| rdfs:comment
| - Hug VI, dit el Dimoni (c. 1039/1043 – c. 1103/1110), fou senyor de Lusignan i comte de La Marca (com a Hug I). Era fill d' i d'Almodis de La Marca. Participà en la croada del 1101. (ca)
- Ugo VI di Lusignano, detto il Diavolo ("le Diable") ed anche Ugo di Gerusalemme. Hugues in francese, Hug in catalano, Hugo in spagnolo, in aragonese, in portoghese e in galiziano. Hugo anche in latino (1039 circa – 1110), fu signore di Lusignano dal 1060 alla sua morte. (it)
- Гуго́ VI де Лузинья́н (Гуго Дьявол; фр. Hugues VI le diable de Lusignan; ок. 1039 — 1110), также известен под прозвищем Коричневый, сеньор де Лузиньян и с 1060 года, граф де Ла Марш с 1091 года, сын Гуго V Благочестивого и Альмодис де Ла Марш. (ru)
- Ο Ούγος ΣΤ΄ των Λουζινιάν ή Ούγος ο κακός, (Γαλλική γλώσσα : Hugues VI le diable, μεταξύ 1139/1143 - περί το 1102) από τον Οίκο των Λουζινιάν ήταν κύριος του Λουζινιάν και, ως Ούγος Α΄, κόμης του Λα Μαρς (1091 - 1110). Ήταν γιος και διάδοχος του Ούγου Ε΄ κυρίου του Λουζινιάν και της Αλμοντίς, κόρης και διαδόχου του Βερνάρδου Α΄ κόμη του Λα Μαρς. Παρά την ευλάβεια του ήταν μόνιμα σε αντιπαράθεση με το αβαείο του Αγ. Μαισέντ. Σε πολλές περιπτώσεις οι φιλονικίες με τους μοναχούς ήταν τόσο βίαιες, που αναγκάστηκε να επέμβει ο δούκας της Ακουιτανίας, οι επίσκοποι του Πουατιέ και του Σαιντ και ο Πάπας Πασχάλης Β΄. Οι μοναχοί του Αγ. Μαισέν του έδωσαν το παρωνύμιο ο κακός. Το 1086 ο στρατός της Καστίλης καταστράφηκε σε μάχη από τους Αλμοραβίδες, οι οποίοι απείλησαν τον ετεροθαλή αδελφό του Βερεγγ (el)
- Hugo VI. von Lusignan (* um 1039; † 18. Mai 1102 in Ramla), genannt „le diable“ (der Teufel), war Herr von Lusignan, Kreuzritter und Sohn des Hugo V. von Lusignan und dessen Frau Almodis de la Marche. Trotz seiner Frömmigkeit geriet er häufig mit der exemten Abtei von Saint-Maixent in Konflikt. Seine zahlreichen Auseinandersetzungen mit den Mönchen wurden schließlich so gewalttätig, dass der Herzog von Aquitanien, die Bischöfe von Poitiers und Saintes sowie Papst Paschalis II. intervenieren mussten. Von den Mönchen der Abtei Saint-Maixent erhielt er den Beinamen „der Teufel“. (de)
- Hugh VI (c. 1039/1043 – 1102), called the Devilish, was the Lord of Lusignan and Count of La Marche (as Hugh I), the son and successor of Hugh V of Lusignan and Almodis de la Marche. Despite his piety, Hugh was in constant conflict with the abbey of St. Maixent. On numerous occasions his disputes with the monks grew so violent that the duke of Aquitaine and the bishops of Poitiers and Saintes had to intercede. At one point, Pope Paschal II threatened Hugh with excommunication. From these conflicts Hugh was dubbed "le diable", the devilish, by the monks of St. Maixent. (en)
- Hugues VI de Lusignan dit le Diable puis le Vieux, né vers 1035 et décédé après le mois de février 1110, fut seigneur de Lusignan (1060-1110) en Poitou. Il détenait également les châteaux de Frontenay, Chizé et d'Angles. Il contrôla pendant quelque temps, aux dépens de son cousin Hugues de Couhé, la châtellenie du même nom. Sa participation à la première croisade, où il prend part à de nombreuses batailles, l'auréole d'un grand prestige. Il est le premier seigneur de Lusignan à se rendre en Terre sainte. (fr)
- Hugo VI van Lusignan (ca. 1039 - Ramla, 18 mei 1102), bijgenaamd "le diable" (de Duivel), was heer van Lusignan (1060-1102), kruisvaarder en zoon van Hugo V van Lusignan en Almodis van La Marche. Ondanks zijn vroomheid geraakte hij veelvuldig met de vrijgestelde abdij van Saint-Maixent in conflict. Zijn talrijke twisten met de monniken werden uiteindelijk zo gewelddadig, dat de hertog van Aquitanië, de bisschoppen van Poitiers en Saintes alsook paus Paschalis II moesten interveniëren. Hij werd daarom door de monniken van de abdij van Saint-Maixent de bijnaam "de Duivel" gegeven. (nl)
