| rdfs:comment
| - Akhira ou al-ʾākhira (arabe : الآخِرة [al-ʾāḫira], la « fin des temps ») est un terme arabe qui désigne « le jugement dernier », le jour où tout le monde se réunira et sera jugé par Allah (Dieu). Ce mot s'oppose à al-dunyâ qui désigne « ici-bas », le monde où l'on vit cessera d'exister.
* Portail de l’islam
* Portail de la théologie (fr)
- Achira (arab. الآخرة [al-'āḫira]) – jeden z głównych terminów tworzących fundament wiary muzułmańskiej, oznaczający życie wieczne po śmierci. (pl)
- الآخرة هي مصطلح إسلامي يشير إلى الحياة ما بعد الموت. ورد ذكر الآخرة مِرارًا وتكرارًا في آيات القرآن التي تتحدث عن يوم القيامة. تُعَد الآخرة جزءَ مهمًا من علم الأخرويات الإسلامي، وركنًا من أركان الإيمان الستة في الإسلام التي تضم أيضًا: الإيمان بالله، والإيمان بالملائكة، والإيمان بالكتب السماوية (صحف إبراهيم، والزبور، والتوراة، والإنجيل، والقرآن)، والإيمان بالأنبياء والرسل، والإيمان بالقضاء، وبالقدر خيره. ﴿وَمَا هَذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوَانُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ ٦٤﴾ [العنكبوت:64]. (ar)
- al-Ākhirah (Arabic: الآخرة, derived from Akhir which means last, ultimate, end or close) is an Arabic term for "the Hereafter". In Islamic eschatology, on the Day of Last Judgment, the natural or temporal world (dunya) will come to an end, the dead will be resurrected from their graves, and God will pronounce judgment on their deeds, consigning them for eternity to either the delights of jannah (paradise) or the flames of hellfire of jahannam. (en)
- El akhirah (en árabe, الآخرة) es un término islámico que se refiere al Más Allá. Es una referencia que se repite constantemente en los capítulos del Corán relativos al Yaum al Qiyamah, el Juicio Final para el islam, una parte importante de la escatología islámica. Tradicionalmente, el akhirah se considera una de las seis creencias fundamentales de los musulmanes, siendo las otras: la creencia en Un Dios, la creencia en los Ángeles de Dios, la creencia en los libros revelados (Torah, Evangelios, Corán), la creencia en los Profetas de Dios y la creencia en la Predestinación. (es)
- Akhirat (bahasa Arab: اليوم الآخرة, translit. al-yaum al-ākhirah, har. 'hari/masa depan') dipakai untuk mengistilahkan kehidupan alam baka (kekal) setelah kematian atau sesudah dunia berakhir. Pernyataan peristiwa alam akhirat sering kali diucapkan secara berulang-ulang pada beberapa ayat di dalam Al Qur'an sebanyak 115 kali, yang mengisahkan tentang Yawm al-Qiyâmah dan akhirat juga bagian penting dari eskatologi Islam. Pada Fase Ini, Seluruh Umat Manusia tidak ada lagi yang menggunakan bahasa sehari-harinya, semuanya menggunakan Bahasa Arab murni atas kekuasaan Allah (in)
- Akhirah (Ar.: آلآخرة Al-’Ākhirah, het hiernamaals, het Laatste Verblijf, volgend leven) is binnen de islam en de bijbehorende eschatologie het leven na de dood in het hiernamaals en de verantwoording die men aflegt voor zijn of haar daden. En die geloven in de Openbaring aan jou (Mohammed) en in hetgeen vóór je is geopenbaard, en in hun hart hebben ze de zekerheid van het hiernamaals. (nl)
- Ахират (араб. الآخرة — конец, последний, будущая жизнь), ма’ад — в исламской эсхатологии потусторонний мир, единственно вечная и важная жизнь для человека. Арабское слово «ахира» означает «конец», «то, что бывает после», «последний день». Этим словом мусульмане называют конец этого земного мира, а также, новую, бесконечную жизнь, начинающуюся после смерти. Концепция ахирата была излюбленным мотивом у многих поэтов. (ru)
|
| has abstract
