| rdfs:comment
| - Demänovská Ice Cave or Demänovská ľadová jaskyňa (in Slovak) is an ice cave in the (Low Tatra) in Slovakia. It was first mentioned in 1299 and is one of oldest known caves in Europe. After the opening of Demänovská jaskyňa Slobody in 1924, interest in this cave declined. It was reopened to the public after the reconstruction of wooden stairs and electrical lighting in 1952, with 680 m accessible out of the 1,975 m. Currently, the route for visitors is 850 m long and takes about 45 minutes to traverse. (en)
- Demianowska Jaskinia Lodowa (słow. Demänovská ľadová jaskyňa) – część systemu na Słowacji, znajdująca się na obszarze Niżnych Tatr, w dolnej części Doliny Demianowskiej, w zachodnich stokach Demianowskiej Góry (1304 m) i Kurence (1284 m). Należy do najbardziej znanych lodowych jaskiń na świecie. (pl)
- Деменовская ледяная пещера (словацк. Demänovská ľadová jaskyňa) — пещера в Низких Татрах в Словакии. Является северной частью Деменовской пещеры Свободы. Первое упоминание относится к 1299 году, что делает пещеру одной из самых старых обнаруженных пещер в Европе. После открытия Деменовской пещеры Свободы в 1924 году, интерес к этой пещере сократился. Однако в 1952 году в пещере была произведена реконструкция деревянных лестниц и электрического освещения и пещера вновь открылась. В настоящее время маршрут для посетителей составляет 850 м в длину и занимает около 45 минут. Общая же длина пещеры — 1975 м, высота 57 м. (ru)
- Demänovská ledová jeskyně (slov. Demänovská ľadová jaskyňa, pol. Demianowska Jaskinia Lodowa) je zaledněná jeskyně v Nízkých Tatrách v Demänovské dolině, jedna z Demänovských jeskyní. První písemné záznamy pocházejí z roku 1299, je to tedy jedna z nejstarších popsaných jeskyní v Evropě. Z jeskynních netopýrů v ní zimují netopýr velký (Myotis myotis), netopýr vousatý (Myotis mystacinus), netopýr dlouhouchý (Plecotus austriacus), netopýr severní (Eptesicus nilssoni), netopýr černý (Barbastella barbastella) a netopýr východní (Myotis blythi). (cs)
- Die Demänovská ľadová jaskyňa (deutsch: Demänováer Eishöhle) liegt auf dem Gebiet der slowakischen Gemeinde Demänovská Dolina in der Niederen Tatra. Sie ist – neben der Demänováer Tropfsteinhöhle – eine der beiden für die Öffentlichkeit zugänglichen Höhlen im Demänovská-Tal. Urkundlich erwähnt wurde sie erstmals im Jahre 1299. Die Höhle entstand durch den ehemals unterirdischen Verlauf des Demänovská-Flusses im graublauen Kalkstein während der mittleren Trias. Zwei verschiedene Höhlenformen können in der Demänovská ľadová jaskyňa angetroffen werden, und zwar (de)
- Glacia kaverno Demänovská. En pitoreska medio de sur la norda flanko de Malaltaj Tatroj, ĉe la dekstra flanko de Demänová-rivereto en la kruta deklivo troviĝas unu el la plej malnove konataj grotoj en la meza Eŭropo – la de Demänová. Enirejo en la groton troviĝas en la okcidenta deklivo de la rokego en alteco de 870 m super la marnivelo, 90 metrojn super la fluvalo de Demänová-rivereto. Kiu kaj kiam la groton malkovris, ne estas konate. La plej malnova mencio pri ĝi devenas el la 13-a jarcento priskribita en la dokumento de Estergoma diecezo el la jaro 1229. La plej malnova priskribo de la grota areo estas konata de la slovaka polihistoriisto Mateo BEL el la jaro 1723. Multe da subskriboj sur kalkŝtonaj muroj de la groto kaj konservinta bunta literaturo asertas grandskalan intereson pri (eo)
|
| has abstract
| - Demänovská ledová jeskyně (slov. Demänovská ľadová jaskyňa, pol. Demianowska Jaskinia Lodowa) je zaledněná jeskyně v Nízkých Tatrách v Demänovské dolině, jedna z Demänovských jeskyní. První písemné záznamy pocházejí z roku 1299, je to tedy jedna z nejstarších popsaných jeskyní v Evropě. Nachází se v bradlu Bašta nad Kamennou chatou. Z celkové délky 1900 m je zpřístupněných veřejnosti 680 m. Po objevení Demänovské jeskyně svobody zájem o Ledovou jeskyni klesl. Po rekonstrukci dřevěných schodů a elektrického osvětlení byla v roce 1952 znovu otevřená pro širokou veřejnost. Vstupní otvor leží nad Kamennou chatou ve výši 740 m n. m., asi 90 m nad současnou hladinou potoka Demänovky. Jeskyně se skládá