The Bois-du-Luc was a coal mine in Houdeng-Aimeries, near La Louvière, in Belgium which today is preserved as an industrial heritage site. As well as the site of the headquarters of the Société des Charbonnages de Bois-du-Luc et d'Havre, the Bois du Luc was the site of the Saint Emmanuel Pit (Fosse Saint-Emmanuel) which belonged to the company. The Fosse Saint-Emmanuel was one of the oldest mines in Belgium, with recorded activity dating back to 1685. The company ceased mining in 1973.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Bois-du-Luc (en)
- Bois-du-Luc (fr)
- Bois-du-Luc (it)
- Bois-du-Luc (nl)
|
| rdfs:comment
| - Bois-du-Luc est l'un des plus anciens charbonnages de Belgique se situant à Houdeng-Aimeries, actuelle commune de La Louvière, et dont l'activité a cessé en 1973. La cité ouvrière a été construite entre 1838 et 1853. Le site a fait l'objet d'une réhabilitation et d'une mise en valeur culturelle. Le site est inscrit au patrimoine mondial de l'UNESCO en 2012 lors de la 36e session du Comité du patrimoine mondial avec trois autres charbonnages de Wallonie comme sites miniers majeurs de Wallonie. (fr)
- Bois-du-Luc è un piccolo borgo ora integrato nella la città di La Louvière in Belgio.Viene considerato il più antico centro per l'estrazione del carbone nella regione. Fu la sede della "Société des Charbonnages de Bois-du-Luc" ormai convertita in museo. (it)
- The Bois-du-Luc was a coal mine in Houdeng-Aimeries, near La Louvière, in Belgium which today is preserved as an industrial heritage site. As well as the site of the headquarters of the Société des Charbonnages de Bois-du-Luc et d'Havre, the Bois du Luc was the site of the Saint Emmanuel Pit (Fosse Saint-Emmanuel) which belonged to the company. The Fosse Saint-Emmanuel was one of the oldest mines in Belgium, with recorded activity dating back to 1685. The company ceased mining in 1973. (en)
- Bois-du-Luc in Houdeng-Aimeries bij La Louvière was een van de oudste steenkoolmijnen van België. De ontginning werd er gestaakt in 1973, maar de historische arbeiderswijk is bewaard gebleven en nog steeds bewoond. Op de mijnsite is nu een museum gevestigd. Op 2 mei 1894 vallen 9 doden en 6 gewonden bij een mijnramp in de Saint-Emmanuelmijn, wanneer een bak met 16 inzittenden 350 m naar beneden stort in de mijnschacht. (nl)
|
| foaf:homepage
| |
| geo:lat
| |
| geo:long
| |
| foaf:depiction
| |
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| Link from a Wikipage to an external page
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| thumbnail
| |
| date
| |
| url
| |
| georss:point
| |
| has abstract
| - The Bois-du-Luc was a coal mine in Houdeng-Aimeries, near La Louvière, in Belgium which today is preserved as an industrial heritage site. As well as the site of the headquarters of the Société des Charbonnages de Bois-du-Luc et d'Havre, the Bois du Luc was the site of the Saint Emmanuel Pit (Fosse Saint-Emmanuel) which belonged to the company. The Fosse Saint-Emmanuel was one of the oldest mines in Belgium, with recorded activity dating back to 1685. The company ceased mining in 1973. The Bois-du-Luc is particularly known for the surrounding company town (cité ouvrière) which was created for the mine works during the 19th century and is today one of the most notable surviving remnants of industrial paternalism in Belgium. It includes workers' housing which dates from the 1830s and covers approximately 2 hectares (4.9 acres). The site, run as an ecomuseum since 1983, features on the European Route of Industrial Heritage and is one of the four Walloon mining sites listed by UNESCO as a World Heritage Site under the Major Mining Sites of Wallonia listing. (en)
- Bois-du-Luc est l'un des plus anciens charbonnages de Belgique se situant à Houdeng-Aimeries, actuelle commune de La Louvière, et dont l'activité a cessé en 1973. La cité ouvrière a été construite entre 1838 et 1853. Le site a fait l'objet d'une réhabilitation et d'une mise en valeur culturelle. Le site est inscrit au patrimoine mondial de l'UNESCO en 2012 lors de la 36e session du Comité du patrimoine mondial avec trois autres charbonnages de Wallonie comme sites miniers majeurs de Wallonie. (fr)
- Bois-du-Luc in Houdeng-Aimeries bij La Louvière was een van de oudste steenkoolmijnen van België. De ontginning werd er gestaakt in 1973, maar de historische arbeiderswijk is bewaard gebleven en nog steeds bewoond. Op de mijnsite is nu een museum gevestigd. De site bevindt zich in het hart van het Waals centraal steenkoolbekken.De winning van steenkool werd gestaakt in 1973. Tegen de geplande afbraak van de site werd heftig geprotesteerd. Een aantal vrijwilligers begonnen in 1974 aan de restauratie, de overheid kocht het domein in 1979 en vervolgens werden de mijninstallaties verder gerestaureerd en sinds 1983 als ecomuseum voor het publiek opengesteld. De oudste bewijzen van mijnbouw in de site dateren van 14 februari 1685 toen de Société du Grand Conduit et du Charbornage de Houdeng werd opgericht. De maatschappij installeert in 1779 een stoommachine van Newcomen ontwikkeld door de Engelsman Thomas Newcomen. Sindsdien bleef de mijn vernieuwen en moderniseren. De nieuwste, laatste en grootste put van de maatschappij werd de Saint-Emmanuelgroeve, die werd ontgonnen vanaf het begin van de 19e eeuw. De Societé civile Charbonnières du Bois du Luc telt op dat moment zes actieve putten. Op 2 mei 1894 vallen 9 doden en 6 gewonden bij een mijnramp in de Saint-Emmanuelmijn, wanneer een bak met 16 inzittenden 350 m naar beneden stort in de mijnschacht. Rond de Saint-Emmanuelmijn is nog een heel mijndorp, Bois-du-Luc, intact gebleven met 2 terrils, spoorweginfrastructuur, ateliers, kantoren, het domein met het kasteel van de directeur, de villa's van de ingenieurs en 166 mijnwerkerswoningen, een café en feestzaal, de Sint-Barbarakerk, scholen en het ziekenhuis. Het dorp, gebouwd van 1838 tot 1853, beslaat een oppervlakte van 2 ha. De steenkoolmijn en het mijndorp van Bois-du-Luc vormen een van de vier sites die gedurende de 36e sessie van de Commissie voor het Werelderfgoed in 2012 tot de belangrijkste mijnsites van Wallonië erkend zijn als UNESCO cultureel werelderfgoed. (nl)
- Bois-du-Luc è un piccolo borgo ora integrato nella la città di La Louvière in Belgio.Viene considerato il più antico centro per l'estrazione del carbone nella regione. Fu la sede della "Société des Charbonnages de Bois-du-Luc" ormai convertita in museo. (it)
|
| schema:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| geo:geometry
| - POINT(4.1498808860779 50.470462799072)
|
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
.jpg)
.jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
