| rdfs:comment
| - 基内西亚斯（英語：Cinesias (poet)），（前450年－前390年）。古希腊雅典抒情（尤其是）诗人之一，曾受到阿里斯多芬、斐莱克拉特斯、柏拉图以及吕西亚斯等人的诟病。他的作品现已经失传。 (zh)
- Cinèsies (en llatí Cinesias, en grec antic Κινησίας "Kinesías") fou un poeta ditiràmbic atenenc. Plató a Gòrgies, l'anomena, diu que era fill de Meles, un citarista, i diu que amb aquell instrument només molestava al públic. També assenyala que Cinèsies només es preocupava d'agradar els oients, i no d'educar-los. Aristòfanes el va satiritzar a Els ocells, Les assembleistes i Lisístrata. Ferècrates diu de Cinèsies que havia corromput la poesia àtica. Ateneu de Nàucratis diu que era tant alt i prim que Havia de portar per aguantar el seu cos una mena d'estaques fetes de fusta de til·ler, i per això Aristòfanes l'anomena φιλύρινον ("tros de til·ler"). (ca)
- Ο Κινησίας (450 – 390 π.Χ.) ήταν Αθηναίος διθυραμβικός ποιητής από το έργο του οποίου διασώζονται κάποια ελάχιστα τμήματα. Κατά τον ιστορικό Πλούταρχο (1ος αιώνας μ.Χ.) ο Κινησίας είχε ιδιαίτερα αρνητική φήμη καθώς θεωρούνταν χαρακτηριστικά ασεβής και κακός ποιητής. Περιγράφεται από τον Αθήναιο (2ος - 3ος αιώνας μ.Χ.) ως ιδιαίτερα ψηλός και λεπτός, ενώ το όνομα του πατέρα του ήταν Μέλης ή Ευαγόρας και ήταν κιθαρωδός. (el)
- Cinesias (Greek: Κινησίας; c. 450 – 390 BC) was an innovative dithyrambic poet (an exponent of the "new music") in classical Athens whose work has survived only in a few fragments. An inscription indicates that he was awarded a victory at the Dionysia in the early 4th century (IG 2/32.3028). His contemporary, the comic poet Aristophanes, ridiculed him in his play The Birds, in which Cinesias attempts to borrow wings from the birds as an aid to poetic inspiration. Aristophanes refers to him also in The Frogs (lines 153, 1437), Ecclesiazusae (line 330), Lysistrata (line 860), and in a fragmentary verse (fragment 156. 10 K-A). Another comic poet, Strattis, wrote an entire play against Cinesias, of which only fragments survive (fragments 14-22 K-A), and he was considered by Pherecrates to have (en)
- Cinesias (ca. 450 - 390 a. C.) fue un poeta de la Antigua Grecia del que solo se conservan fragmentos. Perteneció al sector denominado "Nuevo ditirambo", un grupo de poetas que utilizaban expresiones novedosas y que fueron criticados por Aristófanes en Las ranas. Además, Aristófanes satirizó a Cinesias en Las aves, Las asambleístas y Lisístrata. Ferécrates, en su obra Quirón (en un fragmento conservado por el Pseudo Plutarco en la obra Sobre la música), consideró que Cinesias había corrompido la poesía del Ática. Platón también lo criticó en su obra Gorgias señalando que no se ocupaba de la mejora moral que sus obras pudieran producir a sus oyentes, sino solo de agradarlos. En el Gorgias también menciona al padre de Cinesias, Meles, del que dice que su música con la cítara incluso era una (es)
- Kinesias (altgriechisch Κινησίας) aus Athen war ein griechischer Dithyrambendichter im letzten Viertel des 5. und zu Beginn des 4. Jahrhunderts v. Chr., der auch politisch aktiv war. Kinesias war der Sohn des Meles, der ein wenig herausragender Kitharöde und angeblich einer der Hermenfrevler, den Hermokopiden, war, was wohl auf Verwechslung mit dem Hermokopiden Meletos basiert. Er stammte aus dem attischen Demos Paionidai der Phyle Leontis. Kinesias war Dithyrambendichter und Kykliodidaskalos (κυκλιοδιδάσκαλος), also Unterweiser der fünfzig Mitglieder eines Chores in den kyklioi choroi, den vom Chor aufgeführten Rundtänzen. In dieser Eigenschaft, als Lehrer, scheint er Anfang des 4. Jahrhunderts v. Chr. auch einen Sieg in einem kyklischen Agon errungen zu haben, da sein Name in einem dahin (de)
- Cinésias (en grec ancien Κινησίας) est un poète dithyrambique du Ve siècle av. J.-C., principalement connu par les critiques d'Aristophane, Lysias, Platon et Plutarque. Il a exercé en même temps que Sannyrion et Mélétos. (fr)
