| rdfs:comment
| - Tagmeze de la 9-a de julio 1850 (28-a de Sha'bán 1266 p.H.) en la korto de la kazerno de Tabrizo (Tabríz, en persa Azerbajĝano), 25-jara persa komercisto nomita Siyyid 'Alí-Muḥammad Shírází estis publike ekzekutita per pafado pro apostateco laŭ la ordono de la Granda Veziro Amír-Niẓám Taqí-Khán de la Ŝaho de Persio Náṣiri'd-Dín Sháh. Tiu junulo estis la fondinto de la Baba Movado kaj titoliĝis la Báb (arabe : la Pordo). Ĉiujare la bahaanoj la martirigon de Báb en la tagmezo de la 9-a de julio, kiu por ili estas tago sankta kaj senlabora. (eo)
- On the morning of July 9, 1850 in Tabriz, a 30-year-old Persian merchant known as the Báb was charged with apostasy and shot by order of the Prime Minister of the Persian Empire. The events surrounding his execution have been the subject of controversy among researchers, and are regarded as miraculous by followers of the Baháʼí Faith, who consider him to be a Manifestation of God. The anniversary of this event is commemorated by members of the Baháʼí Faith at noon on Rahmat 16 (Sharaf) (of the - i.e., July 9 or July 10). It is one of nine Holy Days when work is suspended. (en)
|
| has abstract
| - Tagmeze de la 9-a de julio 1850 (28-a de Sha'bán 1266 p.H.) en la korto de la kazerno de Tabrizo (Tabríz, en persa Azerbajĝano), 25-jara persa komercisto nomita Siyyid 'Alí-Muḥammad Shírází estis publike ekzekutita per pafado pro apostateco laŭ la ordono de la Granda Veziro Amír-Niẓám Taqí-Khán de la Ŝaho de Persio Náṣiri'd-Dín Sháh. Tiu junulo estis la fondinto de la Baba Movado kaj titoliĝis la Báb (arabe : la Pordo). La tiamaj okazintaĵoj estigis debatojn inter religiuloj kaj historiistoj, sed la bahaanoj konsideras ilin "miraklo" kaj tiun junulon kiel Profeton kaj "Manifestiĝon de Dio" (Mazhar-i-iláhí = manifestiĝo de la diaj kvalitoj en homa templo) martirigitan. La Báb kaj juna disĉiplo nomita Anís estis ligitaj kaj pendigitaj per ŝnuroj fronte al ekzekuta taĉmento armena de la kristana kolonelo Sám Khán sur muro de la korto de la kazerno, tiumomente ĉirkaŭita de granda popolamaso spektanta. Kiam post la pafo de la taĉmento dispeliĝis la fumo oni konstatis, ke la junulo estis nek morta nek vundita kaj ke la Báb estis malaperinta : la kugloj rompis nur iliajn ligojn … Lin oni febre serĉis, finfine trovis en lia ĉambro diktanta leteron al sia sekretario. Oni ree ligis lin kun Anís fronte al ekzekutistaro. Sed la kolonelo Sám Khán strikte rifuzis denove ordoni pafadon kaj tuj foriris kun siaj soldatoj el la kazerno. La islamana kolonelo de la Gardistaro Áqá Ján Khán-i-Khamsih sin proponis por plenumi la ekzekuton, kaj tiu dua pafado mortigis la du virojn. Raportoj el diversaj fontoj malsimilas sed ĉiuj atestas, ke la du ekzekutitoj postvivis la unuan pafadon kaj estis mortigitaj nur per la dua. Tiel raportis la eventon Siro Justin Shiel (Eksterordinara Sendito de la Reĝino Viktoria kaj Plenrajta Ministro en Teherano) al la Lordo Palmerston (Brita Ŝtatsekretario pri Eksterlandaj Aferoj) per letero skribita je la 22-a de julio 1850, kies originalon oni povas trovi kiel dokumenton F.O. 60/152/88 en la arkivejo de la Eksterlandaj Aferoj (Foreign Office) ĉe la Oficejo de la Publikaj Registraĵoj (Public Records Office) en Londono : "… The founder of the sect has been executed at Tabreez. He was killed by a volley of musketry, and his death was on the point of giving his religion a lustre which would have largely increased his proselytes. When the smoke and dust cleared away after the volley, Báb was not to be seen, and the populace proclaimed that he had ascended to the skies. The balls had broken the ropes by which he was bound, but he was dragged [not literally, of course] from the recess where after some search he was discovered and shot. His death, according to the belief of his disciples, will make no difference as Báb must always exist." [Quoted in Ferraby, 1975] "La fondinto de la sekto estis ekzekutita en Tabrizo. Li estis mortigita per pafado, kaj lia morto estis dononta al lia religio brilon, kiu devus forte kreskigi la nombron de liaj prozelitoj. Kiam la fumo kaj la polvo de la pafado estis dispelitaj, la Báb ne estis videbla kaj la popolaĉo proklamis, ke li supreniris al la ĉieloj. La kugloj rompis la ŝnurojn per kiuj li estis ligita, sed post kelkaj serĉoj li estis trovita en ĉambro, el kiu li estis eltrenita [ne laŭvorte, kompreneble] kaj pafita. Lia morto, laŭ la kredo de liaj disĉiploj, nenion ŝanĝos ĉar la Báb devas ĉiam ekzisti." [citita en Farraby , 1975] La vesperon post la pafmortigo de la Báb en la kazerno de Tabrizo, liaj fizikaj restaĵoj estis ĵetitaj en fosaĵon ekster la urbo, de kie babanoj ŝtelume forportis ilin dum la tria nokto sekvanta. Poste tiuj sanktaj relikvoj restis pie kaŝataj en diversaj lokoj sinsekvaj, ĝis kiam oni sekrete alportis ilin de Irano al la Sankta Lando, je la 31-a de januaro 1899. Fine `Abdu'l-Bahá enterigis ilin je la 21-a de marto 1909 en la maŭzoleo tiucele konstruita ĉe loko specife montrita de Bahá'u'lláh mem en 1891 sur la Monto Karmel (Ĥajfo, Israelo). Ĉiujare la bahaanoj la martirigon de Báb en la tagmezo de la 9-a de julio, kiu por ili estas tago sankta kaj senlabora. (eo)
- On the morning of July 9, 1850 in Tabriz, a 30-year-old Persian merchant known as the Báb was charged with apostasy and shot by order of the Prime Minister of the Persian Empire. The events surrounding his execution have been the subject of controversy among researchers, and are regarded as miraculous by followers of the Baháʼí Faith, who consider him to be a Manifestation of God. The Báb and one of his companions were suspended on a wall and a large firing squad prepared to shoot. When the smoke cleared after the first firing of bullets, the Báb was missing. Reports continue by stating that the Báb was found back in his prison room finishing dictation to his secretary. Other sources, which include Persian and European reports, give a variety of accounts, some in agreement with the miracle-like Baháʼí story, and some indicating a less miraculous event. All agree that he survived the first firing squad, and was killed by the second. For many years after his death, the remains of the Báb were secretly transferred from place to place until they were brought to their final resting place at the Shrine of the Báb in Haifa on the middle terrace of the Baháʼí Gardens. The anniversary of this event is commemorated by members of the Baháʼí Faith at noon on Rahmat 16 (Sharaf) (of the - i.e., July 9 or July 10). It is one of nine Holy Days when work is suspended. (en)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
