| rdfs:comment
| - Бобруйская крепость — историческая крепость в городе Бобруйске. Строительство начато в 1810 году, крепость сыграла существенную роль в Отечественной войне 1812 года. В 2002 году памятник истории и архитектуры «Бобруйская крепость» был внесён в Государственный список историко-культурных ценностей Республики Беларусь и отнесён к ценностям республиканского значения. (ru)
- The Babruysk Fortress (Belarusian: Бабруйская крэпасць, Russian: Бобруйская крепость) is a historic fortress in the city of Babruysk, Belarus that was built between 1810 and 1836. It is one of the best surviving examples of fortification architecture and design in the first half of the 19th century. The fortress was constructed in the historic center of the city, at the confluence of the Babruyka and Berezina rivers. It was one of the western Russian fortresses. In 1892 the 1st Brigade of the 40th Infantry Division of the Imperial Russian Army was stationed here. (en)
- Twierdza Bobrujsk – wzniesiona w 1810 r. jako jeden z obiektów nowej linii obronnej na zachodniej granicy Cesarstwa Rosyjskiego. Wstępny projekt umocnień opracował inż. wojsk. Teodor Narbutt, a wersję ostateczną – inż. wojsk. . Zbudowano ziemno-drewnianą cytadelę o narysie półowalu, z sześcioma bastionami i dwoma półbastionami oraz trzema murowanymi bramami. Na południe od cytadeli wzniesiono ziemne Umocnienie Górskie. Podczas wojny polsko-bolszewickiej w rejonie Bobrujska walczyła kombinowana Dywizja Wielkopolska. (pl)
|
| has abstract
| - The Babruysk Fortress (Belarusian: Бабруйская крэпасць, Russian: Бобруйская крепость) is a historic fortress in the city of Babruysk, Belarus that was built between 1810 and 1836. It is one of the best surviving examples of fortification architecture and design in the first half of the 19th century. The fortress was constructed in the historic center of the city, at the confluence of the Babruyka and Berezina rivers. It was one of the western Russian fortresses. In 1810, Tsar Alexander I sent out his military engineer Teodor Narbutt to find a site suitable for building a fortress somewhere on the Dnieper, between Mogilev and Rogachev in order to prepare for the looming threat in Western Europe. However, after his investigation, Narbut advised his superiors that a more strategic position would be on the shore of the Berezina river near Babruysk. This decision was approved by the Chief of Military Engineers, Count , who at the time had authority over all of Russian forts. On June 4, 1810, the Tsar issued an order for the Babruysk fortress to be constructed. Narbut had to resign for health reasons and was replaced by General Major Gabriel Ignatiev. The early fortress comprised five bastions, multiple soil ridges, and water channels. The basis for the Babruysk fortress was the Babruysk Jesuit house and a smaller Polish fortress, which were built earlier. Only partially completed, the fortress had to face Napoleon's invading army in the summer of 1812. After the French army captured Minsk, General Ignatiev took command of the fort and the city of Babruysk, which served as a holdout for the retreating Russian forces. Soldiers from The Second Russian Army were provided with food and the wounded received medical treatment. After that they were ferried by the Berezina and Dniper to Smolensk, where the main Russian army was stationed. General Ignatiev remained in the fortress and oversaw its defence. The city faced an attack by the forces of General Jan Henryk Dąbrowski, the Polish Corps Commander of Napoleon's Army. The siege lasted for four months, however the fortress held until the French forces began their retreat. Throughout this time Ignatiev was instrumental in collecting intelligence and forwarding it to the high command of the Russian army. Following