|
| has abstract
| - Cinèsies (en llatí Cinesias, en grec antic Κινησίας "Kinesías") fou un poeta ditiràmbic atenenc. Plató a Gòrgies, l'anomena, diu que era fill de Meles, un citarista, i diu que amb aquell instrument només molestava al públic. També assenyala que Cinèsies només es preocupava d'agradar els oients, i no d'educar-los. Aristòfanes el va satiritzar a Els ocells, Les assembleistes i Lisístrata. Ferècrates diu de Cinèsies que havia corromput la poesia àtica. Ateneu de Nàucratis diu que era tant alt i prim que Havia de portar per aguantar el seu cos una mena d'estaques fetes de fusta de til·ler, i per això Aristòfanes l'anomena φιλύρινον ("tros de til·ler"). Cinèsies es va presentar dues vegades com a acusador en dos processos on Lísies n'era el defensor. Lísies, en uns discursos avui perduts excepte el fragment que es refereix a això, diu que Cinèsies havia canviat l'ofici de poeta pel de delator o Sicofanta, que segurament li era més profitós. Cinèsies és recordat pel seu paper en l'abolició dels cors al teatre, (Choragia) que havien decaigut des que va ser arcont Càl·lies III l'any 406 aC. (ca)
- Ο Κινησίας (450 – 390 π.Χ.) ήταν Αθηναίος διθυραμβικός ποιητής από το έργο του οποίου διασώζονται κάποια ελάχιστα τμήματα. Κατά τον ιστορικό Πλούταρχο (1ος αιώνας μ.Χ.) ο Κινησίας είχε ιδιαίτερα αρνητική φήμη καθώς θεωρούνταν χαρακτηριστικά ασεβής και κακός ποιητής. Περιγράφεται από τον Αθήναιο (2ος - 3ος αιώνας μ.Χ.) ως ιδιαίτερα ψηλός και λεπτός, ενώ το όνομα του πατέρα του ήταν Μέλης ή Ευαγόρας και ήταν κιθαρωδός. Διακωμωδήθηκε αγρίως από τους κωμικούς της εποχής του, και κατά την μαρτυρία του ρήτορα Λυσία ο οποίος ήταν σύγχρονος του, δεν περνούσε έτος όπου κάποιος από τους κωμικούς δεν θα στοχοποιούσε τον Κινησία, και πως διέθετε πολλά προβλήματα σε διάφορους τομείς καθώς κατά την εποχή του είχε κατηγορηθεί ως συκοφάντης, άπληστος και φιλάργυρος κερδίζοντας χρήματα με τον οποιοδήποτε τρόπο. Ο Αριστοφάνης τον διακωμώδησε στα έργα Όρνιθες, Βάτραχοι, Εκκλησιάζουσες, και την Λυσιστράτη, και τον περιγράφει συχνά ως φιλύρινο Kινησία καθώς είχε πάρει μια σανίδα από φιλύρα και την είχε τοποθετήσει στην πλάτη του στερεώνοντας την στην ζώνη του έτσι ώστε να τον εμποδίζει από το να καμπουριάζει λόγω του μεγάλου ύψους και λεπτότητας του. Σε αντίθεση με τον Πλούταρχο ο οποίος του αποδίδει αθηναϊκή καταγωγή, ο Αριστοφάνης τον παρουσιάζει να έχει καταγωγή από την Θήβα. Σε ότι αφορά τον χαρακτήρα του στο έργο της Λυσιστράτης και τις παρακλήσεις του για συνουσία προς την σύζυγο του την Μύρρινα, έχει αποτυπωθεί από καλλιτέχνες όπως ο Πάμπλο Πικάσο και ο Όμπρεϊ Μπίρντσλι. Ο ποιητής Στράττις αφιέρωσε το σύνολο ενός ολόκληρου θεατρικού έργου εναντίον του με τον τίτλο να είναι Κινησίας, και αναφέρεται σε αυτόν ως Φθείο Αχιλλέα (φθιῶτ᾽ ᾿αχιλλεῦ) καθώς στην ποίηση του έτεινε να χρησιμοποιεί πολύ συχνά το επίθετο φθιῶτα (Φθιώτης, από την Φθιώτιδα), ενώ ο Φερεκράτης θεωρούσε πως ο Κινησίας είχε γενικώς διαβρωτική επίδραση στην διθυραμβική ποίηση. Η έκφραση Κινησίου δραν (Κινησίου δράση, πράγματα) χρησιμοποιήθηκε ως έκφραση η οποία αντικατόπτριζε τις ασεβείς και ανάγωγες συμπεριφορές παρομοίου τύπου με αυτές του Κινησία. Του αποδόθηκε επίσης το επίθετο χοροκτόνος καθώς μετά από δικές του ενέργειες κατάφερε να καταργηθεί η θεατρική χορηγία στους κωμικούς ποιητές. (el)
- Cinesias (Greek: Κινησίας; c. 450 – 390 BC) was an innovative dithyrambic poet (an exponent of the "new music") in classical Athens whose work has survived only in a few fragments. An inscription indicates that he was awarded a victory at the Dionysia in the early 4th century (IG 2/32.3028). His contemporary, the comic poet Aristophanes, ridiculed him in his play The Birds, in which Cinesias attempts to borrow wings from the birds as an aid to poetic inspiration. Aristophanes refers to him also in The Frogs (lines 153, 1437), Ecclesiazusae (line 330), Lysistrata (line 860), and in a fragmentary verse (fragment 156. 10 K-A). Another comic poet, Strattis, wrote an entire play against Cinesias, of which only fragments survive (fragments 14-22 K-A), and he was considered by Pherecrates to have had a corrupting influence on dithyrambic poetry (fragment 155. 8ff. K-A). (en)
