| rdfs:comment
| - Rozpouštění je proces sdílení hmoty mezi pevnou látkou a kapalinou (transport pevných látek, např. rozpouštění krystalů nebo minerálů v kapalném prostředí) nebo mezi plynem a kapalinou (transport plynu do kapalného prostředí, např. rozpouštění kyslíku ve vodě). Při rozpouštění pevných látek (solí) dochází ke vzniku buď iontového (pravého) či koloidu. (cs)
- Pelarutan zat berupa gas, cairan, atau padatan menjadi sebuah cairan atau larutan adalah sebuah proses yang dilakukan untuk membuat zat asli menjadi larutan (komponen terlarut), mengubah bentuk dari gas, cairan, atau padatan dari bentuk asalnya. (in)
- 溶解（ようかい、英: dissolution）とは溶質と呼びあらわされる固体、液体または気体が溶媒（液体）中に分散してを形成する現象。 その生成する液体の均一系は溶液と呼ばれる。溶解する場合の分散は単一分子であったり、分子の会合体であったりする。あるいは金属工学などでは金属の融解（英: melting）を溶解と呼ぶこともある。 (ja)
- Розчи́нення (рос. растворение, англ. dissolution; нім. Lösen n) — процес взаємодії речовин з переходом їх у йонну або колоїдну форми та утворенням гомогенних систем, нових сполук. Розчинення супроводжується руйнуванням взаємодій між молекулами індивідуальних речовин і утворенням міжмолекулярних зв'язків між компонентами розчину. Розчинення можливе тоді, коли енергія взаємодій між компонентами розчину більша від енергії взаємодій у вихідних речовинах. (uk)
- Em química dissolução é o ato de misturar um soluto em um solvente. A água é o solvente universal para solutos polares. A dissolução fracionada, por exemplo, é empregada para separar uma mistura de sólidos, em que um é solúvel num determinado solvente e o outro não. É o caso de uma mistura de hidróxido de potássio e carbonato de cálcio. Como o hidróxido é bastante solúvel em água (o que não acontece com o carbonato), ao adicionar essa substância ao sistema, o hidróxido se dissolve. Por intermédio de uma filtração, separa-se o carbonato, o componente que não se dissolve. (pt)
- 溶解（dissolution）是指溶剂分子和溶质分子或离子吸引并结合的过程。当离子溶解时，它们会散布开来并被溶剂分子包裹。离子越大，能包裹它的溶剂分子就越多。有时溶解会产生放热、吸热的现象，例如氯化铵溶于水时会吸热使液体温度降低，而氢氧化钠溶于水时会放热使溶液温度升高。一般地，稳定、单一的溶液没有廷得耳效應。 (zh)
- الإذابة عملية تضيف مادة (صلبة أو سائلة أو غازية) إلى مذيب فتُشكّل المادّتين محلولًا.
* في حالة إذابة مواد صلبة، توصّف عملية الإذابة أنّها «تفكّك البنية البلورية لمكوّناتها (شوارد أو ذرات أو جزيئات منفصلة) وانتقال تلك الجسيمات إلى المادة المذيبة».
* في حالة إذابة مواد سائلة أو غازية، يجب أن يكون ثمة «توافق» بين جزيئات المُذاب والمذيب لكي تحدث إذابة. تتشكل في السبائك الفلزية، ويُحدّد مخطط الطور تكوّن تلك المحاليل وصفاتها. عملية الإذابة ذات أهمية أساسية في وصف العديد من العمليات الطبيعية، وتنتشر تطبيقاتها:
* (ar)
- La dissolution est le processus physico-chimique par lequel un soluté incorporé dans un solvant (on dit que le soluté est dissous) forme un mélange homogène appelé solution. Inversement, une solution est obtenue par dissolution d'une espèce chimique dans un solvant. Formellement, la dissolution est définie comme le mélange de deux phases avec formation d'une nouvelle phase homogène. Le soluté peut être à l'état solide, liquide ou gazeux. La solution obtenue peut être solide ou liquide. En pratique on ne parle pas de solution pour un mélange homogène de gaz. (fr)
- Rozpuszczanie (rozpuszczanie fizyczne) – proces fizykochemiczny polegający na takim zmieszaniu ciała stałego, gazu lub cieczy w innej cieczy lub gazie, że powstaje jednorodna, niemożliwa do rozdzielenia metodami mechanicznymi mieszanina. Mieszanina taka nazywana jest roztworem, zaś substancja, w której to się odbywa, nazywana jest rozpuszczalnikiem. Jeżeli rozpuszczaniu towarzyszy reakcja chemiczna lub elektrochemiczna, w wyniku której następuje trwała zmiana składu chemicznego, proces ten nazywa się odpowiednio rozpuszczaniem chemicznym (roztwarzaniem) lub rozpuszczaniem elektrochemicznym. (pl)
|
| has abstract
| - الإذابة عملية تضيف مادة (صلبة أو سائلة أو غازية) إلى مذيب فتُشكّل المادّتين محلولًا.
