Dobieszczyzna [dɔbjɛʂˈt͡ʂɨzna] is a village in the administrative district of Gmina Żerków, within Jarocin County, Greater Poland Voivodeship, in west-central Poland. It lies approximately 9 kilometres (6 mi) south-east of Żerków, 14 km (9 mi) north-east of Jarocin, and 66 km (41 mi) south-east of the regional capital Poznań.
Attributes | Values |
---|
rdf:type
| |
rdfs:label
| - Dobieszczyzna (en)
- Dobieszczyzna (fr)
- Dobieszczyzna (pl)
- Добещизна (uk)
|
rdfs:comment
| - Dobieszczyzna [dɔbjɛʂˈt͡ʂɨzna] is a village in the administrative district of Gmina Żerków, within Jarocin County, Greater Poland Voivodeship, in west-central Poland. It lies approximately 9 kilometres (6 mi) south-east of Żerków, 14 km (9 mi) north-east of Jarocin, and 66 km (41 mi) south-east of the regional capital Poznań. (en)
- Dobieszczyzna (prononciation : [dɔbjɛʂˈt͡ʂɨzna]) est un village polonais de la gmina de Żerków dans le powiat de Jarocin de la voïvodie de Grande-Pologne dans le centre-ouest de la Pologne. Il se situe à environ 9 kilomètres au sud-est de Żerków (siège de la gmina), à 14 kilomètres au nord-est de Jarocin (siège du powiat) et à 66 kilomètres au sud-est de Poznań (capitale régionale). Le village possédait une population de 739 habitants en 2013. (fr)
- Добещизна (пол. Dobieszczyzna, нім. Ost Langenfeld) — село в Польщі, у гміні Жеркув Яроцинського повіту Великопольського воєводства.Населення — 740 осіб (2011). (uk)
- Dobieszczyzna (niem. Langelfeld) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim, w gminie Żerków. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1396 r. Na przestrzeni wieków zwana też była Lubiniem albo Lubieniem Wielkim. Jej pierwsi właściciele nazwali się Lubieńskimi, oprócz nich w XV w. siedzieli tu także Skoraczewscy, a w XVI w. Klichowscy. W zapiskach z 2. poł. stulecia przewinęli się także Tomiccy, Miniszewscy, Andrzej i Mikołaj Żerniccy oraz Jan i Marcin Wyszkowscy. Na pocz. XVII w. we wsi pojawili się Grabscy h. Pomian. W 1603 r. wdowa po Sebastianie Bardzkim, Katarzyna Grabska, sprzedała swe działy w L.W. swoim rodzonym braciom Stanisławowi i Maciejowi. Po Macieju, ok. 1634 r., dobra przejął jego syn Stanisław.Od ok. 1605 r. część wsi posiadał Aaron Jemiałkowsk (pl)
|
foaf:name
| |
name
| |
geo:lat
| |
geo:long
| |
dcterms:subject
| |
Wikipage page ID
| |
Wikipage revision ID
| |
Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
sameAs
| |
dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
pushpin label position
| |
pushpin map
| |
settlement type
| |
subdivision name
| |
subdivision type
| |
total type
| |
georss:point
| - 52.03277777777778 17.67222222222222
|
has abstract
| - Dobieszczyzna [dɔbjɛʂˈt͡ʂɨzna] is a village in the administrative district of Gmina Żerków, within Jarocin County, Greater Poland Voivodeship, in west-central Poland. It lies approximately 9 kilometres (6 mi) south-east of Żerków, 14 km (9 mi) north-east of Jarocin, and 66 km (41 mi) south-east of the regional capital Poznań. (en)
- Dobieszczyzna (prononciation : [dɔbjɛʂˈt͡ʂɨzna]) est un village polonais de la gmina de Żerków dans le powiat de Jarocin de la voïvodie de Grande-Pologne dans le centre-ouest de la Pologne. Il se situe à environ 9 kilomètres au sud-est de Żerków (siège de la gmina), à 14 kilomètres au nord-est de Jarocin (siège du powiat) et à 66 kilomètres au sud-est de Poznań (capitale régionale). Le village possédait une population de 739 habitants en 2013. (fr)