- Hugo VI (c. 1039/1043 - c. 1103/1110), chamado o Diabo, foi Senhor de Lusinhão e Conde de La Marche (como Hugo I), filho e sucessor de Hugo V de Lusinhão e Almodis de La Marche. Participou na Cruzada de 1101. Apesar da sua devoção, Hugo estava em conflito constante com a abadia de S. Maixent. Em muitas ocasiões as suas querelas com os monges foram tão violentas que o duque da Aquitânia, os bispos de Poitiers, e o Papa Pascoal II se viram forçados a intervir. Por causa desses conflitos Hugo recebeu o cognome de "le diable" (o diabo) dos monges de S. Maixent. (pt)
|
| has abstract
| - Hug VI, dit el Dimoni (c. 1039/1043 – c. 1103/1110), fou senyor de Lusignan i comte de La Marca (com a Hug I). Era fill d' i d'Almodis de La Marca. Participà en la croada del 1101. (ca)
- Hugo VI. von Lusignan (* um 1039; † 18. Mai 1102 in Ramla), genannt „le diable“ (der Teufel), war Herr von Lusignan, Kreuzritter und Sohn des Hugo V. von Lusignan und dessen Frau Almodis de la Marche. Trotz seiner Frömmigkeit geriet er häufig mit der exemten Abtei von Saint-Maixent in Konflikt. Seine zahlreichen Auseinandersetzungen mit den Mönchen wurden schließlich so gewalttätig, dass der Herzog von Aquitanien, die Bischöfe von Poitiers und Saintes sowie Papst Paschalis II. intervenieren mussten. Von den Mönchen der Abtei Saint-Maixent erhielt er den Beinamen „der Teufel“. Aus der Ehe mit Hildegard von Thouars, Tochter von Vizegraf Aimery IV. von Thouars aus dem Haus Thouars ging sein Sohn und Nachfolger Hugo VII. von Lusignan hervor. 1087 unternahm Hugo zusammen mit seinem Halbbruder Raimund IV. von Toulouse eine Expedition gegen die Almoraviden in Spanien zur Unterstützung seines weiteren Halbbruders Berenguer Ramon II., dem Grafen von Barcelona. 1096 nahm Hugo das Kreuz zum Ersten Kreuzzug an der Seite seiner Halbbrüder Raimund und Berenguer. Er begleitete Raimund auch auf dem Kreuzzug von 1101. Nachdem er mit letzterem Ostern 1102 Jerusalem erreicht hatte, trat er die Heimreise nach Frankreich an. Sein Schiff geriet allerdings nur kurz nach der Abfahrt in einen Sturm und musste beschädigt umkehren. So folgte er dem Hilferuf König Balduins I. von Jerusalem und schloss sich dessen Heer zur Abwehr einer ägyptischen Invasion an. In der folgenden zweiten Schlacht von Ramla fiel Hugo am 18. Mai 1102. (de)
- Ο Ούγος ΣΤ΄ των Λουζινιάν ή Ούγος ο κακός, (Γαλλική γλώσσα : Hugues VI le diable, μεταξύ 1139/1143 - περί το 1102) από τον Οίκο των Λουζινιάν ήταν κύριος του Λουζινιάν και, ως Ούγος Α΄, κόμης του Λα Μαρς (1091 - 1110). Ήταν γιος και διάδοχος του Ούγου Ε΄ κυρίου του Λουζινιάν και της Αλμοντίς, κόρης και διαδόχου του Βερνάρδου Α΄ κόμη του Λα Μαρς. Παρά την ευλάβεια του ήταν μόνιμα σε αντιπαράθεση με το αβαείο του Αγ. Μαισέντ. Σε πολλές περιπτώσεις οι φιλονικίες με τους μοναχούς ήταν τόσο βίαιες, που αναγκάστηκε να επέμβει ο δούκας της Ακουιτανίας, οι επίσκοποι του Πουατιέ και του Σαιντ και ο Πάπας Πασχάλης Β΄. Οι μοναχοί του Αγ. Μαισέν του έδωσαν το παρωνύμιο ο κακός. Το 1086 ο στρατός της Καστίλης καταστράφηκε σε μάχη από τους Αλμοραβίδες, οι οποίοι απείλησαν τον ετεροθαλή αδελφό του Βερεγγάριο-Ραϋμόνδο Β΄ κόμη της Βαρκελώνης. Ο Ούγος ΣΤ΄ ανέλαβε εκστρατεία στην Ιβηρική το 1087 μαζί με τον ετεροθαλή αδελφό του Ραϋμόνδο Δ΄ κόμη της Τουλούζης για να βοηθήσουν τον αδελφό τους. Ανέλαβε τον σταυρό κατά την Α΄ Σταυροφορία μαζί με τους δύο προαναφερθέντες αδελφούς του, ο Ραϋμόνδος Δ΄ έγινε ο πρώτος κόμης της Τρίπολης. Συμμετείχε και στη Σταυροφορία του 1101 (μεταξύ της Α΄ και της Β΄ Σταυροφορίας) με το στρατό του Γουλιέλμου Θ΄ δούκα της Ακουιτανίας, έπεσε στην "μάχη της Ράμλα". (el)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)