| rdfs:comment
| - Die Östliche Oberlausitz ist ein Naturraum in Sachsen und im erweiterten Sinne Teil der Westsudeten. Die aktuelle sächsische Naturraumgliederung ordnet sie im regionischen Maßstab dem Sächsischen Lössgefilde zu und unterscheidet zwölf Teilräume im Rang von Mesogeochoren. (de)
- Eastern Upper Lusatia (German: Östliche Oberlausitz) is a natural region in Saxony and, in a broader sense, part of the Western Sudetes range including the Lower Silesian Voivodeship. The current Saxon division of natural regions view the region as part of the Saxon Loess Fields and divides it into 12 subdivisions at the level of meso-geochores. (en)
- Žitavská pánev (někdy též Liberecká pánev) (německy Zittauer Becken, polsky Kotlina Żytawska) v Sasku odpovídá Naturraumu Östliche Oberlausitz (Východní Horní Lužice), v polském systému geomorfologického členění odpovídá Obniżenie Żytawsko-Zgorzeleckie (Žitavsko-zhořelecká sníženina), je geomorfologický celek v Krkonošské oblasti Sudet. Jde o tektonickou sníženinu mezi Lužickými horami a na západě, Frýdlantskou pahorkatinou, Jizerskými horami a Krkonošským podhůřím na východě a Ještědsko-kozákovským hřbetem na jihozápadě. Žitavská pánev v rámci Polska (cs)
- Ĵitava baseno (ĉeĥe: Žitavská pánev, iam ankaŭ Liberecká pánev, germane: Zittauer Becken, pole: Kotlina Żytawska) en Saksio respondas al Östliche Oberlausitz (Orienta Supra Luzacio), en pola sistemo de geomorfologia membrigo ĝi respondas al mezoregiono Obniżenie Żytawsko-Zgorzeleckie estas geomorfologia tutaĵo en de Sudetoj. Temas pri tektonika malaltaĵo inter Luzacia montaro kaj okcidente, Frýdlantská pahorkatina, Jizera montaro kaj Karkonoŝa cismontaro oriente kaj Ještěda-kozákova montodorso sudokcidente. (eo)
- Obniżenie Żytawsko-Zgorzeleckie lub Kotlina Żytawska (332.25) – obniżenie tektoniczne, położone pomiędzy Płaskowyżem Budziszyńskim i Pogórzem Łużyckim na zachodzie, Górami Łużyckimi i Grzbietem Jesztedzkim na południu, Pogórzem Izerskim i Górami Izerskimi na wschodzie. Jest częścią Pogórza Zachodniosudeckiego. W historii znane również jako Brama Łużycka. Wyróżnia się tu następujące mikroregiony:
* Kotlina Turoszowska
* Dolina Nysy Łużyckiej
* Obniżenie Zawidowskie
* Największą przepływającą rzeką jest Nysa Łużycka, a największe miasta to Görlitz, Zgorzelec, Żytawa, Bogatynia. (pl)
|
| has abstract
| - Žitavská pánev (někdy též Liberecká pánev) (německy Zittauer Becken, polsky Kotlina Żytawska) v Sasku odpovídá Naturraumu Östliche Oberlausitz (Východní Horní Lužice), v polském systému geomorfologického členění odpovídá Obniżenie Żytawsko-Zgorzeleckie (Žitavsko-zhořelecká sníženina), je geomorfologický celek v Krkonošské oblasti Sudet. Jde o tektonickou sníženinu mezi Lužickými horami a na západě, Frýdlantskou pahorkatinou, Jizerskými horami a Krkonošským podhůřím na východě a Ještědsko-kozákovským hřbetem na jihozápadě. Celá pánev patří do povodí Lužické Nisy. Významná města jsou Liberec, Jablonec nad Nisou, Chrastava, Hrádek nad Nisou, Zittau (Žitava), Bogatynia a Görlitz (Zgorzelec, Zhořelec). Žitavská pánev v rámci Polska (cs)
- Die Östliche Oberlausitz ist ein Naturraum in Sachsen und im erweiterten Sinne Teil der Westsudeten. Die aktuelle sächsische Naturraumgliederung ordnet sie im regionischen Maßstab dem Sächsischen Lössgefilde zu und unterscheidet zwölf Teilräume im Rang von Mesogeochoren. (de)
