rdfs:comment
| - Армянская миниатюра — национальная миниатюрная живопись средневековой Армении, Киликийского армянского царства и некоторых армянских колоний. Армянская миниатюра имеет несколько основных групп и этапов развития: до XI в.; школы Великой и Малой Армении XI—XII вв.; Киликийской Армении XII—XIV вв.; школы Бардзр-Айка, Ани, Арцаха, Гладзора, Татева, Васпуракана с XIII в.; после XIII в. также в колониях армянской диаспоры. (ru)
- Вірменська мініатюра — національний мініатюрний живопис середньовічної Вірменії, Кілікійського вірменського царства і деяких вірменських колоній. вірменська мініатюра має декілька основних груп і етапів розвитку: до XI століття; школи Великої і Малої Вірменії XI–XII століть; Кілікійської Вірменії XII–XIV століть; школи , Ані, Арцаха, Гладзора, Татева, Васпуракана з XIII століття; після XIII століття також в колоніях вірменської діаспори. (uk)
- Armenian illuminated manuscripts (Armenian: Հայկական մանրանկարչություն, romanized: Haykakan manrankarch'owt'yown), form an Armenian tradition of formally prepared documents where the text is often supplemented with flourishes such as borders and miniature illustrations. They are related to other forms of Medieval Armenian art, and to Byzantine illuminated manuscripts. The earliest surviving examples date back to the Golden Age of Armenian art and literature in the 5th century. Armenian illuminated manuscripts embody Armenian culture; they illustrate its spiritual and cultural values. (en)
- Die Armenische Buchmalerei stand, wie die Armenische Kunst im Allgemeinen, in byzantinischer aber auch syrischer Tradition. Der bekannteste armenische Buchmaler, Toros Roslin, lebte im 13. Jahrhundert. Die Bibliothek Matenadaran in Jerewan beherbergt die größte Sammlung armenischer Prachthandschriften, die seit 1997 zum Weltdokumentenerbe der UNESCO gehört. Zu den bedeutendsten Objekten zählen das Etschmiadzin-Evangeliar von 989 mit Elfenbein-Buchdeckeln aus dem 6. Jahrhundert und das Mughni-Evangeliar um 1060. (de)
- La miniature arménienne est l'expression particulière de la miniature en Grande-Arménie, en Petite-Arménie et dans la diaspora arménienne. Son apparition remonte à la création de l'alphabet arménien en Arménie, soit en l'an 405. Très peu de fragments de manuscrits enluminés des VIe et VIIe siècles ont survécu, le plus ancien conservé en entier datant du IXe siècle. L'âge d'or se situe aux XIIIe et XIVe siècles, période de la formation définitive des principales écoles et tendances (quinze cents centres d'écriture et d'enluminure). Les plus éclatantes sont celles de Siounie, du Vaspourakan et de Cilicie. De nombreux manuscrits arméniens enluminés hors du pays d'Arménie ont aussi traversé les siècles. Malgré l'apparition de l'imprimerie arménienne au XVIe siècle, la production de miniatures (fr)
- Miniatury manuskryptów ormiańskich stanowią ważną część dziedzictwa kulturalnego narodu ormiańskiego. Gdy Armenia w roku 301 przyjmowała chrześcijaństwo – pierwsza w świecie – jako religię państwową, jej historia liczyła już ponad tysiąc lat. Święty Mesrop Masztoc stworzył w roku 406 alfabet ormiański. W klasztorach mnisi mogli przepisywać ewangeliarze i inne święte księgi w ojczystym języku ormiańskim. Pisano na pergaminie, częściej dwustronnie, rzadko jednostronnie. Mnisi-miniaturzyści zdobili księgi iluminacjami. Farby zagęszczano spoiwem z białka jaj kurzych, stosowano zdobienie złotem listkowym. Stylistycznie miniatury zgodne były z wymaganiami ikonografii chrześcijańskiej, wykazywały jednak wpływy miniatur perskich. Oprócz postaci biblijnych ukazywały fantastyczne stworzenia, bogate (pl)
|