* في حالة إذابة مواد صلبة، توصّف عملية الإذابة أنّها «تفكّك البنية البلورية لمكوّناتها (شوارد أو ذرات أو جزيئات منفصلة) وانتقال تلك الجسيمات إلى المادة المذيبة».
* في حالة إذابة مواد سائلة أو غازية، يجب أن يكون ثمة «توافق» بين جزيئات المُذاب والمذيب لكي تحدث إذابة. وتُحدّد طاقات ثرموديناميكية (مثل سخانة الذوبان وإنتروبية الذوبان) نتيجة عملية الإذابة (الكمية المُذابة عند نقطة الاتزان الكيميائي التي تدلّ عليها الانحلالية) ولكنّها لا تصف العملية نفسها لأنّها عملية حركية. في الإجمالي، يجب أن تكون الطاقة الحرة الثرموديناميكية سالبة لتحدث إذابة. وبدورها، تلك الطاقات تُحدّدها تآثرات الروابط الكيميائية بأنواعها مع الروابط الموجودة في المذيب. تتشكل في السبائك الفلزية، ويُحدّد مخطط الطور تكوّن تلك المحاليل وصفاتها. عملية الإذابة ذات أهمية أساسية في وصف العديد من العمليات الطبيعية، وتنتشر تطبيقاتها:
* (ar)
- Rozpouštění je proces sdílení hmoty mezi pevnou látkou a kapalinou (transport pevných látek, např. rozpouštění krystalů nebo minerálů v kapalném prostředí) nebo mezi plynem a kapalinou (transport plynu do kapalného prostředí, např. rozpouštění kyslíku ve vodě). Při rozpouštění pevných látek (solí) dochází ke vzniku buď iontového (pravého) či koloidu. (cs)
- Pelarutan zat berupa gas, cairan, atau padatan menjadi sebuah cairan atau larutan adalah sebuah proses yang dilakukan untuk membuat zat asli menjadi larutan (komponen terlarut), mengubah bentuk dari gas, cairan, atau padatan dari bentuk asalnya. (in)
- La dissolution est le processus physico-chimique par lequel un soluté incorporé dans un solvant (on dit que le soluté est dissous) forme un mélange homogène appelé solution. Inversement, une solution est obtenue par dissolution d'une espèce chimique dans un solvant. Formellement, la dissolution est définie comme le mélange de deux phases avec formation d'une nouvelle phase homogène. Le soluté peut être à l'état solide, liquide ou gazeux. La solution obtenue peut être solide ou liquide. En pratique on ne parle pas de solution pour un mélange homogène de gaz. Lors de la dissolution, les ions ou molécules du soluté se dissolvent en trois étapes :
* dissociation du soluté, cette étape peut ne pas avoir lieu dans le cas des solutés moléculaires ;
* solvatation du soluté par les molécules du solvant qui l'entourent. Suivant la nature du soluté et du solvant, la solvatation peut faire intervenir des interactions ion-dipôle, des liaisons hydrogène ou des liaisons de van der Waals ;
* dispersion du soluté au sein du solvant. La dissolution de particules solides dans un liquide dépend au premier ordre de la taille des particules à dissoudre, car le diamètre des particules pilote la surface d’échange entre le solide et le liquide, ainsi que du coefficient de transfert de masse, qui dépend lui-même du coefficient de diffusion de l’espèce à dissoudre et des propriétés de l’écoulement dans le liquide (stagnant ou agité, laminaire ou turbulent). La dissolution avançant, le gradient de concentration diminue et la vitesse de dissolution diminue aussi. Le coefficient de transfert de masse peut être estimé à l’aide d’une corrélation, par exemple celle de Levins-Glastonbury (1972) pour estimer le nombre de Sherwood. Dans le cas d’un coefficient de transfert constant et dans un volume liquide « infini », le temps de dissolution peut être approximé par la formule suivante : avec la masse volumique du solide, le diamètre des particules et la concentration à la saturation. (fr)
- 溶解（ようかい、英: dissolution）とは溶質と呼びあらわされる固体、液体または気体が溶媒（液体）中に分散してを形成する現象。 その生成する液体の均一系は溶液と呼ばれる。溶解する場合の分散は単一分子であったり、分子の会合体であったりする。あるいは金属工学などでは金属の融解（英: melting）を溶解と呼ぶこともある。 (ja)
