| rdfs:comment
| - Agelau de Naupacte (en llatí Agelaus, en grec antic Ἀγέλαος) fou un polític etoli esmentat per primer cop el 221 aC quan va negociar una aliança entre el cap il·liri Escerdílides i els etolis. Es diu que va ser el seu discurs persuasiu el que va induir a Filip V de Macedònia a fer la pau amb la Lliga Etòlia (218 aC). El 217 aC fou elegit estrateg de la Lliga, però la seva política partidària de la pau li va provocar molts enemics i es va retirar, segons diu Polibi. (ca)
- Agelao de Naupacto (en griego antiguo, Ἀγέλαος, en latín, Agelaus) fue un político etolio mencionado por primera vez en 221 a. C. cuando negoció una alianza entre el jefe ilirio Escerdílidas y los etolios. Se dice que fue su discurso persuasivo lo que indujo a Filipo V de Macedonia a hacer la paz con la Liga Etolia (218 a. C.). En el 217 a. C.,fue elegido estratego de la Liga, pero su política partidaria de la paz le provocó muchos enemigos y se retiró, según dice Polibio. (es)
- 阿革拉俄斯，他是埃托利亞同盟的領導人物，他首度出現在史書上是在前221年，當時他代表埃托利亞人與伊利里亞的領袖（Scerdilaidas）協商，討論有關建立盟國關係。 在尾聲那一年，阿革拉俄斯被舉為埃托利亞同盟的統帥，當埃托利亞同盟與馬其頓腓力五世在簽訂和約時，阿革拉俄斯發表了一場雄辯性的演說。雖然他對和約的貢獻和努力很快就被善變的鄉親責備。 (zh)
- Ο Αγέλαος (Ἀγέλαος), από τη Ναύπακτο, ήταν στρατηγός της Αιτωλικής Συμπολιτείας και θεωρούταν μία από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες της εποχής του. Ιδιαίτερα γνωστός είναι για τον αγώνα του για ειρήνη στη Ναύπακτο και την προσπάθειά του όλοι οι Έλληνες να ζήσουν αδελφικά. «Αυτή μπορεί να γίνει αργότερα, όταν δεν θα υπάρχει εξωτερικός κίνδυνος. Γιατί, αν τα νέφη που υπάρχουν στη Δύση, έρθουν στην Ελλάδα, δεν θα υπάρχει η δυνατότητα να διαπληκτίζονται ή να συμβιβάζονται, αλλά (οι Έλληνες) θα παρακαλούν τους θεούς να γίνουν πάλι ελεύθεροι, θα είναι όμως πολύ αργά...» (el)
- Agelaus of Naupactus (Greek: Ἀγέλαος), was a leading official in the Aetolian League. He is first mentioned when in 221 BC he negotiated an alliance between the Illyrian chief Scerdilaidas and the Aetolians. It was through his persuasive speech that Philip V of Macedon and his allies were induced to make peace with the Aetolians after the Social War (220–217 BC) and he was elected general of the Aetolians in the following year, though his conduct in recommending peace was soon afterwards criticized by his fickle countrymen. (en)
- Agélaos de Naupacte (en grec ancien Ἀγελαος) était un homme important en Étolie lors de la ligue achéenne. Il est d’abord mentionné en 221 av. J.-C., quand il négocia une alliance entre le chef Illyrien Scerdilaidas et les Étoliens. Il fut si persuasif que Philippe V de Macédoine et ses alliés acceptèrent de faire la paix avec les Étoliens (218 av. J.-C.). Il a été promu général de ce dernier l'année suivante, bien que sa conduite pour recommander la paix ait ensuite été blâmée par ses compatriotes versatiles. (Polybe, V, 103-104.) (fr)
|
| has abstract
| - Agelau de Naupacte (en llatí Agelaus, en grec antic Ἀγέλαος) fou un polític etoli esmentat per primer cop el 221 aC quan va negociar una aliança entre el cap il·liri Escerdílides i els etolis. Es diu que va ser el seu discurs persuasiu el que va induir a Filip V de Macedònia a fer la pau amb la Lliga Etòlia (218 aC). El 217 aC fou elegit estrateg de la Lliga, però la seva política partidària de la pau li va provocar molts enemics i es va retirar, segons diu Polibi. (ca)
- Agelaus of Naupactus (Greek: Ἀγέλαος), was a leading official in the Aetolian League. He is first mentioned when in 221 BC he negotiated an alliance between the Illyrian chief Scerdilaidas and the Aetolians. It was through his persuasive speech that Philip V of Macedon and his allies were induced to make peace with the Aetolians after the Social War (220–217 BC) and he was elected general of the Aetolians in the following year, though his conduct in recommending peace was soon afterwards criticized by his fickle countrymen. Polybius quotes Agelaus as having given the following speech in favour of peace: The best thing of all is that the Greeks should not go to war with each other at all, but give the gods hearty thanks if by all speaking with one voice, and joining hands like people crossing a stream, they may be able to repel the attacks of barbarians and save themselves and their cities. But if this is altogether impossible, in the present juncture at least we ought to be unanimous and on our guard, when we see the bloated armaments and the vast proportions assumed by the war in the west. For even now it is evident to any one who pays even a moderate attention to public affairs, that whether the Carthaginians conquer the Romans, or the Romans the Carthaginians, it is in every way improbable that the victors will remain contented with the empire of Sicily and Italy. They will move forward: and will extend their forces and their designs farther than we could wish. Wherefore, I beseech you all to be on your guard against the danger