Johannes Aloysius Antonius Engelman (born Utrecht, 7 June 1900; died Amsterdam, 20 March 1972) was a Dutch writer. He was the recipient of the Constantijn Huygens Prize in 1954. Dutch composers like Marius Monnikendam and Marjo Tal set several of his works to music.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Jan Engelman (en)
- Jan Engelman (nl)
|
| rdfs:comment
| - Johannes Aloysius Antonius Engelman (born Utrecht, 7 June 1900; died Amsterdam, 20 March 1972) was a Dutch writer. He was the recipient of the Constantijn Huygens Prize in 1954. Dutch composers like Marius Monnikendam and Marjo Tal set several of his works to music. (en)
- Johannes Aloysius Antonius (Jan) Engelman (Utrecht, 7 juni 1900 – Amsterdam, 20 maart 1972) was een Nederlands dichter, criticus en vertaler. De dichter, die voornamelijk bekend is geworden vanwege zijn gedicht Vera Janacopoulos, dat volgens sommigen een typisch voorbeeld is van poésie pure. Een ander bekend gedicht dat als zodanig wordt gezien, is En Rade, door Engelman zelf een vocalise genoemd. (nl)
|
| foaf:depiction
| |
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| Link from a Wikipage to an external page
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| thumbnail
| |
| has abstract
| - Johannes Aloysius Antonius Engelman (born Utrecht, 7 June 1900; died Amsterdam, 20 March 1972) was a Dutch writer. He was the recipient of the Constantijn Huygens Prize in 1954. Dutch composers like Marius Monnikendam and Marjo Tal set several of his works to music. (en)
- Johannes Aloysius Antonius (Jan) Engelman (Utrecht, 7 juni 1900 – Amsterdam, 20 maart 1972) was een Nederlands dichter, criticus en vertaler. De dichter, die voornamelijk bekend is geworden vanwege zijn gedicht Vera Janacopoulos, dat volgens sommigen een typisch voorbeeld is van poésie pure. Een ander bekend gedicht dat als zodanig wordt gezien, is En Rade, door Engelman zelf een vocalise genoemd. De schrijver, dichter en essayist Simon Vestdijk heeft in zijn studies over poëzie, De glanzende kiemcel (1942) aannemelijk gemaakt dat gedichten als Vera Janacopoulos niet alleen gebaseerd zijn op klanken (een essentieel onderdeel van poésie pure), maar dat de betekenissen van de afzonderlijke woorden wel degelijk bijdragen aan de poëtische sfeer van het gedicht. Het gedicht werd na verschijnen in een tijdschrift meteen beroemd, en door sommigen wat belachelijk gevonden, of zelfs het "einde der poëzie" (Anthonie Donker). (nl)
|
| gold:hypernym
| |
| schema:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
