| has abstract
| - Jan of the Doliwa coat of arms (died 17 March 1335) was Bishop of Poznań from 1324 - 1335. Little is known about his youth. We know that before taking over the bishop's throne in Poznań he was the office of the Archdiocese of Poznań. In July 1324, the Poznań chapter elected him another bishop. This election was approved by Janisław - Archbishop of Gniezno, who made episcopal ordination in the autumn of the same year in Sochaczew. Belonging to the Doliwów family, Jan belonged to the trusted king Władysław Łokietek. In the last months of 1324, Bishop Jan sent food to reinforce Pyzdry, and in June 1325 he belonged to the signatories of a covenant between the king and the West Pomeranian princes against Brandenburg in Nakło. In the same year, Pope John XXII appointed him the conservator of the Owińska monastery, ordering him also to extort Prince Bolesław III the Spendable to separate the Duchy of Legnica's brother. In February 1326 Jan took part in the synod of the Gniezno metropolis, and in 1329 during Łokietek's stay at the Poznań castle, he belonged to his immediate surroundings. In March 1331, the bishop, together with the Archbishop of Gniezno and the Cracow bishop, were appointed by the Pope to be the executors of the atonement to be given to the Chełmno bishopric for the losses suffered, and in the event of a refusal they had the right to lay a curse on the order. In July of the same year, the Teutonic invasion ravaged the bishop's estate - destroying Słupca and many villages belonging to the bishop, as well as many other cities in Greater Poland, such as Pyzdry, Środa Wielkopolska and Kostrzyn, where churches were burnt. In the Warsaw trial, the court found that the damage, without the temptation of the temples, amounted to 8,200 silver fines. After the death of Łokietek, the bishop concelebrated the coronation mass of Casimir the Great. During his term of office, the parish church in was founded, the estate of the bishops lying in both Greater Poland and Mazovia was merged, several villages were located, and a privilege for millers in the estate of the diocese was issued. The modern bishop calendar of Włocławek described him as a good and generous man, while Jan Długosz showed him in a negative way, accusing him of extravagance and lack of care for those in need. (en)
- Jan herbu Doliwa (zm. 17 marca 1335) – trzeci biskup poznański tego imienia. O jego młodości niewiele wiadomo. Wiemy, że przed objęciem tronu biskupiego w Poznaniu sprawował urząd poznańskiego archidiakona. W lipcu 1324 kapituła poznańska obrała go kolejnym biskupem. Elekcję tę zatwierdził Janisław – arcybiskup gnieźnieński, który dokonał święceń biskupich jesienią tego samego roku w Sochaczewie. Należąc do rodu Doliwów, Jan zaliczał się do zaufanych króla Władysława Łokietka. W ostatnich miesiącach 1324 biskup Jan posłał Łokietkowi posiłki w celu umocnienia Pyzdr, a w czerwcu 1325 należał do sygnatariuszy przymierza między królem a książętami zachodniopomorskimi zawartego przeciw Brandenburgii w Nakle. W tym samym roku papież Jan XXII mianował go konserwatorem klasztoru w Owińskach, zlecając mu również wymuszenie na księciu Bolesławie III Rozrzutnym wydzielenia księstwa legnickiego bratu. W lutym 1326 Jan wziął udział w synodzie metropolii gnieźnieńskiej, a w 1329 podczas pobytu Łokietka na poznańskim zamku, należał do jego najbliższego otoczenia. W marcu 1331 biskup wraz z arcybiskupem gnieźnieńskim i biskupem krakowskim zostali wyznaczeni przez papieża na egzekutorów zadośćuczynienia, jakie mieli dać Krzyżacy biskupstwu chełmińskiemu za wyrządzone straty, a w razie odmowy mieli prawo obłożyć zakon klątwą. W lipcu tegoż roku krzyżacki najazd spustoszył dobra biskupie – niszcząc Słupcę i wiele wsi należących do biskupa, a także wiele innych wielkopolskich miast, takich jak Pyzdry, Środa Wielkopolska i Kostrzyn, w których spalono kościoły. W procesie warszawskim sąd uznał, że szkody, bez złupionych świątyń, wyniosły 8200 srebrnych grzywien. Po śmierci Łokietka biskup koncelebrował mszę koronacyjną Kazimierza Wielkiego. Za jego kadencji ufundowano kościół parafialny w Krerowie, dokonano komasacji posiadłości biskupich leżących zarówno w Wielkopolsce jak i na Mazowszu, lokowano kilka wsi, a także wydano przywilej dla młynarzy w majątku diecezji. Współczesny biskupowi kalendarz włocławski opisywał go jako człowieka dobrego i szczodrego, podczas gdy Jan Długosz ukazał go w sposób negatywny, zarzucając mu rozrzutność i brak opieki nad potrzebującymi. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
