rdfs:comment
| - الدفاعيات أو التبريرية هو أحد مجالات الدفاع (الذي غالبًا ما يكون دفاعًا دينيًا) عن طريق الاستخدام المنهجي للمعلومات. وكان كتاب المسيحية المبكرة (120-220)، الذين كانوا يدافعون عن دينهم ضد الانتقادات ويوصون الغرباء باعتناق هذا الدين، يطلق عليهم «المدافعون». (ar)
- Apologeta (z řec. ἀπό apo „proti“ + λόγος logos „řeč, promluva“) je jedinec, který systematicky obhajuje nebo propaguje nějakou myšlenku; obvykle ideologii, politický směr, filozofickou školu nebo náboženství. Apologetickému přístupu se vytýká (např. Gaetano Mosca), že v zápalu, povětšinou demagogickém, pro svou věc může zcela, navíc často záměrně, opomíjet skutečná objektivní fakta, zvláště ta nesvědčící obhajované myšlence, a přehnaně vyzdvihovat a zveličovat fakta podporující, čímž balamutí ostatní, často ovládané masy. V tomto kontextu proto označení apologeta vyznívá většinou hanlivě. (cs)
- Apologetics (from Greek ἀπολογία, "speaking in defense") is the religious discipline of defending religious doctrines through systematic argumentation and discourse. Early Christian writers (c. 120–220) who defended their beliefs against critics and recommended their faith to outsiders were called Christian apologists. In 21st-century usage, apologetics is often identified with debates over religion and theology. (en)
- Apologetiko (el la greka απολογία, apología («pordefenda parolado») estas la scienca-teologia studobjekto de religio celanta montri la laŭverecon de sia doktrino, ĝin defendante el miskomprenoj aŭ obĵetoj kaj atakoj. . Apologetiko, se ne naskiĝis, certe plej disvolviĝis aparte ĉe Kristanismo — en aliaj religioj (Islamo, Budhismo, kaj aliaj, eble pro manko de intensaj kontrastoj, troviĝas malpli intensaj provoj — tiel, ke la vorto “apologetiko”, se mankas aliaj kvalifikoj, tre ofte interpretendas kiel “kristana apologetiko”. (eo)
- Apologetik oder Apologie (von altgriechisch ἀπολογία apología, deutsch ‚Verteidigung, Rechtfertigung‘, vgl. a. engl. to apologize) bezeichnet die Verteidigung einer (Welt-)Anschauung. (de)
- Teologian, apologetika era koherente batean iritzi eta ikuspuntu teologiko eta erlijiosoen defentsa aztertu eta egiten duen arloa eta genero idatzia da. (eu)
- Apologetika berasal dari kata Yunani apologia yang bermakna 'membela iman'. Sejarah mencatat apologetika menjadi seperti adanya diawali oleh tulisan-tulisan Bapak Gereja Muda atau Pujangga Gereja Katolik. Seorang yang berapologetika disebut sebagai apologis. (in)
- 변증학(辯證學, 그리스어: ἀπολογία 아폴로기아[*]; 변호하다) 혹은 변증론(辯證論)은 체계적인 논쟁과 담론을 통하여 종교적 교리를 방어하는 종교적 학문이다. 초기 기독교 시대에 기독교의 신앙을 변증하기 위하여 시작되었다. (ko)
- È detta apologetica (dal greco ἀπολογία, apologhía, «discorso in difesa») la disciplina teologica relativa a una precisa corrente di pensiero che si propone di sostenere le tesi dei propri dogmi, in difesa da opposizioni esterne. In questo l'apologetica si differenzia dalla semplice ‹apologia›, che è difesa di un particolare argomento, avvenimento o individuo. L'apologetica si è sviluppata massimamente nella dottrina teistica cristiana. In altre religioni (Islam) vi sono soltanto tentativi minori, tanto che il termine «apologetica», se privo di altre determinazioni, va quasi sempre inteso come «apologetica cristiana». (it)
- 弁証学(べんしょうがく、英語:apologetics)は組織神学部門の一つキリスト教神学の一分野である。 (ja)
- Apologetiek (Grieks: απολογία, apologia, verdediging, verontschuldiging) is het verdedigen van levensbeschouwelijke, vaak religieuze, standpunten door middel van redenering. Apologetiek kan naast de verdediging van het geloof ook de theologische onderbouwing aanduiden van geloofsverdediging en de geschriften waarin geloofsverdediging voorkomt. (nl)
- Апологе́тика (от греч. ἀπολογία — защита, оправдание), или основное богословие, — раздел христианского богословия, посвящённый обоснованию вероучения с помощью рациональных средств. Апологетика отстаивает ортодоксально-религиозную точку зрения в вопросе о сущности религии, её происхождении, критикует различные атеистические гипотезы происхождения и сущности религии, выдвигает и исследует доказательства истинности бытия Бога, а также основных положений христианской веры. (ru)
