Braničevo Fortress is an archaeological site of medieva fortress whose remains are situated in the village of Kostolac, in Serbia, about 130km east of Belgrade and 24 km from northeast of Požarevac. It consists of two Medieval fortified structures located in Mali Grad and Veliki Grad, on the right bank of the Danube and above Dunavac and the Mlava River.
| Attributes | Values |
|---|
| rdfs:label
| - Braničevo Fortress (en)
- Braniczewo (pl)
|
| rdfs:comment
| - Braničevo Fortress is an archaeological site of medieva fortress whose remains are situated in the village of Kostolac, in Serbia, about 130km east of Belgrade and 24 km from northeast of Požarevac. It consists of two Medieval fortified structures located in Mali Grad and Veliki Grad, on the right bank of the Danube and above Dunavac and the Mlava River. (en)
- Braniczewo – gród słowiański położony na lewym brzegu rzeki Mławy przy jej ujściu do Dunaju w pobliżu wsi Kostolac (okręg Požarevac). Gród powstał na ruinach rzymskiego Viminacium znanego z eksploatacji rud ołowiu i srebra. W V i VI wieku, w czasie wędrówki ludów miasto zostało zniszczone. W VIII wieku jedno z plemion słowiańskich odbudowało na jego ruinach gród nazwany Braniczewem (Brandiz, Branitzoba w źródłach bizantyńskich, Abrandis u Idriziego). Nazwa grodu identyczna z nazwą plemienia (Braniczewcy) nasuwa przypuszczenie, że był to ich główny ośrodek plemienny. (pl)
|
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| Link from a Wikipage to an external page
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| has abstract
| - Braničevo Fortress is an archaeological site of medieva fortress whose remains are situated in the village of Kostolac, in Serbia, about 130km east of Belgrade and 24 km from northeast of Požarevac. It consists of two Medieval fortified structures located in Mali Grad and Veliki Grad, on the right bank of the Danube and above Dunavac and the Mlava River. (en)
- Braniczewo – gród słowiański położony na lewym brzegu rzeki Mławy przy jej ujściu do Dunaju w pobliżu wsi Kostolac (okręg Požarevac). Gród powstał na ruinach rzymskiego Viminacium znanego z eksploatacji rud ołowiu i srebra. W V i VI wieku, w czasie wędrówki ludów miasto zostało zniszczone. W VIII wieku jedno z plemion słowiańskich odbudowało na jego ruinach gród nazwany Braniczewem (Brandiz, Branitzoba w źródłach bizantyńskich, Abrandis u Idriziego). Nazwa grodu identyczna z nazwą plemienia (Braniczewcy) nasuwa przypuszczenie, że był to ich główny ośrodek plemienny. W wyniku wypraw chana Omurtaga ziemie Braniczewców z Braniczewem zostały przyłączone do państwa bułgarskiego. W 879 roku Braniczewo wymienia się jako miasto i stolicę biskupią, podległą biskupowi ochrydzkiemu. W 972 roku po upadku państwa bułgarskiego Braniczewo znalazło się w granicach Bizancjum stając się siedzibą cesarskiego stratega. W końcu X wieku przejściowo podlegało carowi Samuelowi. W XII wieku, w czasie walk bizantyńsko-węgierskich przechodziło z rąk do rąk i uległo zniszczeniu. Zostało odbudowane w 1129 roku przez cesarza Jana Komnena. W czasie wypraw krzyżowych w latach 1172 i 1189 przeciągały przez Braniczewo oddziały krzyżowców. W 1195 roku Braniczewo przyłączył do nowo powstałego państwa bułgarskiego car Asen I. Przez prawie cały wiek XIII ziemia braniczewska stanowiła sporny obszar graniczny pomiędzy Węgrami a Bułgarią. Na początku XIII wieku odzyskał ją przejściowo król węgierski Emeryk, by już w 1203 roku utracić na rzecz cara Kałojana. Po jego śmierci w 1207 roku Węgrzy opanowali Braniczewo po raz kolejny. W 1221 roku ponownie znalazło się w granicach Bułgarii, tym razem jako wiano Anny Marii węgierskiej żony cara Iwana Asena II. Za panowania Iwana Asena II Braniczewo stanowiło stolicę chory (prowincji) braniczewskiej. W 1246 roku w okresie małoletności cara Michała I Asena Węgrzy opanowali ziemię braniczewską i utworzyli przygraniczny banat Maczwy, Belgradu i Braniczewa. Za panowania cara Jerzego I Tertera (1280-1292) bojarzy bułgarscy, bracia Dyrman i Kudelin, wyparli Węgrów z ziemi braniczewskiej i utworzyli własne księstwo braniczewskie. Po abdykacji Jerzego I Tertera Braniczewo wraz z okręgiem zdobył przy pomocy swego brata, króla serbskiego Stefana Milutina, Stefan Dragutin. Pod panowaniem serbskim Braniczewo znowu zasłynęło z eksploatacji srebra i ołowiu. (pl)
|
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is Wikipage redirect
of | |
| is Wikipage disambiguates
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)