| rdfs:comment
| - All extant cephalopods have a two-part beak, or rostrum, situated in the buccal mass and surrounded by the muscular head appendages. The dorsal (upper) mandible fits into the ventral (lower) mandible and together they function in a scissor-like fashion. The beak may also be referred to as the mandibles or jaws. Fossilised remains of beaks are known from a number of cephalopod groups, both extant and extinct, including squids, octopuses, belemnites, and vampyromorphs. Aptychi – paired plate-like structures found in ammonites – may also have been jaw elements. (en)
- Клюв головоногих (лат. cephalopod rostrum) орган цефалоподов, выполняет функцию пасти. Находится в центре венца щупалец и сокрыт мышцами щёк. Образован хитином. (ru)
- Όλα τα σωζόμενα κεφαλόποδα έχουν ένα διμερές ράμφος, ή ρύγχος, που βρίσκεται στη στοματική μάζα και περιβάλλεται από τις μυώδεις αποφύσεις της κεφαλής. Η ραχιαία (άνω) κάτω γνάθος ταιριάζει με την κοιλιακή (κάτω) κάτω γνάθος και μαζί λειτουργούν όπως ένα ψαλίδι. Το ράμφος μπορεί επίσης να αποκαλείται ως δαγκάνες ή σαγόνια. (el)
- Todos los cefalópodos existentes tienen una estructura propia del grupo conocida como pico o pico de loro consistente en un par de fuertes mandíbulas en forma de pico, situado en la masa bucal y rodeado por los apéndices musculares de la cabeza (brazos y tentáculos). La mandíbula dorsal (superior) se adapta a la mandíbula ventral (inferior) y juntas funcionan de forma similar a una tijera. (es)
- Le bec chitineux des céphalopodes, appelé aussi rostrum ou rostre, est une pièce anatomique à l'extrémité de l'orifice buccal des céphalopodes. Formé de deux mandibules, ce bec ressemble à ceux des Psittaciformes, mais la partie inférieure chevauche la partie supérieure. Extrêmement dur à son extrémité tranchante, il est difficile à rayer et couper et il a aussi la curiosité d'être élastique. Il est indépendant de la radula que possède tous les Mollusques (sauf les Lamellibranches). (fr)
|
| has abstract
| - Όλα τα σωζόμενα κεφαλόποδα έχουν ένα διμερές ράμφος, ή ρύγχος, που βρίσκεται στη στοματική μάζα και περιβάλλεται από τις μυώδεις αποφύσεις της κεφαλής. Η ραχιαία (άνω) κάτω γνάθος ταιριάζει με την κοιλιακή (κάτω) κάτω γνάθος και μαζί λειτουργούν όπως ένα ψαλίδι. Το ράμφος μπορεί επίσης να αποκαλείται ως δαγκάνες ή σαγόνια. Απολιθώματα από ράμφη υπάρχουν για έναν μεγάλο αριθμό κεφαλόποδων, υφιστάμενων και εξαφανισμένων, με συμπεριλαμβανόμενα καλαμάρια, χταπόδια, μπελεμνίτες, και βαμπυρόμορφα. Τα άπτυχα – ζεύγη δισκοειδών δομών που βρίσκονται στους αμμωνίτες – μπορεί επίσης να έχουν δομές σιαγώνων. (el)
- All extant cephalopods have a two-part beak, or rostrum, situated in the buccal mass and surrounded by the muscular head appendages. The dorsal (upper) mandible fits into the ventral (lower) mandible and together they function in a scissor-like fashion. The beak may also be referred to as the mandibles or jaws. Fossilised remains of beaks are known from a number of cephalopod groups, both extant and extinct, including squids, octopuses, belemnites, and vampyromorphs. Aptychi – paired plate-like structures found in ammonites – may also have been jaw elements. (en)
- Todos los cefalópodos existentes tienen una estructura propia del grupo conocida como pico o pico de loro consistente en un par de fuertes mandíbulas en forma de pico, situado en la masa bucal y rodeado por los apéndices musculares de la cabeza (brazos y tentáculos). La mandíbula dorsal (superior) se adapta a la mandíbula ventral (inferior) y juntas funcionan de forma similar a una tijera. Existen restos de picos fosilizados de varios grupos de cefalópodos, tanto actuales como extintos, como calamares, pulpos, belemnites y vampiromórfidos. Una estructura calcárea parecida a placas propia de los amonites, el aptico, puede que hayan sido elementos del pico. (es)
- Le bec chitineux des céphalopodes, appelé aussi rostrum ou rostre, est une pièce anatomique à l'extrémité de l'orifice buccal des céphalopodes. Formé de deux mandibules, ce bec ressemble à ceux des Psittaciformes, mais la partie inférieure chevauche la partie supérieure. Extrêmement dur à son extrémité tranchante, il est difficile à rayer et couper et il a aussi la curiosité d'être élastique. Il est indépendant de la radula que possède tous les Mollusques (sauf les Lamellibranches). La composition chimique du bec n'est pas la même de la partie fixée sur les tissus musculaires au côté tranchant. La rigidité de cet organe est fonction de rapports différents en chitine, en eau, en une molécule nommée DOPA et en protéines enrichies en histidine, un acide aminé. Le bord tranchant contient également du carbonate de calcium. Les cétacés qui consomment des céphalopodes ont souvent des becs dans l'estomac, où ils se digèrent mal. C'est d'ailleurs l'examen de ces becs qui porta à croire en l'existence des calmars géants. Les becs ont également une grande valeur paléontologique ; en effet comme les tissus mous se conservent très mal, les fossiles découverts sont essentiellement des becs. On dénombre plus de 10 000 formes de fossiles céphalopodes, dont vraisemblablement un bon nombre de calmars. (fr)
- Клюв головоногих (лат. cephalopod rostrum) орган цефалоподов, выполняет функцию пасти. Находится в центре венца щупалец и сокрыт мышцами щёк. Образован хитином. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
