| rdfs:comment
| - Cornelis Evertsen l'Ancien (4 août 1610 - 11 juin 1666) fut un amiral néerlandais du XVIIe siècle. (fr)
- Cornelis Evertsen starszy (ur. 4 sierpnia 1610 w Vlissingen, zm. 11 czerwca 1666) – holenderski admirał. Ojciec admirała Cornelisa. (pl)
- Корнелис Эвертсен (старший) (нидерл. Cornelis Evertsen de Oude; 4 августа 1610, Флиссинген — 11 июня 1666) — голландский адмирал, флотоводец. (ru)
- Cornelis Evertsen der Ältere (* 4. August 1610 in Vlissingen; † 11. Juni 1666 in der Viertageschlacht) war ein niederländischer Vizeadmiral. Er war der jüngste Sohn des Kapitäns Johan Evertsen und Enkel des Wassergeusen Evert Hendricxssen (gestorben 1601). Nach dem Johan Evertsen 1617 in der Schlacht fiel wurden alle seine fünf Söhne (neben Cornelis auch sein ältester Bruder Johan Evertsen) von der Admiralität von Zeeland zu Leutnanten gemacht. Cornelis fuhr zuerst auf dem Schiff seines Bruders Johan und ging dann auf Kaperfahrt. 1636 wurde er Kapitän auf einem Kriegsschiff. 1639 eroberte er in den Seeschlacht bei den Downs eine spanische Galleone. Er fuhr Begleitschutz und bekämpfte Piraten aus Dünkirchen. Im Ersten Englisch-Niederländischen Krieg wurde er Konteradmiral (Schout-bij-nacht) (de)
- Cornelis Evertsen the Elder (4 August 1610 – 11 June 1666) was a Dutch admiral. Cornelis Evertsen the Elder was the son of Johan Evertsen and Maayken Jans; grandson of Evert Heindricxsen, a Watergeus, both commanders of men-of-war of the navy of Zealand. When his father was killed in battle in 1617, the Admiralty of Zealand appointed all five of his sons as Lieutenant, including Cornelis (or Kees) and his oldest brother Johan, despite their young age. This exceptional favour was granted in recognition of the great merits of the father and of course prevented his family from becoming destitute. (en)
- Cornelis Evertsen de Oude (Vlissingen, 4 augustus 1610 — a/b Walcheren, 11 juni 1666) was een Nederlands admiraal uit de 17e eeuw. Kees Evertsen was de jongste zoon en het tiende kind van commandeur Johan Evertsen (de zoon van de watergeus , die wij nu kennen onder de naam Jan de Kapitein) en Maayken Jans. Bij de heldendood van zijn vader in 1617 werden alle diens zoons door de Admiraliteit van Zeeland benoemd in de rang van luitenant, ook het jonge Keesje. In 1622 ging hij mee op het schip van zijn broer Johan. In 1626 ging hij in werkelijke zeedienst bij de admiraliteit. In 1628 had hij de functie van schipper (hoogste onderofficier) onder zijn broer. In 1635 verliet hij uit onvrede over het wanbeleid door luitenant-admiraal Filips van Dorp de marine om als kaper (toen een eerzaam beroep (nl)
- Cornelis Evertsen den äldste, född 4 augusti 1610, död 11 juni 1666, var en nederländsk sjömilitär. Han var bror till Johan Evertsen, far till Cornelis Evertsen den yngste och farbror till Cornelis Evertsen den yngre. (sv)
|
| has abstract
| - Cornelis Evertsen der Ältere (* 4. August 1610 in Vlissingen; † 11. Juni 1666 in der Viertageschlacht) war ein niederländischer Vizeadmiral. Er war der jüngste Sohn des Kapitäns Johan Evertsen und Enkel des Wassergeusen Evert Hendricxssen (gestorben 1601). Nach dem Johan Evertsen 1617 in der Schlacht fiel wurden alle seine fünf Söhne (neben Cornelis auch sein ältester Bruder Johan Evertsen) von der Admiralität von Zeeland zu Leutnanten gemacht. Cornelis fuhr zuerst auf dem Schiff seines Bruders Johan und ging dann auf Kaperfahrt. 1636 wurde er Kapitän auf einem Kriegsschiff. 