| - الآخرة هي مصطلح إسلامي يشير إلى الحياة ما بعد الموت. ورد ذكر الآخرة مِرارًا وتكرارًا في آيات القرآن التي تتحدث عن يوم القيامة. تُعَد الآخرة جزءَ مهمًا من علم الأخرويات الإسلامي، وركنًا من أركان الإيمان الستة في الإسلام التي تضم أيضًا: الإيمان بالله، والإيمان بالملائكة، والإيمان بالكتب السماوية (صحف إبراهيم، والزبور، والتوراة، والإنجيل، والقرآن)، والإيمان بالأنبياء والرسل، والإيمان بالقضاء، وبالقدر خيره. يقول الله: ﴿لَيْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ وَآتَى الْمَالَ عَلَى حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَالسَّائِلِينَ وَفِي الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا وَالصَّابِرِينَ فِي الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِينَ الْبَأْسِ أُولَئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ ١٧٧﴾ [البقرة:177]. روى مسلم في كتابه صحيح مسلم قال: عن عمر بن الخطاب رضي الله عنه قال: «بينما نحن جالسون عند رسول الله صلى الله عليه وسلم، إذ طلع علينا رجل شديد بياض الثياب، شديد سواد الشعر، لا يرى عليه أثر السفر، ولا يعرفه منا أحد، حتى جلس إلى النبي صلى الله عليه وسلم فأسند ركبته إلى ركبتيه، ووضع كفيه على فخذيه، وقال: يا محمد أخبرني عن الإسلام، فقال له: الإسلام أن تشهد أن لا إله إلا الله وأن محمدا رسول الله، وتقيم الصلاة وتؤتي الزكاة، وتصوم رمضان، وتحج البيت إن استطعت إليه سبيلا، قال: صدقت، فعجبنا له يسأله ويصدقه، قال: أخبرني عن الإيمان، قال: أن تؤمن بالله وملائكته وكتبه ورسله واليوم الآخر، وتؤمن بالقدر خيره وشره، قال: صدقت، قال: فأخبرني عن الإحسان، قال : أن تعبد الله كأنك تراه، فإن لم تكن تراه فإنه يراك، قال: فأخبرني عن الساعة، قال: ما المسؤول بأعلم من السائل، قال: فأخبرني عن أماراتها، قال: أن تلد الأمة ربتها، وأن ترى الحفاة العراة العالة رعاء الشاء، يتطاولون في البنيان. ثم انطلق فلبث مليًا، ثم قال: يا عمر، أتدري من السائل، قلت: الله ورسوله أعلم، قال: فإنه جبريل أتاكم يعلمكم دينكم». وفقًا للمعتقدات الإسلامية، يؤدي الله دور القاضي، أي الديان الذي يحاسب ويجازي الناس على أعمالهم يوم القيامة. يَنْصِبُ الله الميزان، ويزن أعمال كل إنسان عن طريق وضع حسناته في كفة وسيئاته في أخرى، ثم يقرر آخرته إن كانت في الجنة أو النار. من رجحت حسناته دخل الجنة، وَمن رجحت سيئاته دخل النار. لا يعتمد الحكم على مقدار الأعمال، وإنما على النية من فعلها. ﴿وَالْوَزْنُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ٨ وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ بِمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَظْلِمُونَ ٩﴾ [الأعراف:8–9]. روى سلمان رضي الله عنه، عن النبي صلى الله عليه وسلم أنه قال: «يوضع الميزان يوم القيامة, فلو وزن فيه السماوات والأرض لوسعهن، فتقول الملائكة: يا رب لمن يزن هذا؟ فيقول: لمن شئت من خلقي فتقول الملائكة: سبحانك ما عبدناك حق عبادتك». ليس الموت في الإسلام نهاية الحياة، وإنما انتقال من الحياة الدنيا إلى الآخرة، أو كما يصفها البعض: انتقال من دار الفناء إلى دار البقاء. تبدأ روح الإنسان حياتها في البرزخ ( الحياة بين الحياة الدنيا والآخرة) لحظة خروجها من الجسد. يختلف برزخ كل إنسان حسب أعماله في الدنيا: المؤمن ينعم، والكافر يشقى. ﴿وَمَا هَذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوَانُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ ٦٤﴾ [العنكبوت:64]. (ar)
- al-Ākhirah (Arabic: الآخرة, derived from Akhir which means last, ultimate, end or close) is an Arabic term for "the Hereafter". In Islamic eschatology, on the Day of Last Judgment, the natural or temporal world (dunya) will come to an end, the dead will be resurrected from their graves, and God will pronounce judgment on their deeds, consigning them for eternity to either the delights of jannah (paradise) or the flames of hellfire of jahannam. The belief that death is not the end of existence, but a transferral from the temporal world to the everlasting world, (al-Ākhirah), is a belief Islam shares with other Abrahamic religions such as Judaism and Christianity. Al-Ākhirah is referenced dozens of times in the Quran in numerous surahs where among other things, believers are told it makes "the enjoyment of this worldly life" (dunya) appear "insignificant"(Q.9:38). In connection with the Last Judgment, it is traditionally considered to be one of the six essential beliefs of Muslims, (along with Tawhid (monotheism), angels, the four Revealed Books (Injeel, Taurait, Quran and Zabur), prophets and messengers, and predestination). In Islamic doctrine, Al-Akhirah is necessary because the pious often suffer and unbelievers often prosper and enjoy themselves in the temporal world. To rectify that and to bring justice, Al-Akhirah with rewards of Jannah and punishment of Jahannam is necessary. (en)
