Brown-Vialetto-Van-Laere syndrome (BVVL), sometimes known as Brown's Syndrome, is a rare degenerative disorder often initially characterized by progressive sensorineural deafness. The syndrome most often affects children, adolescents, and young adults. As knowledge of BVVL grows some adult patients have now been diagnosed. With prompt treatment the prognosis may be positive with some patients stabilizing and even major improvements noted in certain cases.
Attributes | Values |
---|
rdf:type
| |
rdfs:label
| - Brown–Vialetto–Van Laere syndrome (en)
- Brown-Vialetto-van-Laere-Syndrom (de)
- Zespół Browna-Vialetto-Van Laerego (pl)
|
rdfs:comment
| - Brown-Vialetto-Van-Laere syndrome (BVVL), sometimes known as Brown's Syndrome, is a rare degenerative disorder often initially characterized by progressive sensorineural deafness. The syndrome most often affects children, adolescents, and young adults. As knowledge of BVVL grows some adult patients have now been diagnosed. With prompt treatment the prognosis may be positive with some patients stabilizing and even major improvements noted in certain cases. (en)
- Das Brown-Vialetto-van-Laere-Syndrom ist eine sehr seltene angeborene Erkrankung mit Ausfällen mehrerer kaudaler Hirnnerven und Ertaubung. Eine spinale Muskelatrophie kann hinzukommen. Synonyme sind: Riboflavin-Transporter-Mangel; RTD Die Bezeichnung geht zurück auf die Erstbeschreibung 1894 durch C. H. Brown sowie auf weitere Berichte 1936 durch E. Vialetto und 1966 durch van Laere. (de)
- Zespół Browna-Vialetto-Van Laerego (ang. Brown-Vialetto-Van Laere syndrome, BVVL) – rzadka choroba neurologiczna o nieznanej etiologii, charakteryzująca się postępującym porażeniem mostowo-opuszkowym skojarzonym z wrodzoną głuchotą. Jednostkę chorobową opisali kolejno w 1894, Vialetto w 1936 i Van Laere w 1966. Od czasu pierwszego opisu choroby do 2008 roku w piśmiennictwie przedstawiono 58 przypadków BVVL. Około połowa z nich była sporadyczna, w pozostałych, które występowały rodzinnie, opisano różne sposoby dziedziczenia: autosomalne recesywne (najczęściej), autosomalne dominujące, i sprzężone z chromosomem X. Choroba jest około 3 razy częstsza u kobiet niż u mężczyzn. Wydaje się, że wynika to z cięższego przebiegu choroby u mężczyzn i wcześniejszego zgonu pacjentów płci męskiej. Wiek u (pl)
|
foaf:name
| - Brown–Vialetto–Van Laere syndrome (en)
|
name
| - Brown–Vialetto–Van Laere syndrome (en)
|
foaf:depiction
| |
dcterms:subject
| |
Wikipage page ID
| |
Wikipage revision ID
| |
Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
Link from a Wikipage to an external page
| |
sameAs
| |
dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
thumbnail
| |
DiseasesDB
| |
OMIM
| |
synonyms
| |
has abstract
| - Brown-Vialetto-Van-Laere syndrome (BVVL), sometimes known as Brown's Syndrome, is a rare degenerative disorder often initially characterized by progressive sensorineural deafness. The syndrome most often affects children, adolescents, and young adults. As knowledge of BVVL grows some adult patients have now been diagnosed. With prompt treatment the prognosis may be positive with some patients stabilizing and even major improvements noted in certain cases. (en)
- Das Brown-Vialetto-van-Laere-Syndrom ist eine sehr seltene angeborene Erkrankung mit Ausfällen mehrerer kaudaler Hirnnerven und Ertaubung. Eine spinale Muskelatrophie kann hinzukommen. Synonyme sind: Riboflavin-Transporter-Mangel; RTD Die Bezeichnung geht zurück auf die Erstbeschreibung 1894 durch C. H. Brown sowie auf weitere Berichte 1936 durch E. Vialetto und 1966 durch van Laere. (de)
- Zespół Browna-Vialetto-Van Laerego (ang. Brown-Vialetto-Van Laere syndrome, BVVL) – rzadka choroba neurologiczna o nieznanej etiologii, charakteryzująca się postępującym porażeniem mostowo-opuszkowym skojarzonym z wrodzoną głuchotą. Jednostkę chorobową opisali kolejno w 1894, Vialetto w 1936 i Van Laere w 1966. Od czasu pierwszego opisu choroby do 2008 roku w piśmiennictwie przedstawiono 58 przypadków BVVL. Około połowa z nich była sporadyczna, w pozostałych, które występowały rodzinnie, opisano różne sposoby dziedziczenia: autosomalne recesywne (najczęściej), autosomalne dominujące, i sprzężone z chromosomem X. Choroba jest około 3 razy częstsza u kobiet niż u mężczyzn. Wydaje się, że wynika to z cięższego przebiegu choroby u mężczyzn i wcześniejszego zgonu pacjentów płci męskiej. Wiek ujawnienia się pierwszych objawów choroby waha się od okresu noworodkowego do 3. dekady życia. Diagnostyka różnicowa obejmuje zespół Fazio-Londe, stwardnienie zanikowe boczne, , i . (pl)
|
gold:hypernym
| |
prov:wasDerivedFrom
| |
page length (characters) of wiki page
| |
DiseasesDB
| |
OMIM id
| |
foaf:isPrimaryTopicOf
| |