1639 eroberte er in den Seeschlacht bei den Downs eine spanische Galleone. Er fuhr Begleitschutz und bekämpfte Piraten aus Dünkirchen. Im Ersten Englisch-Niederländischen Krieg wurde er Konteradmiral (Schout-bij-nacht), zunächst vorläufig und ab 1654 fest. In der Seeschlacht bei Scheveningen sank sein Schiff, er wurde verwundet und war drei Monate Gefangener der Engländer. Im Nordischen Krieg kämpfte er unter Michiel de Ruyter und seinem Bruder Johan gegen die Schweden und trug 1659 zur Befreiung von Nyborg von den Schweden bei. 1661 bis 1663 diente er als einer der Kommandeure von De Ruyter, mit dem er eng befreundet war, im Mittelmeer gegen die Barbaresken (Piraten aus Algier). Im Zweiten Englisch-Niederländischen Krieg wurde er Vizeadmiral von Zeeland und sein Bruder Johan Evertsen wurde Leutnant-Admiral von Zeeland. Er nahm an der für die Niederlande verlustreichen Seeschlacht bei Lowestoft (1665) teil und wurde danach als Nachfolger seines abgelösten Bruders zum Leutnant-Admiral von Zeeland ernannt. Im Juni 1666 fiel er in der Viertageschlacht auf seinem Flaggschiff Walcheren. Wenig später fiel auch sein Bruder Johan Evertsen im St. James’s Day Fight. Beide sind in der Abtei von Middelburg begraben. Er war seit 1640 mit Janneke Gorcoms verheiratet, der Schwester der Frau seines Bruders Johan. Mit ihr hatte er vierzehn Kinder, von denen fünf im Kindesalter starben. Einer seiner Söhne war Cornelis Evertsen der Jüngste und ein anderer Leutnant-Admiral (1655–1711). Nach dem Tod seiner ersten Frau 1657 heiratete er 1659 erneut (Johanna Ita, Tochter des Vizeadmirals Pieter Adriaensz. Ita) und hatte weitere zwei Kinder. (de)
- Cornelis Evertsen the Elder (4 August 1610 – 11 June 1666) was a Dutch admiral. Cornelis Evertsen the Elder was the son of Johan Evertsen and Maayken Jans; grandson of Evert Heindricxsen, a Watergeus, both commanders of men-of-war of the navy of Zealand. When his father was killed in battle in 1617, the Admiralty of Zealand appointed all five of his sons as Lieutenant, including Cornelis (or Kees) and his oldest brother Johan, despite their young age. This exceptional favour was granted in recognition of the great merits of the father and of course prevented his family from becoming destitute. In 1626 Cornelis is first mentioned as actually serving on sea, during a privateering raid. On 25 August 1636 he was appointed captain. In the Battle of the Downs in 1639 he captured a galleon. During the First Anglo-Dutch War Cornelis functioned as a Vice-Commodore in the Zealandic navy; he was appointed on a confederate level to the equivalent rank of temporary Rear-Admiral on 1 May 1652. In the Battle of Scheveningen his ship sank and he, wounded, was prisoner of the English for three months. On 14 March 1654 he was appointed Rear-Admiral. During the Northern Wars he was in 1659 subcommander of the fleet of Michiel de Ruyter and liberated Nyborg from the Swedish. In 1661 he was third in command of the Dutch Mediterranean fleet under De Ruyter, executing punitive actions against the corsairs of Algiers. He and De Ruyter were close personal friends. When the Second Anglo-Dutch War threatened, he was made Vice-Admiral of Zealand, while his brother Johan Evertsen was promoted to the first Lieutenant-Admiral that province ever had. Cornelis Evertsen took part in the Battle of Lowestoft (13 June 1665); his elder brother was after the fight much criticised for his behaviour and had to resign as commander, though keeping his rank. Cornelis