rdfs:comment
| - Anastasi II d'Antioquia anomenat el "Sinaïta" (en llatí Anastasius, en grec antic Ἀναστάσιος) va ser patriarca d'Antioquia l'any 599. Va succeir a Anastasi I d'Antioquia anomenat igualment el "Sinaïta". Aquest sobrenom el portava per haver estat monjo al Sinaí. Va traduir al grec l'obra de Gregori el Gran "de Cura Pastorali". Es diu que va morir en un tumult durant un aixecament dels jueus contra l'emperador Flavi Focas l'any 609. (ca)
- Anastasius II of Antioch, also known as Anastasius the Younger, succeeded Anastasius of Antioch as Eastern Orthodox Patriarch of Antioch, in 599. He is known for his opposition and suppression of simony in his diocese, with the support of Pope Gregory the Great. In 609 Anastasius is said to have been murdered during an uprising of Syrian Jews against Emperor Phocas, although some Monophysite locals or soldiers have also been suggested. Anastasius is one of the 140 Colonnade saints which adorn St. Peter's Square. (en)
- Anastasios II. von Antiochien, auch Anastasius († 609) war rum-orthodoxer Patriarch von Antiochien. Als Nachfolger von Anastasios I. war er ab 599 Patriarch von Antiochien (Syrien). In seinen nicht erhaltenen Schriften bekämpfte er die Juden, die ihn bei einem Aufstand ermordeten. Er wird als Heiliger und Märtyrer verehrt. Sein Gedenktag ist der 21. Dezember. (de)
- Anastase II, dit Anastase le Jeune, fut le patriarche melkite d'Antioche de fin 598 ou début 599 à 609. (fr)
- Anastazjusz II – chalcedoński patriarcha Antiochii w latach 599–609, święty Kościoła katolickiego i Cerkwi prawosławnej. (pl)
- Анаста́сий II Синаи́т (греч. Αναστάσιος Β΄ Σιναΐτης; ок. 550 — сентябрь 609) — Патриарх Антиохийский (599—609), почитается как святой в лике священномучеников, память в Православной церкви совершается 20 апреля (по юлианскому календарю), в Католической церкви 21 декабря. (ru)
- Anastácio II (em latim: Anastasius II; em grego clássico: Αναστάσιος Α; romaniz.: Anastásios Β) foi um patriarca grego ortodoxo de Antioquia entre 599 e 609. (pt)
- Ο Αναστάσιος (ο λεγόμενος Σιναΐτης) ήταν σημαντικός εκκλησιαστικός συγγραφέας του 7ου αιώνα. Ήταν μοναχός στην Ιεράς Μονής Όρους Σινά και διετέλεσε και ηγούμενός της, αλλά και επίσκοπος Αντιοχείας κατά τα έτη 599-610. Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια και ανήκε σε ευκατάστατη οικογένεια. Σε μικρή ηλικία εκάρη μοναχός, και αφού ταξίδεψε στη Συρία, την Αίγυπτο και τα Ιεροσόλυμα, κατέληξε στη Μονή Σινά. Παρέμεινε εκεί και αργότερα έγινε και ηγούμενός της. Αγωνίστηκε κατά του Μονοφυσιτισμού, γι' αυτό ονομάστηκε και Ομολογητής, ενώ οι σύγχρονοί του τον αποκαλούσαν και «νέο Μωυσή». (el)
|