- Cinesias (ca. 450 - 390 a. C.) fue un poeta de la Antigua Grecia del que solo se conservan fragmentos. Perteneció al sector denominado "Nuevo ditirambo", un grupo de poetas que utilizaban expresiones novedosas y que fueron criticados por Aristófanes en Las ranas. Además, Aristófanes satirizó a Cinesias en Las aves, Las asambleístas y Lisístrata. Ferécrates, en su obra Quirón (en un fragmento conservado por el Pseudo Plutarco en la obra Sobre la música), consideró que Cinesias había corrompido la poesía del Ática. Platón también lo criticó en su obra Gorgias señalando que no se ocupaba de la mejora moral que sus obras pudieran producir a sus oyentes, sino solo de agradarlos. En el Gorgias también menciona al padre de Cinesias, Meles, del que dice que su música con la cítara incluso era una molestia para el auditorio. También se conserva una propuesta de Cinesias de concesión de honores a Dionisio I, tirano de Siracusa en los años 394 y 393 a. C. Cinesias se presentó como acusación en dos procesos en los que el orador Lisias era el defensor. Lisias señaló que Cinesias cambió la poesía por el oficio de delator o sicofante. Cinesias participó en un decreto que prohibió los coros de las comedias. El comediógrafo Estratis escribió una obra titulada Cinesias, de la que se conservan escasos versos. (es)
- Kinesias (altgriechisch Κινησίας) aus Athen war ein griechischer Dithyrambendichter im letzten Viertel des 5. und zu Beginn des 4. Jahrhunderts v. Chr., der auch politisch aktiv war. Kinesias war der Sohn des Meles, der ein wenig herausragender Kitharöde und angeblich einer der Hermenfrevler, den Hermokopiden, war, was wohl auf Verwechslung mit dem Hermokopiden Meletos basiert. Er stammte aus dem attischen Demos Paionidai der Phyle Leontis. Kinesias war Dithyrambendichter und Kykliodidaskalos (κυκλιοδιδάσκαλος), also Unterweiser der fünfzig Mitglieder eines Chores in den kyklioi choroi, den vom Chor aufgeführten Rundtänzen. In dieser Eigenschaft, als Lehrer, scheint er Anfang des 4. Jahrhunderts v. Chr. auch einen Sieg in einem kyklischen Agon errungen zu haben, da sein Name in einem dahingehend zu deutenden Inschriftenfragment erscheint. Darüber hinaus trat er als Komponist einer Pyrrhiche, eines Waffentanzes, hervor. Kinesias war der einzige aus Athen stammende Dithyrambendichter und ein Vertreter der Neuen Musik, die zu seiner Zeit heftig umstritten war. Wie seine Mitstreiter wurde auch er seitens der Komödiendichter heftig angegriffen, was sich in zahlreichen Verspottungen durch Aristophanes und andere Dichter der Alten Komödie wie den Komiker Platon niederschlug. Strattis widmete ihm ein eigenes Stück Kinesias und im Cheiron, einer Komödie unbestimmter Zeitstellung, die möglicherweise dem Pherekrates zuzuweisen ist, wird ihm der Tonartwechsel innerhalb der Strophen vorgeworfen und die personifizierte Musik beschwert sich, er habe sie zugrunde gerichtet. Zudem hat er als Vertreter der Neuen Musik strophenfreie rhythmische Motive, sogenannte Anabolai, in seine Musik eingebaut, eine Neuerung, die als erstes von in die Musik des Dithyrambos eingeführt wurde. Der Philosoph Platon kritisierte die moralisierende Haltung seiner Texte. Von seiner Dichtung ist kein Vers erhalten, obwohl er als der bedeutendste attische Lyriker galt. Lediglich von einem Dithyrambos ist der Titel bekannt: Asklepios (Ἀσκληπιός), möglicherweise mit der Einführung des Asklepioskultes als athenischen Staatskult 420 v. Chr. zu verbinden. Um 