| rdfs:comment
| - The Fort de Suarlée is one of nine forts built as part of the Fortifications of Namur in the late 19th century in Belgium. It was built between 1888 and 1892 according to the plans of General Henri Alexis Brialmont. Contrasting with the French forts built in the same era by Raymond Adolphe Séré de Rivières, the fort was built exclusively of unreinforced concrete, a new material, rather than masonry. In 1914 the fort was heavily bombarded by German artillery in the Battle of Namur. Suarlée was upgraded in the 1930s to become part of the fortified position of Namur in an attempt to forestall or slow an attack from Germany. It saw action in 1940 during the Battle of Belgium, and was captured by German forces. The fort is now abandoned on private property. (en)
- Le fort de Suarlée est l'un des neuf forts construits entre 1888 et 1891 autour de Namur en Belgique conjointement à ceux de Liège afin de défendre la neutralité du pays contre les velléités françaises ou allemandes qui étaient susceptibles d'emprunter la vallée de la Meuse pour s'envahir. Tous ces forts ont été conçus par le général Henri Alexis Brialmont et mettent en œuvre un béton non armé, matériau assez novateur à l'époque, et pas totalement maitrisé (présentant notamment des défauts de continuité entre les couches successives de béton). Il est positionné au nord-ouest de la ville, entre les entités de Suarlée, Rhisnes et Saint-Servais (beau vallon). (fr)
- Fort de Suarlée – duży, trójkątny fort pancerny, projektu gen. Brialmonta, będący częścią pierścienia fortów twierdzy Namur (fr. Region Fortifiee de Namur). Fort położony na wzgórzu o wys. 185 m n.p.m., 5,1 km od centrum, broniący drogi do Gembloux i Brukseli, drogi do Charleroi, oraz linii kolejowej do Brukseli wspólnie z oddalonym o 4,7 km fortem d’Emines, a z odległym o 5 km fortem de Malonne chronił dolinę Sambry. Artyleria fortu była zgrupowana w 6. baterię artylerii fortecznej. (pl)
|
| has abstract
| - The Fort de Suarlée is one of nine forts built as part of the Fortifications of Namur in the late 19th century in Belgium. It was built between 1888 and 1892 according to the plans of General Henri Alexis Brialmont. Contrasting with the French forts built in the same era by Raymond Adolphe Séré de Rivières, the fort was built exclusively of unreinforced concrete, a new material, rather than masonry. In 1914 the fort was heavily bombarded by German artillery in the Battle of Namur. Suarlée was upgraded in the 1930s to become part of the fortified position of Namur in an attempt to forestall or slow an attack from Germany. It saw action in 1940 during the Battle of Belgium, and was captured by German forces. The fort is now abandoned on private property. (en)
- Le fort de Suarlée est l'un des neuf forts construits entre 1888 et 1891 autour de Namur en Belgique conjointement à ceux de Liège afin de défendre la neutralité du pays contre les velléités françaises ou allemandes qui étaient susceptibles d'emprunter la vallée de la Meuse pour s'envahir. Tous ces forts ont été conçus par le général Henri Alexis Brialmont et mettent en œuvre un béton non armé, matériau assez novateur à l'époque, et pas totalement maitrisé (présentant notamment des défauts de continuité entre les couches successives de béton). Il est positionné au nord-ouest de la ville, entre les entités de Suarlée, Rhisnes et Saint-Servais (beau vallon). Les forts de Brialmont adoptaient tous une forme polygonale élémentaire afin de simplifier la défense de leurs fossés (contrairement aux sites bastillonnés du style Vauban). Suarlée a donc une forme triangulaire à base concave. Il est l'un des plus grands ouvrages en superficie, notamment parce qu'il était l'ouvrage-école du Régiment de Forteresse de Namur. (fr)