z prostorných chodeb a dómů, rozložených ve třech jeskynních úrovních. Do jeskyně se vstupuje úzkou puklinovou chodbou do nejnižšího poschodí ležícího o 40 m níže, kde je trvale zaledněný podlahovým ledem a robustnějšími stalagmity a stalagnáty jen Velký dóm a Kmetův dóm. Na jaře visí ze stropu i ledové stalaktity. Ostatní prostory nemají trvalejší ledové útvary a vyznačují se krápníkovými útvary, na povrchu zabarvenými do šeda až do černa od sazí smolných loučí. Zalednění jeskyně umožnil vertikální tvar vstupních částí, který brání průniku teplého vzduchu v létě. Stálost ledových útvarů v letním období závisí od stupně prochladnutí jeskynních stěn a od akumulace ledu v zimním období. Relativní vlhkost v jeskyni se pohybuje od 96 do 98 %. Led se v jeskyni začal tvořit přibližně před 400–500 lety, což je možné usuzovat z tloušťky podlahového ledu a jeho jasné vrstevnatosti v Kmetově dómu. Původní krápníková jeskyně byla dynamická s volnou cirkulací jeskynního ovzduší. Zasypáním a zanesením, tedy utěsněním níže položených otvorů se jeskyně přirozenou cestou změnila na statickou. Takto se utvořily podmínky potřebné pro zalednění. Po neuváženém prokopání spodního otvoru při zpřístupňovacích pracích v letech 1950–51 se jeskyně opět změnila na dynamickou se silným vzdušným prouděním. Těmito zásahy byl mikroklimatický režim jeskyně narušený až do takové míry, že hrozilo úplné roztátí ledu a ledové výzdoby. Úsilí mnoha nadšenců a odborných pracovníků, jeskyňářů o zachování Demänovské ledové jeskyně bylo však úspěšné, klimatický režim jeskyně se podařilo upravit a jeskyně se zachovala jako ledová. Další zásahy, zejména při rekonstrukčních pracích v letech 1974–76 a při zpřístupňování dalších prostor jeskyně se dělaly tak, aby se nenarušil klimatický režim jeskyně. Vhodným zásahem do hydrologického režimu jeskyně se naopak vytvořily podmínky pro postupný narůst ledu v jeskyni. Z jeskynních netopýrů v ní zimují netopýr velký (Myotis myotis), netopýr vousatý (Myotis mystacinus), netopýr dlouhouchý (Plecotus austriacus), netopýr severní (Eptesicus nilssoni), netopýr černý (Barbastella barbastella) a netopýr východní (Myotis blythi). Zajímavostí Demänovské ledové jeskyně je na zasintrované stěně tzv. „Kniha návštěv“ s podpisy známých historických osobností (nejstarší podpis pochází z roku 1714) a nálezy kostí jeskynního medvěda (Ursus speleus). (cs)
- Die Demänovská ľadová jaskyňa (deutsch: Demänováer Eishöhle) liegt auf dem Gebiet der slowakischen Gemeinde Demänovská Dolina in der Niederen Tatra. Sie ist – neben der Demänováer Tropfsteinhöhle – eine der beiden für die Öffentlichkeit zugänglichen Höhlen im Demänovská-Tal. Urkundlich erwähnt wurde sie erstmals im Jahre 1299. Die Höhle entstand durch den ehemals unterirdischen Verlauf des Demänovská-Flusses im graublauen Kalkstein während der mittleren Trias. Zwei verschiedene Höhlenformen können in der Demänovská ľadová jaskyňa angetroffen werden, und zwar
* durch Wasserauswaschungen entstandene abgerundete Höhlen (Čierna galéria, Jazerná chodba und Medvedia chodba) und
* durch Deckeneinstürze und Frostverwitterungen entstandene Dome (Štrkový dóm, Veľký dóm, Kmeťov dóm, Bélov dóm, Halašov dóm und Dóm trosiek). Die Besonderheit der Höhle besteht in der Füllung des unteren Teils der Höhle mit Eis. Dieses dauerhafte Eis entstand nach natürlichem Verschluss einiger Eingänge. Dadurch konnte die Luft in der Höhle nicht mehr zirkulieren, und die kalte Luft verblieb im unteren Teil der Höhle. Die Lufttemperatur beträgt in den vereisten Teilen auch während des Sommers maximal 0 °C. Die relative Luftfeuchtigkeit in der Höhle beträgt zwischen 92 % und 98 %, was die Entstehung von Eisböden, Eissäulen sowie Stalaktiten und Stalagmiten begünstigte. Die Gesamtlänge der Höhle beträgt 1.750 Meter, von denen 650 Meter für die Öffentlichkeit zugänglich sind. (de)