was now promoted to Lieutenant-Admiral also, so that for a time the Dutch navy had seven officers of this rank. When the next major naval battle was fought with England in June 1666, the Four Days Battle, Cornelis the Elder was killed on the first day on the Walcheren, cut in two by the parting shot of the escaping Henry. His brother Johan Evertsen decided first to stay ashore, but when Cornelis was killed, he joined as yet the fleet and took command of the vanguard of De Ruyter. He was killed on the first day of the St. James's Day Battle, in August 1666. Both brothers were, after much conflict between the Admiralty and the family over the costs, in 1681 buried in the Abbey of Middelburg, where their shared grave memorial is still to be seen. Cornelis Evertsen the Elder had fourteen children from his first marriage in 1640 with Johanna van Gorcum, five of which died as infants. Two of them would become flag officers as well: his second child, named after him, Lieutenant-Admiral Cornelis Evertsen the Youngest (1642–1706) and the tenth son Lieutenant-Admiral (1655–1711). Both would be supreme commanders of the confederate Dutch fleet. All three men shared the same cantankerous character.After the death of his first wife in 1657 Cornelis remarried in 1659; from this marriage another two children were born. On his death he left a heritage worth 45,000 guilders. (en)
- Cornelis Evertsen l'Ancien (4 août 1610 - 11 juin 1666) fut un amiral néerlandais du XVIIe siècle. (fr)
- Cornelis Evertsen de Oude (Vlissingen, 4 augustus 1610 — a/b Walcheren, 11 juni 1666) was een Nederlands admiraal uit de 17e eeuw. Kees Evertsen was de jongste zoon en het tiende kind van commandeur Johan Evertsen (de zoon van de watergeus , die wij nu kennen onder de naam Jan de Kapitein) en Maayken Jans. Bij de heldendood van zijn vader in 1617 werden alle diens zoons door de Admiraliteit van Zeeland benoemd in de rang van luitenant, ook het jonge Keesje. In 1622 ging hij mee op het schip van zijn broer Johan. In 1626 ging hij in werkelijke zeedienst bij de admiraliteit. In 1628 had hij de functie van schipper (hoogste onderofficier) onder zijn broer. In 1635 verliet hij uit onvrede over het wanbeleid door luitenant-admiraal Filips van Dorp de marine om als kaper (toen een eerzaam beroep) te gaan werken, maar op 25 augustus 1636 aanvaardde hij weer, op voorspraak van zijn broer, een benoeming als kapitein van een fregat. Hij vocht onder Joost van Trappen Banckert en verloor in die jaren tweemaal zijn schip door een storm. In de Slag bij Duins in 1639 enterde hij een galjoen. In 1640 huwde hij Johanna van Gorcum (1615-1657). In de jaren tot 1646 vervulde hij de typische standaardtaken van de marine in die tijd: het convoyeren van schepen en het blokkeren van de Duinkerker kapers. Vanaf de dood van Banckert in 1647 fungeerde hij feitelijk als commandeur; vanaf 1 mei 1652 tijdens de Eerste Engels-Nederlandse Oorlog werd dit geformaliseerd tot de tijdelijke rang van schout-bij-nacht. Hij vocht in de Slag bij Dover, de Slag bij de Singels, de Driedaagse Zeeslag en de Zeeslag bij Nieuwpoort. In de afsluitende Slag bij Ter Heijde (1653) zonk zijn schip en hijzelf, zwaargewond geraakt, werd voor drie maanden krijgsgevangen, tot december opgesloten in Londen. Op 14 maart 1654 werd hij vast tot schout-bij-nacht benoemd. In 1659, tijdens de Vierde Noordse Oorlog, was Kees Evertsen onderbevelhebber onder Michiel de Ruyter en heroverde Nyborg op de Zweden. Tot juni 1660 