| rdfs:comment
| - In evolutionary biology, the flying primate hypothesis is that megabats, a subgroup of Chiroptera (also known as flying foxes), form an evolutionary sister group of primates. The hypothesis began with Carl Linnaeus in 1758, and was again advanced by J.D. Smith in 1980. It was proposed in its modern form by Australian neuroscientist Jack Pettigrew in 1986 after he discovered that the connections between the retina and the superior colliculus (a region of the midbrain) in the megabat Pteropus were organized in the same way found in primates, and purportedly different from all other mammals. This was followed up by a longer study published in 1989, in which this was supported by the analysis of many other brain and body characteristics. Pettigrew suggested that flying foxes, colugos, and prim (en)
- Hipoteza latających naczelnych – hipoteza w biologii ewolucyjnej, zgodnie z którą Megachiroptera, podrząd nietoperzy, stanowi grupę siostrzaną naczelnych. Hipoteza bierze swój początek u Linneusza, powtórzył ją J.D Smith w 1980. Australijski neuronaukowiec zaproponował jej współczesną formę w 1986 po odkryciu, że połączenia pomiędzy siatkówką a (śródmózgowie) u przedstawiciela Megachiroptera o nazwie Pteropus nie różniły się organizacją od tych obserwowanych u naczelnych, różniąc się od spotykanych u wszystkich innych ssaków. Następnie przeprowadzono obszerniejsze badanie, opublikowane w 1989, w którym pogląd ten został wsparty analizą licznych innych cech mózgu i reszty ciała. Pettigrew zasugerował, że lisy latające, skóroskrzydłe i naczelne są potomkami tej samej grupy wczesnych ssaków (pl)
|
| has abstract
| - In evolutionary biology, the flying primate hypothesis is that megabats, a subgroup of Chiroptera (also known as flying foxes), form an evolutionary sister group of primates. The hypothesis began with Carl Linnaeus in 1758, and was again advanced by J.D. Smith in 1980. It was proposed in its modern form by Australian neuroscientist Jack Pettigrew in 1986 after he discovered that the connections between the retina and the superior colliculus (a region of the midbrain) in the megabat Pteropus were organized in the same way found in primates, and purportedly different from all other mammals. This was followed up by a longer study published in 1989, in which this was supported by the analysis of many other brain and body characteristics. Pettigrew suggested that flying foxes, colugos, and primates were all descendants of the same group of early arboreal mammals. The megabat flight and the colugo gliding could be both seen as locomotory adaptations to a life high above the ground. The flying primate hypothesis met resistance from many zoologists. Its biggest challenges were not centered on the argument that megabats and primates are evolutionarily related, which reflects earlier ideas (such as the grouping of primates, tree shrews, colugos, and bats under the same taxonomic group, the Superorder Archonta). Rather, many biologists resisted the implication that megabats and microbats (or echolocating bats) formed distinct branches of mammalian evolution, with flight having evolved twice. This implication was borne out of the fact that microbats do not resemble primates in any of the neural characteristics studied by Pettigrew, instead resembling primitive mammals such as Insectivora in these respects. The advanced brain characters demonstrated in Pteropus could not, therefore, be generalized to imply that all bats are similar to primates. More recently, the flying primate hypothesis was soundly rejected when scientists compared the DNA of bats to that of primates. These genetic studies support the monophyly of bats. (en)
- Hipoteza latających naczelnych – hipoteza w biologii ewolucyjnej, zgodnie z którą Megachiroptera, podrząd nietoperzy, stanowi grupę siostrzaną naczelnych. Hipoteza bierze swój początek u Linneusza, powtórzył ją J.D Smith w 1980. Australijski neuronaukowiec zaproponował jej współczesną formę w 1986 po odkryciu, że połączenia pomiędzy siatkówką a (śródmózgowie) u przedstawiciela Megachiroptera o nazwie Pteropus nie różniły się organizacją od tych obserwowanych u naczelnych, różniąc się od spotykanych u wszystkich innych ssaków. Następnie przeprowadzono obszerniejsze badanie, opublikowane w 1989, w którym pogląd ten został wsparty analizą licznych innych cech mózgu i reszty ciała. Pettigrew zasugerował, że lisy latające, skóroskrzydłe i naczelne są potomkami tej samej grupy wczesnych ssaków nadrzewnych. Lot Megachiroptera i lot ślizgowy skóroskrzydłych można traktować jako adaptacje lokomotoryczne do życia wysoko nad ziemią. Hipoteza latających naczelnych napotkała opór wielu zoologów. Największe sprzeciwy budziło nie to, że Megachiroptera i naczelne są blisko spokrewnione, bowiem odzwierciedla to wcześniejsze poglądy (jak ten grupujący naczelne, wiewióreczniki, skóroskrzydłe i nietoperze w jednostkę taksonomiczną o randze nadrzędu, ). Biolodzy opierali się raczej implikacji, jakoby Megachiroptera i Microchiroptera (nietoperze wykorzystujące echolokację) leżały w odrębnych gałęziach ssaczej ewolucji, a zdolność do lotu wyewoluowała u nich niezależnie. Wniosek ten wywodzi się z faktu, że Microchiroptera nie przypominają naczelnych pod względem żadnej z cech układu nerwowego, zbadanych przez Pettigrew, przypominają za to prymitywne ssaki, jak owadożerne. Hipoteza latających naczelnych została jednak odrzucona, gdy specjaliści porównali wybrane sekwencje DNA nietoperzy i naczelnych. Badania genetyczne wykazały, że nie ma podstaw do odrzucenia poglądu o monofiletyzmie nietoperzy. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)