- El akhirah (en árabe, الآخرة) es un término islámico que se refiere al Más Allá. Es una referencia que se repite constantemente en los capítulos del Corán relativos al Yaum al Qiyamah, el Juicio Final para el islam, una parte importante de la escatología islámica. Tradicionalmente, el akhirah se considera una de las seis creencias fundamentales de los musulmanes, siendo las otras: la creencia en Un Dios, la creencia en los Ángeles de Dios, la creencia en los libros revelados (Torah, Evangelios, Corán), la creencia en los Profetas de Dios y la creencia en la Predestinación. Al igual que otras religiones monoteístas, como el cristianismo, los musulmanes tienen la creencia similar en un cosmos de tres capas. Es la creencia en tres cosmos, el Cielo, el Infierno y un lugar intermedio, la Tierra, en el que estaría presente la humanidad. Así pues, de acuerdo con las creencias islámicas, Alá desempeñará el papel de qadi, sopesando los actos de cada individuo. Él decidirá si el akhirah de una persona va al Jannah o al Jahannam. A esta creencia se la ha denominado el Juicio Final islámico. (es)
- Akhira ou al-ʾākhira (arabe : الآخِرة [al-ʾāḫira], la « fin des temps ») est un terme arabe qui désigne « le jugement dernier », le jour où tout le monde se réunira et sera jugé par Allah (Dieu). Ce mot s'oppose à al-dunyâ qui désigne « ici-bas », le monde où l'on vit cessera d'exister.
* Portail de l’islam
* Portail de la théologie (fr)
- Akhirat (bahasa Arab: اليوم الآخرة, translit. al-yaum al-ākhirah, har. 'hari/masa depan') dipakai untuk mengistilahkan kehidupan alam baka (kekal) setelah kematian atau sesudah dunia berakhir. Pernyataan peristiwa alam akhirat sering kali diucapkan secara berulang-ulang pada beberapa ayat di dalam Al Qur'an sebanyak 115 kali, yang mengisahkan tentang Yawm al-Qiyâmah dan akhirat juga bagian penting dari eskatologi Islam. Akhirat dianggap sebagai salah satu dari rukun iman yaitu: Percaya Allah, percaya adanya malaikat, percaya akan kitab-kitab suci, percaya adanya nabi dan rasul dan percaya takdir dan ketetapan. Menurut kepercayaan Islam, Allah akan memainkan peranan, beratnya perbuatan masing-masing individu. Allah akan memutuskan apakah orang tersebut di akhirat akan diletakkan di Jahannam (neraka) atau Jannah (surga). Kepercayaan ini telah disebut sebelumnya sebagai Hari Penghakiman dalam ajaran Islam. Akhirat adalah dimensi fisik dan hukum-hukum dunia nyata yang terjadi setelah dunia fana berakhir. Bagi mereka yang beragama samawi meyakini bahwa kehidupan akhirat sebagai tempat di mana segala perbuatan seseorang di dalam kehidupan dunia ini akan dibalas. Pada Fase Ini, Seluruh Umat Manusia tidak ada lagi yang menggunakan bahasa sehari-harinya, semuanya menggunakan Bahasa Arab murni atas kekuasaan Allah (in)