400 v. Chr. trat Kinesias als aktiver Politiker und Buleutes in Erscheinung, als er beantragte, die Aufwendungen für die komischen Chorpartien zu beschränken. Dies mag der Anlass für Strattis gewesen sein, ihn einen „Chormörder“ (χοροκτόνος) zu nennen. Im Jahr 394/393 v. Chr. unterstützte Kinesias den Antrag des Androsthenes, den Tyrannen Dionysios I. von Syrakus samt einigen Angehörigen nach dem Sieg über die Karthager zu ehren. In zwei Prozessen zählte Kinesias zu den Anklägern und wurde von dem als Verteidiger auftretenden Lysias der Asebie und der Mitgliedschaft im Verein der Kakodaimonistai (κακοδαιμονισταί, „Anhänger des bösen Daimon“) beschuldigt. Laut Lysias war es die Asebie, für die die Götter Kinesias mit körperlichen Leiden bestraften. Er galt seinen Zeitgenossen als hager, schwindsüchtig und hautkrank, weichlich und mit abnormen Beinen versehen, von ganz entsetzlichem körperlichen Zustand, ein lebender Leichnam. (de)
- Cinésias (en grec ancien Κινησίας) est un poète dithyrambique du Ve siècle av. J.-C., principalement connu par les critiques d'Aristophane, Lysias, Platon et Plutarque. Il a exercé en même temps que Sannyrion et Mélétos. Cinésias naît dans une famille de joueurs de cithare athéniens : il est le fils de Mélès, décrit par Platon comme le pire des citharèdes, et le petit-fils de Peisias. Il se tourne lui aussi vers la poésie et la musique, se consacrant particulièrement au dithyrambe, genre mêlant danse et dialogue chanté entre chœur et coryphée. Platon l'accuse de composer pour la galerie au lieu de faire de ses auditeurs des hommes meilleurs ; personne cible de toutes les moqueries et les méchancetés d'Aristophane, qui le met en scène de manière ridicule dans Les Oiseaux : le Cinésias de théâtre clame que « tout le brillant des hymnes héroïques est dans le vaporeux, le ténébreux, les bleuités lustrées et les bercements d'ailes ». Dans Les Grenouilles, Dionysos souhaite la damnation de « tout individu qui a appris le Ballet martial de Cinésias ». Dans son Chiron, le poète comique Phérécrate représente la Musique se plaignant amèrement du sort que lui font subir les nouveaux poètes comme Cinésias. Le poète comique grec lui consacre une pièce entière, aujourd'hui perdue, où il est tourné en ridicule, et Platon le Comique s'en prend également à lui dans l'une de ses œuvres, également perdue. Peut-être pour se venger, Cinésias s'emploie à faire supprimer la subvention de la comédie par le chorège, sorte de mécène des représentations théâtrales - ce qui lui vaut le sobriquet de « khoroktonos ». Cinésias se retire ensuite de la vie littéraire, devient sycophante et amasse de grandes richesses. Cinésias est également renommé pour son impiété : il appartient au cercle des Kakodaimonistai, littéralement « Adorateurs du mauvais démon », nom choisi « pour se moquer des dieux et des coutumes athéniennes », selon l'orateur Lysias. L'objectif est apparemment de railler la superstition de leurs concitoyens, puisqu'ils choisissent les jours néfastes pour leurs dîners. Le poète est accusé par ailleurs de s'être soulagé contre une statue d'Hécate. Lysias précise que tous ces esprits forts meurent jeunes, et que Cinésias, l'unique survivant, finit affligé d'une maladie chronique si douloureuse que seuls ses pires ennemis la pourraient lui souhaiter — peut-être la tuberculose — et qui semble avoir marqué les esprits, puisque Galien s'intéresse au cas clinique plusieurs siècles plus tard. Plutarque rapporte que lors d'une représentation de Timothée de Milet, alors qu'il insultait Artémis, Cinésias se leva au milieu des spectateurs, et lui souhaita avec moquerie d'avoir une fille qui lui ressemble. (fr)
- 基内西亚斯（英語：Cinesias (poet)），（前450年－前390年）。古希腊雅典抒情（尤其是）诗人之一，曾受到阿里斯多芬、斐莱克拉特斯、柏拉图以及吕西亚斯等人的诟病。他的作品现已经失传。 (zh)
|
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)