| rdfs:comment
| - كانت شجرة فيكس روميناليس شجرة تين برية لها دلالة دينية وأسطورية في روما القديمة. كانت قائمة قريبًا من كهف صغير يدعى كهف لوبريكال على سفح هضبة بالاتين وكان المكان الذي هبط فيه المهد المؤقت العائم لرومولوس وريموس على ضفاف التيبر. وهناك غذّتهما ذئبة أنثى إلى أن اكتشفهما فاوستولوس. كانت الشجرة مقدسة من أجل رومينا، وهي إلهة من إلهات الولادة والطفولة، كانت تحمي الرضاعة لدى البشر والحيوانات. ذكر القديس أوغسطين في مؤلفاته جوبيتر رومينوس. (ar)
- Die Ficus Ruminalis (etwa Ruminalischer Feigenbaum, auch Ruminalischer Baum, arbor Ruminalis oder rumina ficus) war ein Feigenbaum am Forum Romanum im antiken Rom. (de)
- The Ficus Ruminalis was a wild fig tree that had religious and mythological significance in ancient Rome. It stood near the small cave known as the Lupercal at the foot of the Palatine Hill and was the spot where according to tradition the floating makeshift cradle of Romulus and Remus landed on the banks of the Tiber. There they were nurtured by the she-wolf and discovered by Faustulus. The tree was sacred to Rumina, one of the birth and childhood deities, who protected breastfeeding in humans and animals. St. Augustine mentions a Jupiter Ruminus. (en)
- Il fico ruminale (in latino: ficus ruminalis) fu, secondo il mito della fondazione di Roma, l'albero di fico selvatico nei pressi del Tevere sotto il quale Romolo e Remo furono allattati dalla lupa (e che secondo Livio si chiamava anche Romulare dal fondatore della città di Roma). (it)
- Ficus Ruminalis (”Ruminas fikonträd”) avser ett fikonträd, vilket växte vid Lupercal på Palatinens sydvästra sluttning i antikens Rom. Ruminalis kommer av som var digivningens gudinna. Enligt legenden diade Romulus och Remus den under detta träd. Enligt traditionen ska auguren under Tarquinius Priscus regeringstid (616–578 f.Kr.) ha flyttat trädet från dess ursprungliga plats till Comitium. Detta har dock vederlagts och det handlar istället om ett annat träd, . Ovidius (död år 17 e.Kr.) vittnar om att det under hans tid endast fanns spår kvar av Ficus Ruminalis, det vill säga en stubbe. (sv)
- Руминальская смоковница (лат. Ficus Ruminalis) — дикое фиговое дерево, имевшее религиозное и мифологическое значение в Древнем Риме. Она росла рядом с небольшой пещерой, известной как Луперкал, у подножия Палатинского холма, на том месте, где, согласно преданию, плавучая самодельная колыбель Ромула и Рема прибилась к берегу Тибра. Там братья были вскормлены волчицей и найдены Фаустулом. Смоковница считалась священным деревом , одного из божеств рождения и детства, которое покровительствовало грудному вскармливанию у людей и животных. Аврелий Августин упоминает о Юпитере Румине. (ru)
- El Ficus Ruminalis era una higuera salvaje del Monte Palatino que se encontraba cerca de la gruta . Se decía de este árbol que estaba consagrado a la diosa Rumina. Era también el lugar donde la tradición decía que el cesto que transportaba a Rómulo y Remo encalló en las orillas del Tíber y donde fueron recogidos por una loba. Es posible que el lugar continuó siendo llamado Ficus Ruminalis, aun después de que el mismo árbol hubiese desaparecido. Ruminalis, de acuerdo con alguna opinión, está conectado con , el nombre del que Roma y Rómulo derivan. (es)
- Ficus Ruminalis est un figuier sauvage situé au pied du mont Palatin, à Rome, devant l'entrée de la grotte du Lupercal, et sous lequel Romulus et Rémus ont été découverts par le berger Faustulus. Son nom viendrait du fait que cet arbre aurait été, à l’origine, consacré à la déesse Rumina qui présidait à l’allaitement (en latin, Ruma désigne la « mamelle »), ou, selon Plutarque, « parce que les bêtes ruminantes allaient, au milieu du jour, se reposer sous son ombre » (en latin, Ruma désigne aussi la panse d'un animal et Ruminalis, le « ruminant »). (fr)
- A Figueira Ruminal (em latim: Ficus Ruminalis) foi um figueira selvagem que tinha na Roma Antiga um significado religioso e mitológico. Ela estava perto de uma pequena caverna conhecido como Lupercal, ao pé do monte Palatino e foi o local onde, de acordo com a tradição, o cesto com Rômulo e Remo parou no rio Tibre e onde eles foram encontrados pela loba capitolina, que os alimentou até serem descoberto pelo pastor Fáustulo. A árvore foi sagrada para Rumina, uma das deidades do nascimento e infância, que promovia a amamentação. Santo Agostinho menciona um Júpiter Rumino. (pt)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)