bleef hij in de Oostzee. Van midden 1661 tot januari 1663 was hij Derde Persoon (derde in bevelshiërarchie) onder De Ruyter in de Middellandse Zeevloot tijdens diens acties tegen Tunis en Algiers. Kees Evertsen was een huisvriend van De Ruyter. In de aanloop naar de Tweede Engels-Nederlandse Oorlog werd hij op 16 december 1664 benoemd tot viceadmiraal bij de Admiraliteit van Zeeland. Na de Slag bij Lowestoft, waar hij op de Vlissingen commandant was van het zesde eskader, werd hij op 15 juli 1665 luitenant-admiraal en nam het bevel van de Zeeuwse vloot over van zijn oudere broer Johan Evertsen die in de publieke opinie ten onrechte de schuld kreeg voor die nederlaag. Beide broers hadden nu dezelfde rang. In de zomer van 1665 fungeerde hij zelfs korte tijd als waarnemend bevelhebber van 's-Lands Vloot, de eerste keer dat een Zeeuw die eer te beurt viel. Toen De Ruyter bevelhebber werd, werd Kees de derde in bevel, na Cornelis Tromp. Op 11 juni 1666, de eerste dag van de Vierdaagse Zeeslag, sneuvelde hij op de Walcheren, het schip van zijn zoon en dus ook vlaggekapitein Cornelis Evertsen de Jongste. Hij viel de Henry aan en zette dit schip in lichterlaaie met een brander; toen hij Rear-Admiral John Harman aanbood zich over te geven, weigerde deze, bluste het vuur en ontsnapte waarbij een laatste salvo gelost werd dat admiraal Evertsen doormidden schoot. Uiteindelijk werd Kees samen met zijn broer Jan in een gezamenlijk praalgraf, dat pas na jarenlange ruzie tussen de familie en de admiraliteit tot stand kwam, in de Noordmonsterkerk te Middelburg begraven. In 1816 werd het praalgraf overgebracht naar de Nieuwe Kerk, waar het nog steeds te zien is. Hij liet 45.000 guldens na. Kees had uit zijn eerste huwelijk veertien kinderen en hertrouwde in 1659 met de dochter van een viceadmiraal van de WIC, bij wie hij nog eens twee kinderen kreeg. Onder de kinderen die de volwassenheid zouden bereiken (vijf stierven er jong) waren vier zoons: Jan (1641), Cornelis (1642), Evert (1644) en Geleyn (1655). Alle vier gingen naar zee; Jan stierf in 1659 als bootsjongen; Cornelis en Geleyn Evertsen zouden ook luitenant-admiraal worden als hun vader; Evert werd kapitein. Alle Evertsen van deze tak stonden bekend om hun stugge en opvliegende karakter; Kees zelf was echter ook een bescheiden en eenvoudig man, gewaardeerd door zijn medeofficieren en geliefd bij zijn bemanningen. (nl)
- Cornelis Evertsen starszy (ur. 4 sierpnia 1610 w Vlissingen, zm. 11 czerwca 1666) – holenderski admirał. Ojciec admirała Cornelisa. (pl)
- Cornelis Evertsen den äldste, född 4 augusti 1610, död 11 juni 1666, var en nederländsk sjömilitär. Han var bror till Johan Evertsen, far till Cornelis Evertsen den yngste och farbror till Cornelis Evertsen den yngre. Cornelis Evertsen tjänade först under sin äldre bror, var sedan en tid kapare, men deltog 1639 i . Evertsen blev 1652 under engelska kriget kommendör, och utmärkte sig i flera sjöslag men blev slutligen fången. År 1654 befordrades han till schoutbynacht och deltog 1659 i sjötåget till Öresund och bidrog verksamt till intagandet av och Nyborg. Efter strider mot barbareskstaterna blev han 1664 viceamiral och 1665 i broderns ställe amirallöjtnant för Zeeland, men stupade 1666 i fyradagarsslaget mellan Dunkerque och Deal. (sv)
- Корнелис Эвертсен (старший) (нидерл. Cornelis Evertsen de Oude; 4 августа 1610, Флиссинген — 11 июня 1666) — голландский адмирал, флотоводец. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
