The criterion of contextual credibility, also variously called the criterion of Semitisms and Palestinian background or the criterion of Semitic language phenomena and Palestinian environment, is a tool used by Biblical scholars to help determine whether certain actions or sayings by Jesus in the New Testament are from the Historical Jesus. Simply put, if a tradition about Jesus does not fit the linguistic, cultural, historical and social environment of Jewish Aramaic-speaking 1st-century Palestine, it is probably not authentic. The linguistic and environmental criteria are treated separately by some scholars, but taken together by others.
| Attributes | Values |
|---|
| rdfs:label
| - Criterion of contextual credibility (en)
- Criterium van de contextuele geloofwaardigheid (nl)
|
| rdfs:comment
| - The criterion of contextual credibility, also variously called the criterion of Semitisms and Palestinian background or the criterion of Semitic language phenomena and Palestinian environment, is a tool used by Biblical scholars to help determine whether certain actions or sayings by Jesus in the New Testament are from the Historical Jesus. Simply put, if a tradition about Jesus does not fit the linguistic, cultural, historical and social environment of Jewish Aramaic-speaking 1st-century Palestine, it is probably not authentic. The linguistic and environmental criteria are treated separately by some scholars, but taken together by others. (en)
- Het criterium van de contextuele geloofwaardigheid (Engels: criterion of contextual credibility), ook wel criterium van Semitische taalfenomenen en Palestijnse omgeving of criterium van Palestijnse/Aramese smaak genoemd (Engels: criterion of Semitisms and Palestinian background of criterion of Semitic language phenomena and Palestinian environment), is een principe dat Bijbelwetenschappers gebruiken om te helpen bepalen of bepaalde uitspraken of handelingen van Jezus in het Nieuwe Testament te herleiden zijn naar de historische Jezus. Kort gezegd, als een traditie over Jezus niet past in de taalkundige, culturele, historische en sociale omgeving van het joodse Arameessprekende Palestina van de 1e eeuw, dan is zij waarschijnlijk niet authentiek. De taal- en omgevingscriteria worden door som (nl)
|
| foaf:depiction
| |
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| Link from a Wikipage to an external page
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| thumbnail
| |
| has abstract
| - The criterion of contextual credibility, also variously called the criterion of Semitisms and Palestinian background or the criterion of Semitic language phenomena and Palestinian environment, is a tool used by Biblical scholars to help determine whether certain actions or sayings by Jesus in the New Testament are from the Historical Jesus. Simply put, if a tradition about Jesus does not fit the linguistic, cultural, historical and social environment of Jewish Aramaic-speaking 1st-century Palestine, it is probably not authentic. The linguistic and environmental criteria are treated separately by some scholars, but taken together by others. The criterion emerged as two separate but interrelated criteria, namely the 'criterion of Semitic language phenomena' (first introduced in 1925 by C. F. Burney), followed by and linked to the 'criterion of Palestinian environment' by scholars such as Joachim Jeremias (1947), in the period between the so-called 'first' and 'second' quest for the historical Jesus (1906–1953). (en)
- Het criterium van de contextuele geloofwaardigheid (Engels: criterion of contextual credibility), ook wel criterium van Semitische taalfenomenen en Palestijnse omgeving of criterium van Palestijnse/Aramese smaak genoemd (Engels: criterion of Semitisms and Palestinian background of criterion of Semitic language phenomena and Palestinian environment), is een principe dat Bijbelwetenschappers gebruiken om te helpen bepalen of bepaalde uitspraken of handelingen van Jezus in het Nieuwe Testament te herleiden zijn naar de historische Jezus. Kort gezegd, als een traditie over Jezus niet past in de taalkundige, culturele, historische en sociale omgeving van het joodse Arameessprekende Palestina van de 1e eeuw, dan is zij waarschijnlijk niet authentiek. De taal- en omgevingscriteria worden door sommige wetenschappers apart behandeld, maar andere hanteren ze tezamen. Het criterium ontstond als twee afzonderlijke maar met elkaar verbonden criteria, namelijk het 'criterium van Semitische taalfenomenen' (als eerste door C. F. Burney geïntroduceerd in 1925), gevolgd door en verbonden met het 'criterium van de Palestijnse omgeving' door onderzoekers zoals Joachim Jeremias (1947) in de periode tussen de zogenaamde 'eerste' en 'tweede' zoektocht naar de historische Jezus (1906–1953). (nl)
|
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is Wikipage redirect
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