- Glacia kaverno Demänovská. En pitoreska medio de sur la norda flanko de Malaltaj Tatroj, ĉe la dekstra flanko de Demänová-rivereto en la kruta deklivo troviĝas unu el la plej malnove konataj grotoj en la meza Eŭropo – la de Demänová. Enirejo en la groton troviĝas en la okcidenta deklivo de la rokego en alteco de 870 m super la marnivelo, 90 metrojn super la fluvalo de Demänová-rivereto. Kiu kaj kiam la groton malkovris, ne estas konate. La plej malnova mencio pri ĝi devenas el la 13-a jarcento priskribita en la dokumento de Estergoma diecezo el la jaro 1229. La plej malnova priskribo de la grota areo estas konata de la slovaka polihistoriisto Mateo BEL el la jaro 1723. Multe da subskriboj sur kalkŝtonaj muroj de la groto kaj konservinta bunta literaturo asertas grandskalan intereson pri la groto ne nur de la larĝa publiko, sed precipe de la sciencistoj. Eniro en ĝin estis ebla jam en la fino de la pasinta jarcento, sed post la malkovro de la nova belega Groto de la Libereco, neniu tiun antaŭan prizorgis. La denovan ordigon de ĝi oni aliris nur en la jaro 1949 kaj ĝi estas dispone al publiko de la jaro 1952. La Glacia groto de Demänová estas la norda finiĝo de la sistemo de grotoj de Demänová-valo. Kreigis ĝin subteraj akvoj de la Demänová-rivereto, per larĝigo de fendaĵoj en malhelgrizaj kalkŝtonoj de la meza tuftavolo. En la kruciĝoj de la fendaĵoj ekestis pli grandspacaj grotaj areoj kiel Granda katedralo, Katedralo de Bel, Katedralo de pagodoj. En la subtera labirinto de Glacia groto de Demänová estas ĝis nun konataj kvar etaĝoj, el kiuj la plej malsupra estas glaciiĝinta. La plej multe da glaciaj ornamaĵoj – glaciaj kolonoj kaj glaci-faloj – troviĝas en Katedralo de Kmeť. La groto estas interesa per tio, ke en ĝi troviĝas ne nur la glaciaj ornamaĵoj, sed ankaŭ multe da sintraĵoj. Interesaĵo sur la sintrigita muro estas “vizit-libro“ kaj trovaĵo de ostoj de la grota urso en la Ursa koridoro, kiu vivis antaŭ 15 mil jaroj.El la tuta ĝis nun konata longeco de la groto – 1 665 metroj – estas por publiko alireblaj 680 metroj. La trarigardo daŭras ĉirkaŭ 45 minutojn. Elirpunkto al la Grotoj de Demänová estas urbo Liptovský Mikuláš, situanta ĉe la rapidtrajna linio Žilina – Poprad – Košice. Aŭtobuskontakto estas de la aŭtobusstacio, troviĝanta antaŭ la fervoja stacidomo. Aŭtobuslinioj Liptovský Mikuláš – Demänovské jaskyne – veturadas en unu-horaj intervaloj. Ĉi tiuj estas signitaj per vorto “Jasná“.Motoristoj deflankiĝu el la ĉefŝoseo ĉe urbo Liptovský Mikuláš, de kie estas la Glacia Groto en 7-kilometra distanco. Parkejo troviĝas ĉe la kabano Kamenná chata, de kie gvidas prizorgita irvojeto ĝis la groto, ĉirkaŭ 20 minutojn perpiede.Atingo estas ankaŭ ebla el la montokresto de Malaltaj Tatroj, plej avantaĝe el monto Chopok per la sidlifto al la vala stacio en Jasná, de kie estas aŭtobusa kontakto, aŭ piedire proksimume 60 minutoj. (eo)
- Demänovská Ice Cave or Demänovská ľadová jaskyňa (in Slovak) is an ice cave in the (Low Tatra) in Slovakia. It was first mentioned in 1299 and is one of oldest known caves in Europe. After the opening of Demänovská jaskyňa Slobody in 1924, interest in this cave declined. It was reopened to the public after the reconstruction of wooden stairs and electrical lighting in 1952, with 680 m accessible out of the 1,975 m. Currently, the route for visitors is 850 m long and takes about 45 minutes to traverse. (en)
- Demianowska Jaskinia Lodowa (słow. Demänovská ľadová jaskyňa) – część systemu na Słowacji, znajdująca się na obszarze Niżnych Tatr, w dolnej części Doliny Demianowskiej, w zachodnich stokach Demianowskiej Góry (1304 m) i Kurence (1284 m). Należy do najbardziej znanych lodowych jaskiń na świecie. (pl)
- Деменовская ледяная пещера (словацк. Demänovská ľadová jaskyňa) — пещера в Низких Татрах в Словакии. Является северной частью Деменовской пещеры Свободы. Первое упоминание относится к 1299 году, что делает пещеру одной из самых старых обнаруженных пещер в Европе. После открытия Деменовской пещеры Свободы в 1924 году, интерес к этой пещере сократился. Однако в 1952 году в пещере была произведена реконструкция деревянных лестниц и электрического освещения и пещера вновь открылась. В настоящее время маршрут для посетителей составляет 850 м в длину и занимает около 45 минут. Общая же длина пещеры — 1975 м, высота 57 м. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
