| rdfs:comment
| - The Agreement of Łęgonice, which was signed on 31 July 1666 in the village of Łęgonice, ended the so-called Lubomirski Rokosz, a rebellion against Polish King Jan II Kazimierz Vasa, initiated by a magnate and hetman, Jerzy Sebastian Lubomirski. The rokosz was started in defence of the so-called Golden Liberty, as Lubomirski feared royal plans for strengthening the position of the king and introduction of the so-called vivente rege election. (en)
- L'accordo di Lubomirski fu un trattato di pace firmato tra re Giovanni II Casimiro di Polonia ed il principe ribelle Jerzy Sebastian Lubomirski. L'accordo pose fine alla cosiddetta ribellione di Lubomirski, una rivolta scoppiata contro il re di Polonia e istigata dal principe Lubomirski, il quale era riuscito vincitore nella difesa dei diritti dell'aristocrazia locale contro le pretese accentratrici del sovrano che voleva introdurre l'elezione del re vivente rege, precludendo così alla nobiltà polacca la possibilità di essere eletta al trono. (it)
- Ugoda w Łęgonicach – zawarta 31 lipca 1666 zakończyła rokosz, wzniecony w 1665 w obronie złotej wolności, przez hetmana polnego koronnego Jerzego Sebastiana Lubomirskiego, sprzeciwiającego się polityce króla Jana II Kazimierza Wazę zmierzającej do wzmocnienia władzy królewskiej i przeprowadzenia elekcji vivente rege. Ostatnią krwawą bitwę w wojnie domowej stoczono 13 lipca 1666 roku pod Mątwami, zakończoną przegraną wojsk królewskich. W konsekwencji rokosz ten obniżył prestiż króla i nastawił wrogo szlachtę do reform kraju, co pośrednio doprowadziło do abdykacji monarchy w 1668. (pl)
|
| has abstract
| - The Agreement of Łęgonice, which was signed on 31 July 1666 in the village of Łęgonice, ended the so-called Lubomirski Rokosz, a rebellion against Polish King Jan II Kazimierz Vasa, initiated by a magnate and hetman, Jerzy Sebastian Lubomirski. The rokosz was started in defence of the so-called Golden Liberty, as Lubomirski feared royal plans for strengthening the position of the king and introduction of the so-called vivente rege election. The Battle of Mątwy, which was the last battle of the rebellion, took place on 13 July 1666. After this bloodbath, which ended in the defeat of royal forces, both sides signed the agreement, according to which Lubomirski was returned all his titles, and the king was forced to abandon his election plans and reforms of the state. Furthermore, royal amnesty for rebels was declared. The rebellion weakened the prestige of Jan Kazimierz and his bold plans. From then on, Polish-Lithuanian nobility disrespected the king, which contributed to his decision to abandon the throne in 1668. Lubomirski, after apologizing to Jan Kazimierz, had to leave the Polish–Lithuanian Commonwealth, settling in Silesia, where he died. (en)
- L'accordo di Lubomirski fu un trattato di pace firmato tra re Giovanni II Casimiro di Polonia ed il principe ribelle Jerzy Sebastian Lubomirski. L'accordo pose fine alla cosiddetta ribellione di Lubomirski, una rivolta scoppiata contro il re di Polonia e istigata dal principe Lubomirski, il quale era riuscito vincitore nella difesa dei diritti dell'aristocrazia locale contro le pretese accentratrici del sovrano che voleva introdurre l'elezione del re vivente rege, precludendo così alla nobiltà polacca la possibilità di essere eletta al trono. La battaglia di Mątwy, che fu l'ultimo e più sanguinoso scontro della ribellione, ebbe luogo il 13 luglio 1666. Dopo il bagno di sangue che seguì e che portò alla sconfitta delle forze realiste, entrambe le parti si accordarono per il raggiungimento di un accordo. A Lubomirski vennero restituiti tutti i suoi titoli e le sue proprietà, mentre il re abbandonò i suoi piani di riforma dello stato. Successivamente tutti i ribelli vennero amnistiati. La rivolta indebolì il già declinante prestigio di Giovanni II Casimiro e lo rese inviso alla nobiltà polacca, il che fu uno dei fattori che porterà alla sua abdicazione forzata nel 1668. Lubomirski, dopo essersi formalmente scusato col sovrano, venne comunque costretto all'esilio dalla Polonia e trovò rifugio in Slesia, dove morì l'anno successivo. (it)
- Ugoda w Łęgonicach – zawarta 31 lipca 1666 zakończyła rokosz, wzniecony w 1665 w obronie złotej wolności, przez hetmana polnego koronnego Jerzego Sebastiana Lubomirskiego, sprzeciwiającego się polityce króla Jana II Kazimierza Wazę zmierzającej do wzmocnienia władzy królewskiej i przeprowadzenia elekcji vivente rege. Ostatnią krwawą bitwę w wojnie domowej stoczono 13 lipca 1666 roku pod Mątwami, zakończoną przegraną wojsk królewskich. Po tej bitwie doszło do ugody w Łęgonicach, która przywróciła Lubomirskiego do czci, lecz nie do urzędów, a króla zmusiła do rezygnacji z planowanych reform państwa oraz z planów elekcji vivente rege. Król ogłosił amnestię dla rokoszan. Ugodę zatwierdził Sejm w 1667 r. W konsekwencji rokosz ten obniżył prestiż króla i nastawił wrogo szlachtę do reform kraju, co pośrednio doprowadziło do abdykacji monarchy w 1668. Zwyciężyła magnateria stając się pośrednikiem między szlachtą a królem. Lubomirski przeprosił króla, odzyskał skonfiskowane majątki ale musiał udać się na wygnanie, gdzie wkrótce zmarł. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)