About: De re aedificatoria     Goto   Sponge   NotDistinct   Permalink

An Entity of Type : owl:Thing, within Data Space : dbpedia.demo.openlinksw.com associated with source document(s)
QRcode icon
http://dbpedia.demo.openlinksw.com/describe/?url=http%3A%2F%2Fdbpedia.org%2Fresource%2FDe_re_aedificatoria&invfp=IFP_OFF&sas=SAME_AS_OFF

De re aedificatoria (On the Art of Building) is a classic architectural treatise written by Leon Battista Alberti between 1443 and 1452. Although largely dependent on Vitruvius's De architectura, it was the first theoretical book on the subject written in the Italian Renaissance, and in 1485 it became the first printed book on architecture. It was followed in 1486 with the first printed edition of Vitruvius.

AttributesValues
rdf:type
rdfs:label
  • De re aedificatoria (es)
  • De re aedificatoria (eu)
  • De re aedificatoria (en)
  • De re aedificatoria (in)
  • De re aedificatoria (it)
  • L'Art d'édifier (fr)
  • De re aedificatoria (pt)
  • Десять книг о зодчестве (ru)
rdfs:comment
  • De re aedificatoria (On the Art of Building) is a classic architectural treatise written by Leon Battista Alberti between 1443 and 1452. Although largely dependent on Vitruvius's De architectura, it was the first theoretical book on the subject written in the Italian Renaissance, and in 1485 it became the first printed book on architecture. It was followed in 1486 with the first printed edition of Vitruvius. (en)
  • L'Art d'édifier (latin du titre original : De re ædificatoria) est un traité d'architecture de Leon Battista Alberti, constructeur, ingénieur, théoricien et écrivain de la Renaissance italienne. Il porte sur l'importance anthropologique de l'architecture ainsi que de sa vocation anthropométrique (genèse des vocations humaines). (fr)
  • De re aedificatoria (Tentang Seni Bangunan) adalah risalah arsitektur klasik yang ditulis oleh Leon Battista Alberti antara 1443 dan 1452. Meskipun sebagian besar bergantung pada buku De architectura karya Vitruvius, buku ini merupakan buku teoretis pertama tentang subjek yang ditulis dalam masa Renaisans Italia dan pada 1485 menjadi buku cetak pertama tentang arsitektur, diikuti pada 1486 dengan edisi cetak pertama Vitruvius. (in)
  • De re ædificatoria (letteralmente "Sulla materia del costruire") è un trattato in dieci libri sull'architettura scritto da Leon Battista Alberti intorno al 1450, durante la sua lunga permanenza a Roma, su commissione di Leonello d'Este, è universalmente riconosciuto come uno dei più importanti trattati sull'architettura del Rinascimento.. L'edizione del 1452 venne dedicata a Niccolò V. (it)
  • De re aedificatoria ("Sobre a arte de construir", em latim) é um tratado arquitetônico clássico escrito por Leon Battista Alberti entre 1443 e 1452. Apesar de bastante dependente do De architectura de Vitrúvio, foi o primeiro livro teórico sobre o assunto escrito no Renascimento e em 1485 tornou-se o primeiro livro impresso sobre arquitetura. Foi seguido em 1486 com a primeira versão impressa de Vitrúvio. O mesmo estabeleceu as bases e a fundamentação teórica arquitetônica e urbanística no início da Renascença Italiana. (pt)
  • «Десять книг о зодчестве» (на лат. De re aedificatoria, с англ. On the Art of Building) — классический архитектурный трактат, написанный Леоном Баттистой Альберти в период между 1443 и 1452 годами. Несмотря на то, что он в значительной степени создавался под влиянием «De architectura» Витрувия, это была первая теоретическая книга на эту тему, написанная в период Итальянского ренессанса, а в 1485 году он стал первой печатной книгой по архитектуре. (ru)
  • De re aedificatoria (en castellano: El arte de edificar), es un tratado en diez libros acerca de la arquitectura escrito en latín por el humanista genovés Leon Battista Alberti en torno al año 1450, durante su permanencia en Roma. Es considerado el tratado arquitectónico más significativo de la cultura humanista. André de Resende tradujo este tratado al portugués entre los años 1543 y 1552 por encargo del rey Juan III de Portugal. De él se conservan; un ejemplar de 1550, editado en Florencia por Cosimo Bartoli.​ (es)
  • De re aedificatoria Leon Battista Albertik (1404-1472) idatzitako tratatua da; Erroman 1450. inguruan, italiar Quattrocentoko testuinguruan hain zuzen. Vitrubio arkitekto erromatarraren De architectura libri decem tratatuaren egitura eta eredua jarraituz idatzi zuenez berrikuntza handia suposatu zuen garairako. Izan ere, Erdi Aro osoan galduta egon eta gero, lehen aldiz Albertik Antzinate Klasikoa berreskuratu zuen era teoriko batean. Antzinate klasikoaren berreskurapenean pentsamendu estetikoaren aldaketa gertatu zen, neurrien eta proportzioen armonian oinarritutako artea sortuz. (eu)
