Jan z Wielomowic Gawiński (c. 1622–c. 1684) was a Polish Baroque poet. Gawiński is counted into the classical generation of Sarmatians – the generation of John III Sobieski, though his nobility is not certain. He likely descended from the town of Wilamowice near Krakow. He studied at the Biała Podlaska branch of Jagiellonian University. Next he was a courtier of bishop Charles Ferdinand Vasa. He may have fought with the Cossacks. Finally he settled down in Krakow and married Małgorzata Lajtner. There he held several offices, including the steward of saltworks in Wieliczka and Bochnia. He was also the best friend of Wespazjan Kochowski; they found second wives for each other.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Jan Gawiński (en)
- Jan Gawiński (pl)
|
| rdfs:comment
| - Jan z Wielomowic Gawiński (c. 1622–c. 1684) was a Polish Baroque poet. Gawiński is counted into the classical generation of Sarmatians – the generation of John III Sobieski, though his nobility is not certain. He likely descended from the town of Wilamowice near Krakow. He studied at the Biała Podlaska branch of Jagiellonian University. Next he was a courtier of bishop Charles Ferdinand Vasa. He may have fought with the Cossacks. Finally he settled down in Krakow and married Małgorzata Lajtner. There he held several offices, including the steward of saltworks in Wieliczka and Bochnia. He was also the best friend of Wespazjan Kochowski; they found second wives for each other. (en)
- Jan z Wielomowic Gawiński (ur. ok. 1622, zm. 1684?) – polski poeta barokowy. Zalicza się go do klasycznego pokolenia Sarmatów – pokolenia Sobieskiego, choć jego szlachectwo nie jest pewne. Pochodził prawdopodobnie z miasteczka Wilamowice koło Krakowa. Uczył się w Akademii Bialskiej, filii Akademii Krakowskiej. Później był dworzaninem biskupa Karola Ferdynanda Wazy. Walczył zapewne z Kozakami. W końcu zamieszkał w Krakowie. Ożenił się z Małgorzatą Lajtnerówną. Pełnił w mieście różne urzędy, był między innymi superintendentem warzelni wielickiej i bocheńskiej. Był najlepszym przyjacielem Wespazjana Kochowskiego (znaleźli dla siebie nawzajem drugie żony). (pl)
|
| foaf:depiction
| |
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| thumbnail
| |
| bot
| |
| date
| |
| has abstract
| - Jan z Wielomowic Gawiński (c. 1622–c. 1684) was a Polish Baroque poet. Gawiński is counted into the classical generation of Sarmatians – the generation of John III Sobieski, though his nobility is not certain. He likely descended from the town of Wilamowice near Krakow. He studied at the Biała Podlaska branch of Jagiellonian University. Next he was a courtier of bishop Charles Ferdinand Vasa. He may have fought with the Cossacks. Finally he settled down in Krakow and married Małgorzata Lajtner. There he held several offices, including the steward of saltworks in Wieliczka and Bochnia. He was also the best friend of Wespazjan Kochowski; they found second wives for each other. His most famous works are his idylls, taking pattern from Anacreon, Szymon Szymonowic and ancient Latin poets, glorifying life in the village and published many times. He wrote Dworzanki albo Epigrammata polskie (Court ladies or Polish epigrams) and the poem Clipaeus christianitatis (The shield of Christianity), in praise of John III Sobieski defeating the Ottoman Empire, a series of epigrams Nagrobki (Epitaphs), a Latin poem on the death of Planctus (Crying) and translations of the works of Maciej Kazimierz Sarbiewski as well. (en)
- Jan z Wielomowic Gawiński (ur. ok. 1622, zm. 1684?) – polski poeta barokowy. Zalicza się go do klasycznego pokolenia Sarmatów – pokolenia Sobieskiego, choć jego szlachectwo nie jest pewne. Pochodził prawdopodobnie z miasteczka Wilamowice koło Krakowa. Uczył się w Akademii Bialskiej, filii Akademii Krakowskiej. Później był dworzaninem biskupa Karola Ferdynanda Wazy. Walczył zapewne z Kozakami. W końcu zamieszkał w Krakowie. Ożenił się z Małgorzatą Lajtnerówną. Pełnił w mieście różne urzędy, był między innymi superintendentem warzelni wielickiej i bocheńskiej. Był najlepszym przyjacielem Wespazjana Kochowskiego (znaleźli dla siebie nawzajem drugie żony). Pisał wiele i na wysokim poziomie. Największą sławę zyskały jego sielanki, wzorowane na Anakreoncie, Szymonie Szymonowicu i poetach rzymskich, wielokrotnie wznawiane, oraz Dworzanki albo Epigrammata polskie – zbiór celnych fraszek na każdy temat. Ku czci zwycięskiego Sobieskiego wydał również poemat Clipaeus Christianitatis, to jest Tarcz chrześcijaństwa. Jest ponadto autorem cyklu fraszek Nagrobki oraz łacińskiego wiersza na śmierć Planctus. Tłumaczył też Macieja Kazimierza Sarbiewskiego. (pl)
|
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is Wikipage redirect
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
_(cropped).jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