- Ĵitava baseno (ĉeĥe: Žitavská pánev, iam ankaŭ Liberecká pánev, germane: Zittauer Becken, pole: Kotlina Żytawska) en Saksio respondas al Östliche Oberlausitz (Orienta Supra Luzacio), en pola sistemo de geomorfologia membrigo ĝi respondas al mezoregiono Obniżenie Żytawsko-Zgorzeleckie estas geomorfologia tutaĵo en de Sudetoj. Temas pri tektonika malaltaĵo inter Luzacia montaro kaj okcidente, Frýdlantská pahorkatina, Jizera montaro kaj Karkonoŝa cismontaro oriente kaj Ještěda-kozákova montodorso sudokcidente. La tuta baseno apartenas en akvejon de Luzacia Niso. Signifaj urboj estas Liberec, Jablonec nad Nisou, Chrastava, Hrádek nad Nisou, Zittau, Bogatynia kaj Görlitz. (eo)
- Eastern Upper Lusatia (German: Östliche Oberlausitz) is a natural region in Saxony and, in a broader sense, part of the Western Sudetes range including the Lower Silesian Voivodeship. The current Saxon division of natural regions view the region as part of the Saxon Loess Fields and divides it into 12 subdivisions at the level of meso-geochores. (en)
- Obniżenie Żytawsko-Zgorzeleckie lub Kotlina Żytawska (332.25) – obniżenie tektoniczne, położone pomiędzy Płaskowyżem Budziszyńskim i Pogórzem Łużyckim na zachodzie, Górami Łużyckimi i Grzbietem Jesztedzkim na południu, Pogórzem Izerskim i Górami Izerskimi na wschodzie. Jest częścią Pogórza Zachodniosudeckiego. W historii znane również jako Brama Łużycka. Wyróżnia się tu następujące mikroregiony:
* Kotlina Turoszowska
* Dolina Nysy Łużyckiej
* Obniżenie Zawidowskie
* Największą przepływającą rzeką jest Nysa Łużycka, a największe miasta to Görlitz, Zgorzelec, Żytawa, Bogatynia. Obniżenie Żytawsko–Zgorzeleckie rozciąga się wzdłuż Nysy Łużyckiej między Pogórzem Wschodniołużyckim w Niemczech, a Pogórzem Izerskim na Dolnym Śląsku w Polsce. Składa się z Kotliny Turoszowskiej, zapadliska tektonicznego wypełnionego trzeciorzędowymi osadami jeziornymi z grubymi pokładami węgla brunatnego, przełomowej doliny Nysy, Obniżenia Zawidowskiego i Równiny Zgorzeleckiej. Między Obniżeniem Zawidowskim, odwadnianym przez dopływ Nysy Łużyckiej – Witkę, z niedużym zbiornikiem zaporowym (5 mln m³) w Niedowie (jezioro Witka), a Równiną Zgorzelecką występują pagóry bazaltowe. Równina Zgorzelecka przedstawia lekko falisty teren rolniczy z niewielkimi płatami leśnymi. Wielkim przekształceniom antropogenicznym uległa Kotlina Turoszowska, przecięta granicami Niemiec i Czech. Podłoże zbudowane jest z fragmentów bloku karkonosko-izerskiego, przede wszystkim z gnejsów i granitów rumburskich, a podrzędnie – amfibolitów. W okolicach Zgorzelca występują szarogłazy.W kilku miejscach starsze skały przebite są przez trzeciorzędowe bazalty. W Kotlinie Turoszowskiej występują miąższe osady trzeciorzędowe (neogeńskie) – iły z wkładkami węgli brunatnych. Turoszowskie złoże węgla brunatnego zalega na obszarze 32 km², przy czym główna jego część znajduje się w Polsce – około 1150 mln ton, pozostała: na terenie Niemiec, w rejonie miasta Żytawy (Zittau) – około 400 mln ton, i Czech – koło Hrádka nad Nisou. Węgiel pochodzący ze złoża zasila polską elektrownię Turów o mocy osiągalnej (w 2006) 2106 MW. Eksploatacja węgla brunatnego spowodowała powstanie głębokich, nawet do 300 metrów, wyrobisk oraz wysokich hałd (zwałowisk) płonego urobku. We wschodniej części Kotliny Turoszowskiej, w dolinie Miedzianki, leży miasto Bogatynia. Powierzchnię całego mezoregionu oceniono na 240 km². Nieoficjalnie stosuje się dla polskiego obszaru nazwę Worek Turoszowski od kształtu przypominającego na mapie worek. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
