| rdfs:comment
| - Sant Angilbert (segle viii - 18 de febrer del 814) fou un franc servidor de la cort de Carlemany, a qui auxilià com a diplomàtic, abat i poeta. Pertanyé a la noblesa franca i fou educat a l'Acadèmia Palatina per Alcuí de York. Al santoral catòlic és venerat el dia de la seva mort, el 18 de febrer. (ca)
- Angilbert (c. 760 – 18 February 814) was a noble Frankish poet who was educated under Alcuin and served Charlemagne as a secretary, diplomat, and son-in-law. He is venerated as a pre-Congregation saint and is still honored on the day of his death, 18 February. (en)
- San Angilberto (Saint-Riquier —o Centula— ? siglo VIII - † 18 de febrero de 814) fue un franco servidor de Carlomagno, a quien auxilió como diplomático, abad y poeta. Perteneció a la nobleza franca y fue educado en la escuela del palacio por Alcuino. En el santoral católico es venerado el día de su fallecimiento, el 18 de febrero. (es)
- Angilbert (Saint Angilbert) ou Angilberk (du francique Agil « lame » et Berht « brillant »), en latin Angilbertus Centulensis, né vers 740 et mort le 18 février 814 à l’abbaye de Saint-Riquier (nommée à l'origine Centula), en Picardie, est un proche conseiller de Charlemagne, l’un de ses diplomates et un poète reconnu. Duc des Terres maritimes, avoué et septième abbé de Saint-Riquier, il vit pendant deux ans en concubinage avec Berthe, troisième fille de Charlemagne. Angilbert, qui finit sa vie comme simple moine à Saint-Riquier, est vénéré comme un saint, le jour de sa mort, le 18 février. (fr)
- 안길베르트(Angilbert, 742년 - ?)는 프랑크 왕국의 작가이자 정치인, 시인이다. 카롤루스 대제의 궁정의 음유시인이기도 했다. 카롤루스 대제와 힐데가르트의 딸 사이에서 아들 니타르트를 두었다. 그는 814년 카롤루스 대제의 임종을 지키기도 했다. (ko)
- Angilberto di Saint-Riquier, o anche Sant'Angilberto di Centula o Sant'Enghelberto (750 circa – Saint-Riquier, 18 febbraio 814), è stato conte di Ponthieu e abate laico di Saint-Riquier, nonché importante poeta carolingio presso la Schola palatina. (it)
- Angilberto (Santo Angilberto) ou Angilberk (do franco Agil “lâmina” e Berht “brilhante”), em latim: Angilbertous Centulensis, c. 740 — Abadia de Saint-Riquier (originalmente chamada Centula), Picardia, 18 de fevereiro de 814) foi um conselheiro próximo de Carlos Magno, um de seus diplomatas e poeta reconhecido. Duque das Terras marítimas, advogado e sétimo abade de Saint-Riquier, viveu dois anos em concubinato com Berta, terceira filha de Carlos Magno. Angilberto, que terminou sua vida como um simples monge em Saint-Riquier, é venerado como santo no dia de sua morte, 18 de fevereiro. (pt)
- Angilbert (* um 750; † 18. Februar 814 in Saint-Riquier, Picardie) war Hofkaplan, Diplomat und Dichter am Hofe von Kaiser Karl dem Großen, wo er den Namen Homer trug. Nach seinem Tod wurde er auch als Heiliger bekannt mit den Namen Angilibert und Engelbert (Gedenktag 18. Februar). Er entstammte dem Adel und ging als Schüler Alkuins aus der Schule des fränkischen Hofs hervor. Von Kaiser Karl dem Großen erhielt er als Laienabt die Benediktinerabtei Centula (Abtei Saint-Riquier) bei Abbeville in der Picardie im heutigen Frankreich. Der Bau der Klosterkirche mit einem Westwerk aus dem Ende des 8. Jahrhunderts entstand vermutlich unter seiner Leitung. Er wurde mehrfach mit diplomatischen Sendungen an den Papst betraut. (de)
- Angilbert (rond 760 - 18 februari 814) was een Frankische tijdgenoot van Karel de Grote. Hij was van adellijke Frankische afkomst en was opgeleid aan de paleisschool in Aken, die toen onder leiding van Alcuinus van York stond. Angilbert, een zeer veelzijdig man, diende Karel de Grote in verschillende hoedanigheden. Hij was onder meer diplomaat, zendgraaf, lekenabt en dichter. Zijn bijnaam aan het Karolingische hof was Homerus. Zijn gedichten en liederen droeg hij voor op hoffeesten. Hij had een relatie met Karels dochter, Bertha, en fungeerde dus als schoonzoon van Karel de Grote. (nl)
- Ангильберт (иначе Энгельбрех или Энгельберт; англ. Angilbert; ок. 740/750—18 февраля 814) — аббат и поэт. Член Палатинской академии. Святой католической церкви. День памяти — 18 февраля. Ученик видного учёного и поэта VIII века Алкуина (735—804), благодаря протекции последнего был принят при дворе короля Карла I Великого, где возглавлял придворную капеллу и, помимо этого, выступал в роли воспитателя Пипина — сына Карла I. Ученик оказался достоин своего учителя, и вскоре Ангильберт, за его поэтический талант, получил при дворе прозвище Гомер. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)