught nationwide in compulsory education. They were replaced in 1981 by the jōyō kanji, which initially included 1,945 characters, but was expanded to 2,136 characters in 2010 following several revisions. (en)
- 당용한자(일본어: 当用漢字 도요칸지[*])는 연합군 최고사령부의 일본 점령기였던 1946년 11월 16일 일본 내각에서 발표된 한자를 가리킨다. 1850자로 구성되어 있다. (ko)
- I tōyō kanji (当用漢字? "kanji di uso generale"), noti anche come tōyō kanjihyō, sono i kanji per la stampa dichiarati ufficiali dal Ministero dell'Educazione giapponese il 16 novembre 1946, e derivati dal lungo processo di semplificazione di quelli tradizionali di origine cinese (kyūjitai) utilizzati per secoli nella lingua giapponese scritta. Nel 1981 essi sono stati sostituiti dai jōyō kanji. (it)
- 当用漢字（とうようかんじ）は、1946年（昭和21年）11月5日に国語審議会が答申し、同年11月16日に内閣が告示した「当用漢字表」に掲載された1850の漢字を指す。「当用」とは「さしあたって用いる」の意。1981年（昭和56年）、常用漢字表の告示に伴い当用漢字表は廃止された。 広義には、以下の一連の内閣告示を総称する。
* 当用漢字表（1946年〈昭和21年〉11月16日）
* 当用漢字別表（1948年〈昭和23年〉2月16日）
* 当用漢字音訓表（同）
* 当用漢字字体表（1949年〈昭和24年〉4月28日）
* 当用漢字改定音訓表（1973年〈昭和48年〉6月18日） (ja)
- Тоё-кандзи (яп. 当用漢字 то:ё: кандзи), также тоё-кандзихё (яп. 当用漢字表 то:ё: кандзи хё:, «общеупотребительный список кандзи) — список, появившийся в результате реформы японского языка. 16 ноября 1946 года некоторые иероглифы были объявлены министерством культуры «официальными», их должен был знать каждый владеющий японским языком. В 1981 году этот список был заменён списком Дзёё-кандзи. (ru)
- Tōyō kanji-hyō (jap. 当用漢字表; „Lista chińskich znaków codziennego użytku”) – lista 1850 znaków, stworzona w wyniku reformy użycia znaków pochodzenia chińskiego (kanji) w japońskim systemie pisma, przeprowadzonej przez japońskie Ministerstwo Edukacji w 1946 roku. Po zakończeniu II wojny światowej rząd japoński wprowadził reformy językowe skierowane m.in. na ograniczenie liczby znaków w powszechnym użyciu oraz uproszczenie ich formy. W późniejszych latach przeprowadzano kolejne uzupełnienia i zmiany. Kolejne rozszerzenia doprowadziły do przyjęcia liczby 1945 znaków w 1981 roku i zastąpienia listy Tōyō nowym wykazem o nazwie Jōyō kanji-hyō. Po ostatniej zmianie w 2010 roku lista obejmuje 2136 znaków. (pl)
- Тойо кандзі (яп. 当用漢字 - тойо кандзі, "ієрогліфи загального використання") — 1850 китайських ієрогліфів, які повинен знати кожний освічений японець. Затверджені Міністерством Освіти Японії як "офіційні" з 16 листопада, 1946 року. (uk)
- 當用漢字為日本於第二次世界大戰投降後，在同盟國的佔領下，於1946年（昭和21年）11月16日由日本內閣發佈的《当用漢字表》（当用漢字表）中所公佈的漢字，共計1850字。廣義的來說，還包含了《当用漢字表》、《当用漢字別表》、《当用漢字音訓表》、《当用漢字字体表》、《当用漢字改訂音訓表》等與漢字政策相關的法令。后為常用漢字所取代。 (zh)
|
| gold:hypernym
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)