- Rozpuszczanie (rozpuszczanie fizyczne) – proces fizykochemiczny polegający na takim zmieszaniu ciała stałego, gazu lub cieczy w innej cieczy lub gazie, że powstaje jednorodna, niemożliwa do rozdzielenia metodami mechanicznymi mieszanina. Mieszanina taka nazywana jest roztworem, zaś substancja, w której to się odbywa, nazywana jest rozpuszczalnikiem. Proces rozpuszczania fizycznego nie jest uważany za reakcję chemiczną, gdyż w wyniku interakcji między substancją rozpuszczaną a rozpuszczalnikiem nie powstają nowe trwałe wiązania chemiczne. Niemniej rozpuszczaniu mogą towarzyszyć procesy rozpadania i tworzenia się nietrwałych wiązań wodorowych, generowanie jonów i struktur nadcząsteczkowych. Procesy te są nazywane solwolizą, solwatacją i dysocjacją elektrolityczną. Jednak główną siłą napędową procesów rozpuszczania są pozostałe, słabe oddziaływania międzycząsteczkowe między substancją rozpuszczaną i rozpuszczalnikiem oraz dążenie układu do osiągnięcia jak najwyższej entropii i jak najniższej energii wewnętrznej. Jeżeli rozpuszczaniu towarzyszy reakcja chemiczna lub elektrochemiczna, w wyniku której następuje trwała zmiana składu chemicznego, proces ten nazywa się odpowiednio rozpuszczaniem chemicznym (roztwarzaniem) lub rozpuszczaniem elektrochemicznym. Procesom rozpuszczania towarzyszą często efekty cieplne i niemal zawsze wzrost entropii układu. Czasami może się jednak zdarzyć, że w trakcie rozpuszczania dochodzi do samoporządkowania się układu i spadku jego entropii, musi to być jednak skompensowane przez wzrost entropii otoczenia. Ciepło rozpuszczania, czyli sumaryczny efekt cieplny procesu rozpuszczania, zależy od bilansu energii zanikania oddziaływań występujących w wyjściowej substancji rozpuszczanej i powstawania nowych oddziaływań między substancją rozpuszczaną i rozpuszczalnikiem. W zależności od tego, który z tych procesów przeważa energetycznie w określonym układzie substancja rozpuszczana-rozpuszczalnik, proces rozpuszczania może prowadzić do oziębienia (proces endoenergetyczny) lub ogrzania się (proces egzoenergetyczny) całego układu. Na przykład, gdy rozpuszcza się kryształ chlorku potasu w wodzie, w pierwszym etapie dochodzi do zrywania wiązań jonowych między jonami chlorkowymi (Cl–) i potasowymi (K+), który wymaga wydatkowania energii cieplnej i prowadzi do wzrostu entropii całego układu. W drugim etapie „wyrwane” z kryształu jony są solwatowane, tzn. tworzy się otoczka cząsteczek wody dookoła obu jonów na skutek oddziaływań jon-trwały dipol, co jest procesem, w wyniku którego energia się wyzwala, a entropia układu spada. W przypadku chlorku potasu przeważa zdecydowanie efekt cieplny pierwszego procesu, a zatem rozpuszczanie tej soli w wodzie powoduje oziębienie się całej mieszaniny, podczas gdy np. rozpuszczanie kwasu siarkowego jest związane z silnym efektem ogrzewania. Inne przykłady: Na2SO4 w wodzie: +78,6 kJ/mol (układ się oziębia). (pl)
- Розчи́нення (рос. растворение, англ. dissolution; нім. Lösen n) — процес взаємодії речовин з переходом їх у йонну або колоїдну форми та утворенням гомогенних систем, нових сполук. Розчинення супроводжується руйнуванням взаємодій між молекулами індивідуальних речовин і утворенням міжмолекулярних зв'язків між компонентами розчину. Розчинення можливе тоді, коли енергія взаємодій між компонентами розчину більша від енергії взаємодій у вихідних речовинах. (uk)
- Em química dissolução é o ato de misturar um soluto em um solvente. A água é o solvente universal para solutos polares. A dissolução fracionada, por exemplo, é empregada para separar uma mistura de sólidos, em que um é solúvel num determinado solvente e o outro não. É o caso de uma mistura de hidróxido de potássio e carbonato de cálcio. Como o hidróxido é bastante solúvel em água (o que não acontece com o carbonato), ao adicionar essa substância ao sistema, o hidróxido se dissolve. Por intermédio de uma filtração, separa-se o carbonato, o componente que não se dissolve. (pt)
- 溶解（dissolution）是指溶剂分子和溶质分子或离子吸引并结合的过程。当离子溶解时，它们会散布开来并被溶剂分子包裹。离子越大，能包裹它的溶剂分子就越多。有时溶解会产生放热、吸热的现象，例如氯化铵溶于水时会吸热使液体温度降低，而氢氧化钠溶于水时会放热使溶液温度升高。一般地，稳定、单一的溶液没有廷得耳效應。 (zh)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)