the Napoleonic wars, in 1820, the fortress was further rapidly expanded by the addition of 18 more bastions and towers. The fort Freidrich Wilhelm was designed according to the plans of the architect A. Staubert in 1822. Tsar Alexander I himself and his brother arrived in Babruysk on September 24, 1825, at the completion of this building phase. In 1892 the 1st Brigade of the 40th Infantry Division of the Imperial Russian Army was stationed here. By 1900 the fortress lost its military significance and was converted into a jail. It was captured by the Polish I Corps in February 1918 and used by Polish forces during the Polish-Bolshevik War (1919—1920, about 1.000.000 deaths). During World War II, it was used as a concentration camp by German occupation forces (about 80,000 deaths). The Babruysk Fortress was registered as a national architectural monument of Belarus. (en)
- Бобруйская крепость — историческая крепость в городе Бобруйске. Строительство начато в 1810 году, крепость сыграла существенную роль в Отечественной войне 1812 года. В 2002 году памятник истории и архитектуры «Бобруйская крепость» был внесён в Государственный список историко-культурных ценностей Республики Беларусь и отнесён к ценностям республиканского значения. (ru)
- Twierdza Bobrujsk – wzniesiona w 1810 r. jako jeden z obiektów nowej linii obronnej na zachodniej granicy Cesarstwa Rosyjskiego. Wstępny projekt umocnień opracował inż. wojsk. Teodor Narbutt, a wersję ostateczną – inż. wojsk. . Zbudowano ziemno-drewnianą cytadelę o narysie półowalu, z sześcioma bastionami i dwoma półbastionami oraz trzema murowanymi bramami. Na południe od cytadeli wzniesiono ziemne Umocnienie Górskie. W okresie lipiec-wrzesień 1812 r. twierdza była blokowana przez korpus polski pod dowództwem gen. Jana H. Dąbrowskiego. W latach 1819-1825 przeprowadzono modernizację umocnień (projekt gen. ppor. Carla Oppermana). Przekształcono narys cytadeli na poligonalny, w miejscu Umocnienia Górskiego wzniesiono poligonalne, ziemno-murowane Umocnienie „Fryderyk Wilhelm”, a na zachód od niego – murowaną wieżę artyleryjską „Hrabia Opperman”. Na północ od cytadeli powstały murowano-ziemne lunety „A” i „B”. W latach 60. XIX w. twierdza zaczęła tracić znaczenie. W 1886 r. przemianowano ją na twierdzę–skład, a w 1897 r. formalnie skasowano. W latach 1915-1916, w rejonie Bobrujska formowano polskie jednostki rosyjskiego Frontu Zachodniego. W drugiej połowie 1917 r. na ich bazie utworzono I Korpus Polski pod dowództwem gen. Józefa Dowbora-Muśnickiego, który w lutym 1918 r. zajął Bobrujsk. Twierdza stała się centrum tzw. Rzeczypospolitej Bobrujskiej – polskiej strefy okupacyjnej w trójkącie Mohylew – Żłobin – Słuck, gdzie między innymi utworzono polski pociąg pancerny „Związek Broni”. W lutym i marcu 1918 r. doszło w okolicy twierdzy do ciężkich walk o Bobrujsk z bolszewikami, zakończonych zwycięstwem żołnierzy polskich. Walki te były jednymi z pierwszych starć żołnierza polskiego z bolszewikami. W maju 1918 r. Muśnicki został zmuszony przez niemieckie Dowództwo Naczelne do rozformowania jednostki i ewakuacji żołnierzy do Królestwa Polskiego. Podczas wojny polsko-bolszewickiej w rejonie Bobrujska walczyła kombinowana Dywizja Wielkopolska. Twierdza Bobrujsk uległa częściowemu zniszczeniu, m.in. na skutek walk sowiecko-niemieckich w czerwcu 1944 r. Do 2008 r. zachowała się część umocnień i budynków koszarowych z licznymi detalami klasycystycznymi. W mieście funkcjonuje Bobrujskie Muzeum Krajoznawcze, posiadające m.in. dioramę fragmentu cytadeli, makiety fortów, dokumentację rysunkową i fotograficzną. W roku 2008 z polecenia prezydenta Białorusi Alaksandra Łukaszenki w najbliższym sąsiedztwie twierdzy zbudowano tzw. „Pałac Lodowy” (kryte lodowisko). (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