foaf:depiction
  • http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/Alberti_-_De_re_aedificatoria,_1541_-_2495761_F.jpeg
  • http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/De_Re_Aedificatoria.jpg
  • http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/L'architettura_(1565)_(14758258226).jpg
dcterms:subject
Wikipage page ID
Wikipage revision ID
Link from a Wikipage to another Wikipage
Link from a Wikipage to an external page
sameAs
dbp:wikiPageUsesTemplate
thumbnail
has abstract
  • De re aedificatoria (On the Art of Building) is a classic architectural treatise written by Leon Battista Alberti between 1443 and 1452. Although largely dependent on Vitruvius's De architectura, it was the first theoretical book on the subject written in the Italian Renaissance, and in 1485 it became the first printed book on architecture. It was followed in 1486 with the first printed edition of Vitruvius. (en)
  • De re aedificatoria (en castellano: El arte de edificar), es un tratado en diez libros acerca de la arquitectura escrito en latín por el humanista genovés Leon Battista Alberti en torno al año 1450, durante su permanencia en Roma. Es considerado el tratado arquitectónico más significativo de la cultura humanista. Fue escrito sobre el modelo de los diez libros del tratado De architectura de Marco Vitruvio, en esa época circulante en copias manuscritas. Esta obra fue a la vez una re lectura y crítica del texto vitruviano, como un intento de realizar el primer tratado moderno de teoría de la arquitectura; y no solo está dedicado a un público especialista, sino también a un público culto de instrucción humanista. Fue dedicada al papa Nicolás V en su edición de 1452.El libro fue impreso por primera vez en latín en Florencia intitulado Leonis Baptiste Alberti De re aedificatoria, trece (13) años después de la muerte de su autor. Este fue editado por Nicolai Laurentii Alamani y se terminó de imprimir el 29 de diciembre de 1485. Esta obra contiene un prefacio de Angelo Poliziano quien dedica la obra a Lorenzo de Médici. El 23 de agosto de 1512 se terminó de imprimir una copia en latín editada por Geoffroy Tory; publicada en París por Bertholdi Rembolt y Ludovici Hornken. ​ André de Resende tradujo este tratado al portugués entre los años 1543 y 1552 por encargo del rey Juan III de Portugal. De él se conservan; un ejemplar de 1550, editado en Florencia por Cosimo Bartoli.​ La primera edición en castellano del De re aedificatoria es la que realizase Francisco Lozano en Madrid publicada sin ilustraciones en el año 1582, con el nombre de Los diez libros de arquitectura de León Baptista Alberto.​ ​ Esta edición fue censurada en el Índice de libros prohibidos de la Inquisición española redactado por Gaspar de Quiroga y Vela en 1583. Una segunda edición en castellano se publicó en Madrid en 1797 en tres tomos, aunque esta era una burda copia de la edición de Lozano. En 1784 se publicó una edición escrita por Diego Antonio Rejón de Silva. También existe un manuscrito anónimo procedente del Monasterio de San Benito el Real de Valladolid; el cual se conserva en el Archivo Histórico Nacional, bajo el nombre de De Alquitatura. Este tratado fue traducido al inglés por el arquitecto Giacomo Leoni e impreso en Londres en 1726 por ; cuya edición era ilustrada y bilingüe a tres tomos con texto en italiano a la izquierda y texto en inglés a la derecha. Este libro contiene además los textos de De pictura y De statua. (es)
  • De re aedificatoria Leon Battista Albertik (1404-1472) idatzitako tratatua da; Erroman 1450. inguruan, italiar Quattrocentoko testuinguruan hain zuzen. Vitrubio arkitekto erromatarraren De architectura libri decem tratatuaren egitura eta eredua jarraituz idatzi zuenez berrikuntza handia suposatu zuen garairako. Izan ere, Erdi Aro osoan galduta egon eta gero, lehen aldiz Albertik Antzinate Klasikoa berreskuratu zuen era teoriko batean. Goi mailako intelektualentzat eta artistentzat jarraibide gisa planteatuz latinez idatzitako arkitektura liburua dugu. Nikolas V-ari, Aita Santuari, aurkeztutako liburua dugunez, 1452. edizioa honen omenez argitaratu eta 1485an inprimatu zen. Albertik utzitako oinordetza zabala izan zen. Antzinaroko lan eta ideien berreskurapenarekin, Aristotelesen naturen gaineko