| rdfs:comment
| - Georg Jarno (Buda, 3 de juny de 1868 – Wroclaw, 25 de maig de 1920) fou un compositor hongarès, principalment d'operetes. Deixeble de en l'Acadèmia de Música d'Hongria, fou director d'orquestra dels teatres de Bremen, Gera, Liegnitz, Metz, Halle, Chemnitz i Magdeburg, fins que, finalment, es dedicà exclussivment a la composició. Entre les seves òperes destaquen:
* (1899);
* (1903);
* les operetes
* ;
* (1910);
* (1912);
* (1913);
* , etc. (ca)
- György Jarnó [djord jarnO], laŭ hungarlingve kutima nomordo Jarnó György, ekster Hungario Georg Jarno estis aŭstrohungara komponisto, kapelmajstro. Lia origina familia nomo estis Kohner ĝis 1903. György Kohner naskiĝis la 2-an de junio 1868 en Pest (urbo) (Hungara reĝlando, Aŭstrio-Hungario), li mortis la 25-an de majo 1920 en Breslau (nuntempa Wrocław en Pollando). (eo)
- Georg Jarno (* 3. Juni 1868 in Ofen, Österreich-Ungarn; † 25. Mai 1920 in Breslau; eigentlich György Cohner) war ein ungarischer Komponist und Kapellmeister, der vor allem mit seinen Operetten erfolgreich war. (de)
- Georg Jarno (3 June 1868, in Buda – 25 May 1920, in Breslau) was a Hungarian composer, mainly of operettas. (en)
- Georg Jarno, né György Cohner le 3 juin 1868 à Buda et décédé le 25 mai 1920 à Breslau, est un chef d'orchestre et compositeur hongrois, principalement auteur d'opérettes à succès. (fr)
- Georg Jarno (ungerska: György Cohner), född 3 juni 1868 i Buda (i dåvarande Österrike-Ungern), död 25 maj 1925 i Breslau, var en österrikisk tonsättare (mestadels av operetter) av ungersk börd. (sv)
- Георг Ярно (настоящая фамилия Коген; венг. Jarno Georg; 3 июня 1868, Буда — 25 мая 1920, Бреслау) — венгерский композитор, дирижёр и музыкант. (ru)
- Georg Jarno (ur. 3 czerwca 1868 w Budapeszcie, zm. 25 maja 1920 we Wrocławiu) – węgierski kompozytor operetkowy. Jarno studia muzyczne odbył w Konserwatorium Budapeszteńskim. Następnie pracował jako dyrygent w teatrach wielu niemieckich miast (m.in. w Bremie, Gerze, Halle i Magdeburgu). W końcu osiedlił się w Wiedniu, później zaś we Wrocławiu. Początkowo pisał opery, wystawiając Die schwarze Kaschka (1895), Der Richter von Zalamea (1899) i Der zerbrochene Krug (1903). Nie spotkały się one jednak z powodzeniem. Namówiony przez żonę swego brata, Hansi Niese, zajął się operetką. Pierwszą jego operetką była Złota rybka (1907), następnie (1907), która odniosła największy sukces, Das Musikantenmädel (1910), Die Marine-Gustl (1912), Das Farmermädchen (1913), Jungier Sonnenschein (1918) i Mein An (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)