- Fort de Suarlée – duży, trójkątny fort pancerny, projektu gen. Brialmonta, będący częścią pierścienia fortów twierdzy Namur (fr. Region Fortifiee de Namur). Fort położony na wzgórzu o wys. 185 m n.p.m., 5,1 km od centrum, broniący drogi do Gembloux i Brukseli, drogi do Charleroi, oraz linii kolejowej do Brukseli wspólnie z oddalonym o 4,7 km fortem d’Emines, a z odległym o 5 km fortem de Malonne chronił dolinę Sambry. Trójkątny w kształcie fort o załamanej linii koszar szyjowych, które tworzyły dwa półbastiony z parą dział 57 mm każdy do obrony tylnej fosy; jedno takie działo broniło bezpośrednio bramy fortu. Fosa, o stoku spłaszczonym i stromej, murowanej przeciwskarpie, broniona przez zdwojoną, dwupiętrową kaponierę rewersową (czyli umieszczoną w przeciwskarpie) umieszczoną przy zbiegu fos, po przeciwnej stronie fortu niż brama główna; ta kaponiera uzbrojona była w dwie pary armat kal. 57 mm. Do obrony bliskiej służyły ponadto 4 armaty tego samego kalibru, umieszczone w obrotowych, wysuwanych wieżach pancernych na masywnym bloku centralnego schronu; na bloku zamontowany był też silny reflektor w wysuwanej, pancernej kopule. Na dachu schronu centralnego znajdowały się także 5 kopuł dział obrony dalekiej: w centralnej części jedna wieża z parą armat 150 mm, w tylnej części dwie wieże z parą armatą 120 mm, do prowadzenia ognia bezpośredniego. Z przodu bloku znajdowały się dwie kopuły haubic 210 mm, do ognia pośredniego. Działa 150 mm M.1886 produkcji Kruppa, o długości lufy 3,8m i kącie podniesienia luf od -2° do +25°, miały zasięg 8,5 km. Wieża o średnicy 4,8m miała masę 224 ton i 25-osobową załogę (wraz z żołnierzami dostarczającymi amunicję z magazynów itp.). Wieża dział 120 mm miała taką samą średnicę i załogę, ale była lżejsza (188 ton). Armaty M. 1889, o długości lufy 3 i kącie podniesienia od -3° do +25°, strzelały na 8 km. Haubica 210 mm M.1889 Kruppa, o lufie 2,5 m i kącie podniesienia od -5° do +35° (zasięg ognia pośredniego 6,9 km), umieszczona była w mniejszej (3,6 m) i lżejszej (100 ton) wieży o 13-osobowej załodze. Lekkie działa 57 mm M.1889 Nordenfeldta miały lufy 1,5 m, kąt podniesienia od -8° do +10°, zasięg 300 m, a ich kopuły o średnicy 2,1 m i wadze 34 ton obsługiwało 6 ludzi. Artyleria fortu była zgrupowana w 6. baterię artylerii fortecznej. Podczas fort wszedł do akcji 23 sierpnia, gdy Niemcy podciągnęli oddziały do niedalekiego lasu Frizet. Dwie baterie moździerzy 210 i 305 mm ostrzeliwały sąsiadujący fort d’Emines i fort de Suarlée, który w ciągu popołudnia otrzymał prawie 600 trafień. Pod forty podchodziła też niemiecka piechota. 24 sierpnia od 7 rano do 18.00 na fort i na jego bezpośrednie otoczenie spadło 1400 pocisków; pod tak ciężkim ogniem, piechota wycofała się z sąsiadujących z fortem okopów. W nocy na 25 sierpnia niemiecka piechota ponownie próbowała ataku na fort. Następnego dnia fort był wciąż pod ciężkim ogniem, także z dział 420 mm, po odrzuceniu oferty kapitulacji. Część obrońców zdecydowała się poddać i wywiesiła białą flagę; zanim dowódca, kpt. Moysse, ją ściągnął, cała załoga uciekła, poza kilkoma rannymi, oficerami i sanitariuszami. Kapitan ostrzelał uciekinierów z działa w szyjowej kazamacie. Widząc co się dzieje, artyleria niemiecka wstrzymała ogień, umożliwiając swojej piechocie zajęcie fortu o godz. 17. Według niemieckich notatek, centralny blok fortu był kompletnie zniszczony i dalsza obrona była niemożliwa. Łącznie przeciwko fortowi wystrzelono 26 granatów 420 mm i ok. 300 kal. 210 mm. W okresie międzywojennym fort został zmodernizowany, wyremontowano uszkodzone lub zniszczone kopuły, wymieniono działa 57 mm na 75 mm, w kaponierach zainstalowano karabiny maszynowe. Fort otrzymał cztery wieże z haubicami 75 mm, jedną z dwoma długolufowymi działami 75 mm i dwie z karabinami maszynowymi, oraz wieżę wentylacyjno-obserwacyjną. W czasie inwazji na Belgię bronił się cztery dni (15-19 maja 1940), bez zabitych wśród załogi. Dwukrotnie był bombardowany przez Stukasy, pierwszego dnia stracił też połączenia telefoniczne z posterunkami obserwacyjnymi. Jego wieża obserwacyjna była pod ostrzałem z dział 37 mm. Broniąc się bez osłony piechoty, był atakowany przez niemieckie oddziały 15 i 17 maja. Nocny atak z 17/18 maja, który doszedł do fosy, został odparty, ale artyleria niemiecka uszkodziła 2 z 4 kopuł haubicznych i centralną wieżę z armatami 75 mm, oraz wieżę wentylacyjną. Po kolejnym bombardowaniu z powietrza, fort poddał się 19 maja. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