mimesiaren ideia, perspektiba matematikoa eta garaiko tekniken erabilera zabaldu zen bere tratatuen bitartez. XV. mendearen amaieran inprentaren sorkuntzak bere idatziak munduan zehar zabaltzeko aukerak handitu zituen, bere ideiak nazioartean hedatu zirelarik. Errenazimentuko lehen erreferentea eta gaur egungo lehen arte teorialaria dugu Alberti. Proposatutako ideia berriak hurrengo urteetako praktika artistikoan eta mentalitatean eragina izan zuten. Errealitatea ulertzeko modu berria proposatu zuen Albertik, ikuspegi aldaketa suposatu zuena eta gaur egungo mendebaldeko pentsamenduaren estetika eta oinarri dena. Teozentrismotik humanismorako bidean Florentzian Quattrocentoko garaian Antzinaroko kulturaren berpiztea gauzatu zen. Betidanik mantendutako tradizioarekin batera, hainbat arrasto arkeologiko aurkitzean, arbasoen kultura, artea, formak, ideiak eta literatura berreskuratzeko grina sortu zen. Grezia eta Erromako literaturaren azterketa horretan izadia baloratuz eta gizakiari erreparatuz, teozentrismoa alderatu eta humanismoa garatu zen, gizakia munduaren erdigunean kokatzen zuen filosofia. Halaber, paideiaren -hezkuntza- ideia berreskuratuz, literaturaren eta hizkuntzaren garrantzia, balio moralak eta erreferentzia kultural anitz bereganatu ziren. Hala ere, humanismoa ez dugu filosofia zehatza, De hominis dignitate ideiatik sortutako ikuspegi sozial eta kulturala baizik. Antzinate klasikoaren berreskurapenean pentsamendu estetikoaren aldaketa gertatu zen, neurrien eta proportzioen armonian oinarritutako artea sortuz. (eu)
  • L'Art d'édifier (latin du titre original : De re ædificatoria) est un traité d'architecture de Leon Battista Alberti, constructeur, ingénieur, théoricien et écrivain de la Renaissance italienne. Il porte sur l'importance anthropologique de l'architecture ainsi que de sa vocation anthropométrique (genèse des vocations humaines). (fr)
  • De re aedificatoria (Tentang Seni Bangunan) adalah risalah arsitektur klasik yang ditulis oleh Leon Battista Alberti antara 1443 dan 1452. Meskipun sebagian besar bergantung pada buku De architectura karya Vitruvius, buku ini merupakan buku teoretis pertama tentang subjek yang ditulis dalam masa Renaisans Italia dan pada 1485 menjadi buku cetak pertama tentang arsitektur, diikuti pada 1486 dengan edisi cetak pertama Vitruvius. (in)
  • De re ædificatoria (letteralmente "Sulla materia del costruire") è un trattato in dieci libri sull'architettura scritto da Leon Battista Alberti intorno al 1450, durante la sua lunga permanenza a Roma, su commissione di Leonello d'Este, è universalmente riconosciuto come uno dei più importanti trattati sull'architettura del Rinascimento.. L'edizione del 1452 venne dedicata a Niccolò V. (it)
  • De re aedificatoria ("Sobre a arte de construir", em latim) é um tratado arquitetônico clássico escrito por Leon Battista Alberti entre 1443 e 1452. Apesar de bastante dependente do De architectura de Vitrúvio, foi o primeiro livro teórico sobre o assunto escrito no Renascimento e em 1485 tornou-se o primeiro livro impresso sobre arquitetura. Foi seguido em 1486 com a primeira versão impressa de Vitrúvio. O mesmo estabeleceu as bases e a fundamentação teórica arquitetônica e urbanística no início da Renascença Italiana. (pt)
  • «Десять книг о зодчестве» (на лат. De re aedificatoria, с англ. On the Art of Building) — классический архитектурный трактат, написанный Леоном Баттистой Альберти в период между 1443 и 1452 годами. Несмотря на то, что он в значительной степени создавался под влиянием «De architectura» Витрувия, это была первая теоретическая книга на эту тему, написанная в период Итальянского ренессанса, а в 1485 году он стал первой печатной книгой по архитектуре. (ru)
prov:wasDerivedFrom
page length (characters) of wiki page
foaf:isPrimaryTopicOf
is Link from a Wikipage to another Wikipage of
Faceted Search & Find service v1.17_git139 as of Feb 29 2024


Alternative Linked Data Documents: ODE     Content Formats:   [cxml] [csv]     RDF   [text] [turtle] [ld+json] [rdf+json] [rdf+xml]     ODATA   [atom+xml] [odata+json]     Microdata   [microdata+json] [html]    About   
This material is Open Knowledge   W3C Semantic Web Technology [RDF Data] Valid XHTML + RDFa
OpenLink Virtuoso version 08.03.3330 as of Mar 19 2024, on Linux (x86_64-generic-linux-glibc212), Single-Server Edition (378 GB total memory, 62 GB memory in use)
Data on this page belongs to its respective rights holders.
Virtuoso Faceted Browser Copyright © 2009-2024 OpenLink Software