- Apologetik är verksamheten där man argumenterar för något, ger skäl för, och med ord och argument försvarar något (från grekiska ἀπολογία, "försvarstal"). Vanligen är det en lära eller teori man argumenterar för, men det kan också vara sin egen personliga livsföring. Mest känd av de senare är Sokrates försvarstal (Ἀπολογία Σωκράτους, Apología Sokrátous). Oftast syftar apologetik på argument för kristendomen. (sv)
- Апологéтика (з грецьк. ἀπολογία, «промова на захист») — система раціоналістичних аргументів, що має на меті довести істинність тієї чи іншої релігії, системи вірувань чи поглядів. Апологет — особа, що розробляє таку систему, захищає певну систему поглядів за допомогою логічної, раціоналістичної аргументації. Практично кожна з найпоширеніших сучасних релігій має свою систему апологетики. (uk)
- 護教士(希臘語:ἀπολογία),是活躍於2世紀的基督教著述家,是對基督教教義具影響力的教父。護教士視基督教是哲學,其職責可分為辯護、駁斥、建設。護教士以口說或文件著作方式進行辯護。 辯護一開始並非只有基督教會使用,乃源於古希臘哲學家,而猶太哲學家斐洛則為護教學奠下穩定根基,建立了一套標準護教學的模式,供後人所用。早期的護教士的任務並非是維護教義,主要是在辨明那些反基督者的話是虛謊且毫無根據的,指出反對基督教的知識份子故意捏造虛假的事來污衊教會。護教士一方面要證明這些是捏造的謊言,另一方面則是要將基督教與外邦人的宗教加以比較,權衡其優劣。 護教士初只站在自衛角度辯護自己的教義,後來發展為主動挑對方宗教或哲學的盲點,說明他人的信仰來自怪力亂神,或只是虛言妄語。 其中著名的護教士是游斯丁(c.100-165),其辯護書說明耶穌基督真是上帝的獨生愛子,他道成肉身,為的是要拯救全人類。游斯丁認為耶穌基督的形式:第一種是被人輕視、拒絕的耶穌,第二種形象是在天上與天父坐在榮耀裡,他還說所有「哲學家所說的真正的道理」都是在羅格思之內,但唯有在基督耶穌裡面才有真理可言。另外其他基督教史上,對護教上有知名貢獻的,還有鐵徒良、坡旅甲、亞歷山大城的革利免、安提阿的伊納爵(c.35-107)等。 (zh)
- L'apologètica en teologia i literatura consisteix en la defensa sistemàtica d'una posició o punt de vista. La paraula apologètica prové del grec apologia (απολογία), que designa la posició de defensa militar contra un atac. (ca)
- La apologética (en griego: ἀπολογία, "hablar en defensa") en teología y literatura consiste en la defensa de la fe conforme a una posición o punto de vista. La palabra apologética proviene del griego, que designa la posición de defensa militar contra un ataque. (es)
- L'apologétique est un champ d'études théologique ou littéraire consistant à défendre de façon cohérente une position. Un auteur s'engageant dans cette démarche est appelé « apologiste » ou « apologète » (ce dernier terme ayant une connotation plus religieuse). Le terme vient du grec ancien apologia (ἀπολογία), qui signifie « justification, défense (contre une attaque) ». Lorsque John Henry Newman choisit d'intituler son autobiographie spiritualiste Apologia pro vita sua, en 1864, il jouait ainsi sur les deux connotations du mot. (fr)
- Apologetyka (łac. apologeticum, z gr. ἀπολογία) – dział teologii (teologia fundamentalna, której apologetyka jest wymiarem praktycznym) lub literatury zajmujący się obroną wiary, w szczególności chrześcijańskiej, przed zarzutami przeciwników oraz uzasadniający podstawowe prawdy wiary. Termin ten również dotyczyć może twórczości pisarskiej apologetów. Mianem tym określa się pisarzy wczesnochrześcijańskich z II i III w. działających w okresie po Ojcach Apostolskich. Zaliczani są do nich m.in. św. Justyn, Atenagoras z Aten, Arystydes z Aten, Teofil z Antiochii, Tertulian, Klemens Aleksandryjski, Meliton z Sardes, Tacjan Syryjczyk, Minucjusz Feliks, Apolinary z Hierapolis, Kwadrat Apologeta. Wymienieni pisarze chrześcijańscy próbowali dowodzić, iż wiara chrześcijańska mogłaby zagwarantować por (pl)
- Apologética (do latim tardio apologetĭcus, através do grego ἀπολογητικός, por derivação de "apologia", do grego απολογία: "defesa verbal") é a disciplina teológica própria de uma certa religião que se propõe a demonstrar a verdade da própria doutrina, defendendo-a de teses contrárias. Esta palavra deriva-se do deus grego Apolo. Conforme Sproul, Gerstner, Lindsley (1984:13), a apologética é a defesa fundamentada da religião cristã. Como defesa fundamentada da fé, a apologética está para a teologia como a filosofia está para as ciências humanas. É definida pelo dicionário Houaiss como sendo: (pt)
|