- Dobieszczyzna (niem. Langelfeld) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim, w gminie Żerków. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1396 r. Na przestrzeni wieków zwana też była Lubiniem albo Lubieniem Wielkim. Jej pierwsi właściciele nazwali się Lubieńskimi, oprócz nich w XV w. siedzieli tu także Skoraczewscy, a w XVI w. Klichowscy. W zapiskach z 2. poł. stulecia przewinęli się także Tomiccy, Miniszewscy, Andrzej i Mikołaj Żerniccy oraz Jan i Marcin Wyszkowscy. Na pocz. XVII w. we wsi pojawili się Grabscy h. Pomian. W 1603 r. wdowa po Sebastianie Bardzkim, Katarzyna Grabska, sprzedała swe działy w L.W. swoim rodzonym braciom Stanisławowi i Maciejowi. Po Macieju, ok. 1634 r., dobra przejął jego syn Stanisław.Od ok. 1605 r. część wsi posiadał Aaron Jemiałkowski, syn Wojciecha, który w 1644 r. sprzedał ją Mikołajowi Zdzarskiemu, za kwotę 35 tys. złp. Z rąk Zdzarskich wieś w drodze wiana przeszła na Stefana Bojanowskiego h. Junosza, ożenionego z Marianną Zdzarską. W 1682 r. ich dzieci: Anna, Jan i Michał sprzedali Lubinię Wielką Praksedzie Helmichtównie, wdowie po Janie Czartkowskim. W latach 90. córka Praksedy Zofia wyszła za Władysława Przybyszewskiego, z którym trzymali Lubinię W. w posesji. Spadkobiercami Praksedy i Zofii byli Ignacy i Józef Helmicht, synowie Floriana i Anny Kościeskiej. W 1766 r. sprzedali oni wieś Wojciechowi Koszutskiemu z Leszczyc h. Pomian, ożenionemu (po raz drugi) z Ludwiką Będkowską, córką Józefa i Marianny Helmicht. W 1788 r. dobra kupił od ojca Bonawentura Koszutski. Trzy lata później postanowił sprzedać wieś Norbertowi Kucharskiemu. W tym czasie we wsi było już sporo osadników z Niemiec i Holandii, którzy przy granicy Lubini W. utworzyli osadę Dobieszczyzna. Nazwa osady wzięła się od nazwisk jej pierwszych właścicieli – Franciszka i Teresy Dobiejewskich. W 1885 r. wieś liczyła 29 domów i 268 mieszkańców, w tym 122 katolików i 146 ewangelików; 125 analfabetów. Pod koniec XIX w. wieś była w posiadaniu niemieckiej rodziny Kirsteinów, którzy obok starego dworu wybudowali opisywany pałac. W późniejszym okresie stary dwór został rozebrany wraz z zabudowaniami folwarcznymi. Okres 2. wojny światowej to koniec istnienia wsi Gross Lubin, w czasie wojny zwanej Gross Lieben. Po wojnie na całym jej terenie utworzona została wieś Dobieszczyzna. Pałac został przejęty przez siostry Salezjanki, które utworzyły tu sierociniec. W ostatnich latach pałac został odnowiony, a w budynku od 2007 r. mieścił się Dom Dziecka – konkretnie Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza utworzona przez Salezjanki. W 2017 r. decyzją starosty jarocińskiego Teodora Grobelnego (rzekomo z powodów finansowych, faktycznie z powodu narzuconej polityki tworzenia małych placówek rodzinnych) – dom dziecka sióstr Salezjanek został zlikwidowany. „Słownik geograficzny Królestwa Polskiego” podaje dane statystyczne z lat 80. XIX stulecia. Według zawartych tam danych osadę Dobieszczyzna zamieszkiwało 268 osób, w tym 146 ewangelików, 122 katolików. Spośród nich 125 osób to analfabeci. Wieś liczyła 29 domów mieszkalnych. W latach 1954–1971 wieś należała i była siedzibą władz gromady Dobieszczyzna, po jej zniesieniu w gromadzie Żerków. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego. Do zabytków na terenie Dobieszczyzny należy zaliczyć pomnik w centrum wsi, wzniesiony przez mieszkańców w 1928 roku, z tablicą upamiętniającą 17 mieszkańców wsi poległych w czasie I wojny światowej i tuż po niej (prawdopodobnie w wojnie polsko – bolszewickiej). Pomnik ten zniszczyli Niemcy w czasie okupacji. Odbudowany w 1947 roku z uzupełnieniem tablicy o nazwiska 25 osób, które zginęły w okresie II wojny światowej. (pl)
- Добещизна (пол. Dobieszczyzna, нім. Ost Langenfeld) — село в Польщі, у гміні Жеркув Яроцинського повіту Великопольського воєводства.Населення — 740 осіб (2011). (uk)
|
gold:hypernym
| |
prov:wasDerivedFrom
| |
page length (characters) of wiki page
| |
country
| |
subdivision
| |
type
| |
foaf:isPrimaryTopicOf
| |
geo:geometry
| - POINT(17.672222137451 52.032775878906)
|