of the crisis, and above all you, O King. You will do this, if you abandon the policy of weakening the Greeks, and thus rendering them an easy prey to the invader; and consult on the contrary for their good as you would for your own person, and have a care for all parts of Greece alike, as part and parcel of your own domains. If you act in this spirit, the Greeks will be your warm friends and faithful coadjutors in all your undertakings; while foreigners will be less ready to form designs against you, seeing with dismay the firm loyalty of the Greeks. If you are eager for action, turn your eyes to the west, and let your thoughts dwell upon the wars in Italy. Wait with coolness the turn of events there, and seize the opportunity to strike for universal dominion. Nor is the present crisis unfavourable for such a hope. But I entreat you to postpone your controversies and wars with the Greeks to a time of greater tranquillity; and make it your supreme aim to retain the power of making peace or war with them at your own will. For if once you allow the clouds now gathering in the west to settle upon Greece, I fear exceedingly that the power of making peace or war, and in a word all these games which we are now playing against each other, will be so completely knocked out of the hands of us all, that we shall be praying heaven to grant us only this power of making war or peace with each other at our own will and pleasure, and of settling our own disputes. (en)
- Ο Αγέλαος (Ἀγέλαος), από τη Ναύπακτο, ήταν στρατηγός της Αιτωλικής Συμπολιτείας και θεωρούταν μία από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες της εποχής του. Ιδιαίτερα γνωστός είναι για τον αγώνα του για ειρήνη στη Ναύπακτο και την προσπάθειά του όλοι οι Έλληνες να ζήσουν αδελφικά. Αν και είναι γνωστότερος ως στρατηγός, λέγεται πως οι ικανότητες του στη διπλωματία ήταν υψηλότερες, καθώς πέτυχε να συνάψει συνθήκη ειρήνης και συμμαχίας με τον , τον τότε βασιλιά των Ιλλυριών, το 220 π.Χ.. Επιτυχία σημείωσε το 217 π.Χ., ανάμεσα στη Ναύπακτο και τους Έλληνες. Όραμα του Αγελάου που δε διήρκεσε για πολύ καιρό. Ο Πολύβιος κάνει κατανοητό το πώς ο Αγέλαος πάλεψε για αυτό στο συνέδριο των Ελλήνων που έγινε στη Ναύπακτο. Τους έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για την ανερχόμενη δύναμη, που γεννιέται στη Ρώμη, ενώ επίσης προσπάθησε να συμφιλιώσει Φίλιππο Ε' της Μακεδονίας με τους Αιτωλούς. «Αυτή μπορεί να γίνει αργότερα, όταν δεν θα υπάρχει εξωτερικός κίνδυνος. Γιατί, αν τα νέφη που υπάρχουν στη Δύση, έρθουν στην Ελλάδα, δεν θα υπάρχει η δυνατότητα να διαπληκτίζονται ή να συμβιβάζονται, αλλά (οι Έλληνες) θα παρακαλούν τους θεούς να γίνουν πάλι ελεύθεροι, θα είναι όμως πολύ αργά...» Ως στρατηγός (217-216), κατάφερε να μετριάσει τις πολεμικές διαθέσεις των αντιπάλων, άλλα όχι για μεγάλο χρονικό διάστημα. (el)
- Agelao de Naupacto (en griego antiguo, Ἀγέλαος, en latín, Agelaus) fue un político etolio mencionado por primera vez en 221 a. C. cuando negoció una alianza entre el jefe ilirio Escerdílidas y los etolios. Se dice que fue su discurso persuasivo lo que indujo a Filipo V de Macedonia a hacer la paz con la Liga Etolia (218 a. C.). En el 217 a. C.,fue elegido estratego de la Liga, pero su política partidaria de la paz le provocó muchos enemigos y se retiró, según dice Polibio. (es)
- Agélaos de Naupacte (en grec ancien Ἀγελαος) était un homme important en Étolie lors de la ligue achéenne. Il est d’abord mentionné en 221 av. J.-C., quand il négocia une alliance entre le chef Illyrien Scerdilaidas et les Étoliens. Il fut si persuasif que Philippe V de Macédoine et ses alliés acceptèrent de faire la paix avec les Étoliens (218 av. J.-C.). Il a été promu général de ce dernier l'année suivante, bien que sa conduite pour recommander la paix ait ensuite été blâmée par ses compatriotes versatiles. (Polybe, V, 103-104.) D'après Polybe (V, 104), Agelaos de Naupacte serait à l'origine de cette tirade concernant la politique des Cités Grecques de son époque et le danger extérieur pouvant surgir de l'Occident : « Il dit donc qu'il serait à souhaiter que les Grecs n'eussent jamais de faire la guerre les uns contre les autres ; que ce serait un grand bienfait des dieux [...] ; qu'il n'y avait, pour sentir la nécessité de cette union, qu'à jeter les yeux sur les armées formidables qui étaient sur pied, et sur l'importance de la guerre qui se faisait actuellement ; qu'il était évident à quiconque se connaissait médiocrement en politique, que jamais les vainqueurs, soit Carthaginois, soit Romains, ne se borneraient à l'empire de l'Italie et de la Sicile, mais qu'ils pousseraient leurs projets au-delà des justes bornes » (fr)
- 阿革拉俄斯，他是埃托利亞同盟的領導人物，他首度出現在史書上是在前221年，當時他代表埃托利亞人與伊利里亞的領袖（Scerdilaidas）協商，討論有關建立盟國關係。 在尾聲那一年，阿革拉俄斯被舉為埃托利亞同盟的統帥，當埃托利亞同盟與馬其頓腓力五世在簽訂和約時，阿革拉俄斯發表了一場雄辯性的演說。雖然他對和約的貢獻和努力很快就被善變的鄉親責備。 (zh)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)