rdfs:comment
| - Yeznik o Eznik de Holp, de Kolb o Koghbatsi (en armenio original Եզնիկ Կողբացի) fue un lingüista, escritor, teólogo y traductor cristiano armenio de la primera mitad del siglo V d. de C., considerado uno de los más importantes autores del periodo áureo de la literatura armenia y uno de los primeros traductores armenios de la Biblia. Su obra más importante es Destrucción de las sectas. (es)
- Eznik of Kolb (Armenian: Եզնիկ Կողբացի, romanized: Yeznik Koghbatsi), was an Armenian Christian writer of the 5th century. (en)
- Eznik de Kolb (ou de Koghb) ou Eznik Koghbatsi (en arménien Եզնիկ Կողբացի ; né vers 380, 390 ou 400, mort en 450 ou 455) est un théologien et philosophe arménien du Ve siècle, apologiste du christianisme. Il a laissé l'ouvrage Réfutation des sectes, qualifié par Louis Mariès d'« un des plus importants monuments de la littérature apologétique de l'époque ». (fr)
- Yeznik di Koghb, chiamato anche Eznik di Kolb, Yeznik Koghbatsi (in armeno Եզնիկ Կողբացի; Koghb, 387 circa – 450 circa), è stato uno scrittore, teologo e vescovo armeno. È stato vescovo di Bagrevand per la Chiesa apostolica armena e teologo, uno dei "Santi Traduttori" dei testi sacri nella lingua e alfabeto armeni. (it)
- Езник Кохбаци (арм. Եզնիկ Կողբացի) — армянский богослов и философ, один из основоположников древнеармянского литературного языка, один из отцов Армянской Церкви. (ru)
- Езнік з Колба (Езнік Когбатши) (вірм. Եզնիկ Կողբացի) (точна дата невідома - 450-ті)- вірменський християнський письменник V століття. (uk)
- Eznik von Kolb (armenisch Եզնիկ Կողբացի, Esnik Koghbazi) (* in Koghb, heute in der Provinz Iğdır, Türkei) war ein armenischer Kirchenvater des 5. Jahrhunderts und Bischof oder Erzpriester (Vardapet) von . (de)
- Jeznik de Kolb aŭ Jeznik Koghbaci (armene Եզնիկ Կողբացի), estis armena kristana verkisto de la 5-a jarcento. Jeznik naskiĝis en Koghb (Tuzluca), en la historia provinco Tajko, en norda Granda Armenio. Li estis lernanto de Isahak, la katolikoso-patriarko Isaak la Granda de Armenio aŭ Isahak de Seleŭko, kaj de Mesrop. Je ilia peto li iris unue al Edeso, poste al Konstantinopolo por perfektigi sin en la diversaj sciencoj kaj kolekti aŭ kopii siriajn kaj grekajn manuskriptojn de la Biblio, kaj la skribaĵojn de la Patroj de la Eklezio. Li revenis al Armenio post la Unua Koncilio de Efezo (431). (eo)
|