| rdfs:comment
| - Un antiroi est un roi potentiel qui, en raison des discussions de succession ou de la simple contestation politique, se déclare le roi en opposition avec un monarque en place. On trouve des antirois plus souvent dans des monarchies électives que dans des monarchies héréditaires comme celles d'Angleterre et France. Ils sont plus généralement mentionnés dans la politique du Saint-Empire romain germanique, jusqu'au XIVe siècle. (fr)
- 対立王（たいりつおう、独: Gegenkönig、英: antiking）は、継承争いや政治上の対立のため、君臨している君主に対して自分こそが正当な君主であると宣言する王。 (ja)
- 대립왕(독일어: Gegenkönig)은 왕위를 놓고 대립하여 왕권을 행사한 사람을 가리킨다. 유럽사에서 주로 쓰는 말로, 동양사에는 난보쿠초 시대나 여러 황제가 제각기 정통을 주장한 남명이 있다. (ko)
- Antykról – kontrkandydat do władzy wobec legalnie panującego króla. (pl)
- Motkonung kallades en eller flera kungar i ett rike som samtidigt gjorde anspråk på att vara den laglige kungen. Speciellt i det fall någon gjort uppror mot den härskande kungen. (sv)
- Protikrál (latinsky Contrarex) byl protikandidát legálně panujícího krále, v důsledku nástupnických sporů nebo politické opozice. Protikrálové se častěji vyskytují ve volených monarchiích. V dědičných monarchiích se protikrál často objevil po vymření vládnoucí dynastie, když se o trůn ucházelo několik kandidátů, přičemž obvykle jsou tito uchazeči označeni jako pretendent. Někteří protikrálové uspěli ve své snaze a stali se legálními králi, například Konrád III. nebo Fridrich II. Štaufský, u jiných je jejich postavení dodnes předmětem diskusí (Jindřich II. Bavorský). (cs)
- An anti-king, anti king or antiking (German: Gegenkönig; French: antiroi; Czech: protikrál) is a would-be king who, due to succession disputes or simple political opposition, declares himself king in opposition to a reigning monarch. The term is usually used in a European historical context where it relates to elective monarchies rather than hereditary ones. In hereditary monarchies such figures are more frequently referred to as pretenders or claimants. (en)
- Als Gegenkönig bezeichnet man einen König, der – aufgrund zerrütteter, instabiler oder unklarer Machtverhältnisse oder nicht geregelter oder umstrittener Thronfolge – gegen einen noch amtierenden König aufgestellt wurde, um diesen zu stürzen. Gegenkönige traten in Wahlmonarchien wie dem Heiligen Römischen Reich häufiger auf als in Erbmonarchien wie England oder Frankreich. Mit der Regelung der Königswahl durch die Goldene Bulle Karls IV. (1356) wurde im Heiligen Römischen Reich die Wahl eines Gegenkönigs nahezu ausgeschlossen. (de)
- Kontraŭreĝo (latine: Contrarex) estis kontraŭkandidato de laŭleĝe reganta reĝo, pro sekvoj de surtronigaj disputoj aŭ politika opozicio. La kontraŭreĝoj plej ofte aperas en . En heredemaj monarkioj la kontraŭreĝo ofte aperis post formorto de la reganta dinastio, kiam postulis la tronon kelke da kandidatoj, dum kio kutime tiuj ĉi kandidatoj estas markitaj kiel . Kelkaj kontraŭreĝoj sukcesis en sia klopodo kaj ili fariĝis laŭleĝaj reĝoj, ekzemple Konrado la 3-a aŭ Frederiko la 2-a, ĉe la aliaj ilia posteno estas kazo de diskutoj (Henriko la Kverelanto). (eo)
- Un antirrey era un rey pretendido que, debido a conflictos de facciones, se declaraba o era elegido rey en oposición a un monarca existente. Antirreyes se encuentran más a menudo en las monarquías elegidas que en las monarquías hereditarias, como las de Inglaterra y Francia, y se mencionan generalmente en la política del Sacro Imperio Romano antes del comienzo del siglo XV. (es)
- Un anti-re o antiré (in tedesco: Gegenkönig) è un presunto re che, a causa di dispute successorie o opposizioni politiche, si autodichiara re in contrasto con un monarca regnante. Gli antiré sono più frequenti in seno a monarchie elettive piuttosto che in quelle ereditarie come quelle di Francia o Inghilterra; personaggi di questo tipo nelle monarchie ereditarie sono più spesso definiti come pretendenti. Gli antiré sono un fenomeno che si riferisce principalmente alla politica del Sacro Romano Impero Germanico a partire dal XV secolo. Il termine è paragonabile a quello di antipapa, un rivale del papa. (it)
- Onder een tegenkoning werd een koning verstaan, die – op grond van instabiele of onduidelijke machtsverhoudingen, of vanwege discutabele troonopvolging – tegenover een regerende koning geplaatst werd om diens positie te betwisten. Tegenkoningen kwamen in de geschiedenis vooral voor in gebieden waar men opteerde voor verkozen monarchen en minder in erfelijke monarchieën. Uit het Heilige Roomse Rijk, waar monarchen veelal gekozen werden, zijn veel tegenkoningen bekend. (nl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)