rdfs:comment
| - In grammar, a frequentative form (abbreviated FREQ or FR) of a word is one that indicates repeated action but is not to be confused with iterative aspect. The frequentative form can be considered a separate but not completely independent word called a frequentative. The frequentative is no longer productive in English, unlike in some language groups, such as Finno-Ugric, Balto-Slavic, and Turkic. (en)
- Iteratie, iterativiteit of frequentativiteit is het verschijnsel dat door middel van een bepaalde woordvorm het zich voortdurend herhalende karakter van de genoemde handeling wordt uitgedrukt. Iterativiteit betreft in het algemeen aspecten van werkwoorden, maar afhankelijk van de manier waarop in een taal de woordsoorten worden ingedeeld kan het in sommige talen ook om andere lexicale categorieën gaan. Over het algemeen wordt er een affix toegevoegd aan de werkwoordsvorm. Vaak gaat dit gepaard met andere fonologische processen, zoals geminatie, reduplicatie en ablaut. (nl)
- Un freqüentatiu o iteratiu és una transformació d'un verb –més sovint amb sufix– per a expressar una acció que es produeix habitualment o repetidament. És un fenomen lingüistic productiu en moltes llengües europees. En català, el sufix «-ejar» pot servir per a fer freqüentatius. (ca)
- Frekventativo (de latine frequentia "ofteco"; ankaŭ iterativo de latine itēratīvum "ripeta") estas leksika aspekto de verbo, kiu esprimas ripetan, ofte okazantan resp. kutiman agon. Verba frequentativa estas troveblaj antaŭ ĉio en malnovaj lingvoj kiel latina kaj Antikva greka lingvo. En la latina ili estas rekoneblaj per la sufikso -it. En la germana oni uzas por la redono adverbojn kiel „oft“ ("ofte") aŭ verbajn kompleksojn kiel „pflegen“ + „zu“-infinitivo. Ekzemploj el la latina:
* klingeln < „ripete soni“
* sticheln < „ripete piki“ (eo)
- Frequentativ bzw. Frequentativum oder Iterativ bzw. Iterativum (lateinisch verbum frequentativum bzw. verbum iterativum; von lateinisch frequentia „Häufigkeit“ bzw. von iterare „wiederholen“) oder Repetitiv – bezeichnet die Aktionsart eines Verbs, die ein sich wiederholendes Einzelereignis ausdrückt. Verba frequentativa sind v. a. in den alten Sprachen wie Latein und Altgriechisch zu finden. Im Lateinischen sind sie an dem Suffix -it erkennbar. Im Deutschen benutzt man zur Wiedergabe Adverbien wie „oft“ oder Verbalkomplexe wie „pflegen“ + „zu“-Infinitiv. Beispiele aus dem Lateinischen: (de)
- Le fréquentatif est un aspect lexical ou aktionsart des verbes. C'est un phénomène qui consiste en la dérivation d'un verbe « simple » : le nouveau verbe prend dès lors le sens du verbe simple ajouté d'une notion de fréquence, de répétition. Le phénomène est particulièrement explicite en latin. La formation morphologique des fréquentatifs s'y traduit par : un plus ou moins fort changement du radical ; un infixe -t- ; une désinence en -are (quelle que soit la classe de conjugaison du verbe de base). Exemple : On trouve parfois un double fréquentatif, qui prend le plus souvent un sens péjoratif : (fr)
- Фреквентатив (лат. frequentativum) — форма глагола, которая указывает на повторяющееся действие. Фреквентатив может рассматриваться как отдельный глагол, производный от исходного. В русском языке форма фреквентатива образуется с помощью суффиксов -ыва, -ива, -ва, -а (слыхивать, видывать, знавать и т. п.) и воспринимается носителями как устаревшая. (ru)
|