- Akhirah (Ar.: آلآخرة Al-’Ākhirah, het hiernamaals, het Laatste Verblijf, volgend leven) is binnen de islam en de bijbehorende eschatologie het leven na de dood in het hiernamaals en de verantwoording die men aflegt voor zijn of haar daden. Na de dood bevindt de ziel zich in principe eerst in de barzakh. Dit is een soort slaaptoestand en is de periode tussen iemands dood en zijn wederopstanding op de Dag des oordeels. Volgens de islam zal op die Dag God de rol op Zich nemen van rechter (Qadi), ieders daden wegen en beslissen of het akhirah van eenieder in het paradijs (djenna) of in het hellevuur (djahannam) zal zijn. Al-akhirah wordt 116 keer genoemd in de Koran en staat in bijna elke soera. Het is een van de belangrijkste termen in de Koran, omdat het het fundament vertegenwoordigt waarop het islamitische geloof is gebouwd. Het geloof van een moslim wordt beproefd door het geloof in het hiernamaals. Men kan niet echt een moslim zijn als men niet gelooft in het onzichtbare en nog te ervaren volgend leven. De boodschap in de Koran is bestemd voor het hele universum, maar het zal slechts een leidraad zijn voor hen die in soera De Koe 4 worden genoemd: En die geloven in de Openbaring aan jou (Mohammed) en in hetgeen vóór je is geopenbaard, en in hun hart hebben ze de zekerheid van het hiernamaals. Volgens de islam passeert iedereen een brug die over het vuur van de hel leidt naar de ingang van de hemel. Voor de gelovigen is de brug vlak en breed en daardoor eenvoudig over te steken, terwijl voor de zondaars de brug zo smal als een haar en zo scherp als een zwaard zal zijn. Bovendien zal tijdens hun overgang het licht uitvallen. De zondaars vallen daardoor naar beneden in de hel. Mogelijkerwijs zullen een aantal na verloop van tijd door Gods genade en eventueel op voorspraak van Mohammed alsnog in de hemel worden toegelaten. Mohammed begroet zijn volgelingen aan de overkant van de brug bij een vijver. De zoetheid van het water geeft hen een voorproefje van de dranken die de gelovigen mogen verwachten in de hemel. Het hiernamaals is levendig beschreven in de Koran. Het is het ware leven waar elke ziel naar moet streven om veilig te bereiken. Het hernieuwde leven begint met de Dag des Oordeels en blijft voortdurend. Alle wezens worden verdeeld in twee grote groepen: de rechtschapen gelovigen zullen worden verwelkomd in het paradijs, terwijl ongelovigen en onrechtvaardigen veroordeeld zullen worden tot een verblijf in het hellevuur. Al-akhirah wordt zo dus een leven van geluk en vreugde voor hen die geloofden in God, Zijn engelen, Boeken en Zijn boodschappers, en zij die goede daden verrichten tijdens hun leven, terwijl de ongelovigen streng gestraft worden. Al-akhira is zeer waardevol. Het aardse leven wordt binnen de islam als te kort en waardeloos gezien, het is niet meer dan een doorgang naar het echte leven in het hiernamaals. De islam benadrukt dat dit tijdelijke leven een testperiode voor iedere ziel is, het hiernamaals is de prijs die wordt gewonnen of verloren. Volgens islamgeleerden betekent de dood geen vernietiging, maar dat de verbinding met het lichaam wordt verbroken, dat er een scheiding tussen lichaam en ziel tot stand komt en dat er een verhuizing plaatsvindt van het ene huis naar een ander. Uit een Hadith blijkt dat de mens niet geschapen is om te worden vernietigd, maar geschapen voor het eeuwig leven, waarbij deze verhuizing zal plaatsvinden. (nl)
- Achira (arab. الآخرة [al-'āḫira]) – jeden z głównych terminów tworzących fundament wiary muzułmańskiej, oznaczający życie wieczne po śmierci. (pl)
- Ахират (араб. الآخرة — конец, последний, будущая жизнь), ма’ад — в исламской эсхатологии потусторонний мир, единственно вечная и важная жизнь для человека. Арабское слово «ахира» означает «конец», «то, что бывает после», «последний день». Этим словом мусульмане называют конец этого земного мира, а также, новую, бесконечную жизнь, начинающуюся после смерти. Ахират начинается с Малого (смерть) или Большого Конца Света, включает в себя Судный день (киямат), рай (джаннат), и ад (джаханнам). Большим Концом Света называют период времени, который длится от первого до второго звучания трубы (сур) ангела Исрафила. Концепция ахирата была излюбленным мотивом у многих поэтов. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)