| rdfs:comment
| - Jarl (jinak Earl) je titul, který znamenal v Anglosasku a Skandinávii titul „náčelníka“. Jeho pozice byla hned za králem. Titul se dědil z generace na generaci. Jarlové vlastnili množství půdy, svoji družinu, směli mít vlastní lodě a měli i jiné statky. Všestranně uplatňovali svůj vliv. (cs)
- Jarlo (alie Earlo) estas titolo, kiu signifis ĉe la anglosaksoj kaj en Skandinavio titolon de "estro" ("vic-"). Ties pozicio estis tuj post la reĝo. La titolo estis heredata el generacio al generacio. La jarlo proprumis kvanton de grundo, sian trupon, li povis havi proprajn ŝipojn kaj li havis ankaŭ aliajn posedaĵojn. Li diversspece validigis sian influon. (eo)
- Jarl is a rank of the nobility in Scandinavia. In Old Norse, it meant "chieftain", particularly a chieftain set to rule a territory in a king's stead. Jarl could also mean a sovereign prince. For example, the rulers of several of the petty kingdoms of Norway had the title of jarl and in many cases they had no less power than their neighbours who had the title of king. It became obsolete in the Middle Ages and was replaced by duke (hertig/hertug/hertog). The word is etymologically related to the English earl. (en)
- Le jarl (prononcer « yarl ») désigne un chef scandinave ou un grand noble au-dessous du rang de roi. À l'origine, il désigne en vieux norrois ou en danois un chef de clan ou un sous-roi.En langue scandinave, il était l'équivalent de chef de guerre ou comte. Jarl a donné le mot anglais earl, un titre nobiliaire équivalent au titre français de comte. (fr)
- 야를(jarl)은 게르만 철기 시대(기원후 375년경)로부터 중세 성기에 이르기까지 북유럽 일대에서 사용된 귀족 작위로, 영국 백작(earl)과 그 기원이 같으며, 동유럽의 보야르(boyar)와 대응한다. 야를이라는 작위명이 처음 발견되는 것은 5세기의 룬 각석들로서, 노르웨이 중부에서 스웨덴 남부에 이르는 일대에서 널리 발견된다. (ko)
- Jarl ('guerreiro' ou 'nobre'; pl. jarlar) era, nas línguas nórdicas, um título usado na Era Viquingue e no início da Idade Média (c. 900–1300), para designar o governador de uma região relativamente grande ou o braço-direito de um rei. Foi sucessivamente substituído pelo título feudal de duque (dux), nos países nórdicos, e modernamente, por conde (count), na Inglaterra, sendo utilizado até hoje o título de jarl, palavra de origem nórdica, adotada na corte inglesa). (pt)
- Ярл (др.-сканд. Jarl) — один из высших титулов в иерархии в средневековой Скандинавии, а также само сословие знати. Первоначально означал племенного вождя, позже стал означать титул верховного правителя страны. После появления национальных государств ярлы стали доверенными лицами конунга и осуществляли его власть на местах. К началу XIV века термин вышел из употребления (кроме Исландии), так как ярлов заменили королевские брюти. (ru)
- Jarl (starnord. iarl) – średniowieczny tytuł nadawany skandynawskim wodzom, wojownikom lub powiernikom króla. Używali go również niezależni władcy mniejszych terytoriów. Pierwotnie słowo jarl oznaczało człowieka możnego, potężnego lub wyżej postawionego. Później symbolizowało namiestnika królewskiego lub zarządcę prowincji. Tytuł był znany w całej Skandynawii, ale najczęściej używano go w Norwegii i na Orkadach. W Anglii od słowa jarl wywodzi się tytuł earl. (pl)
- Jarl és, en les llengües escandinaves, l'equivalent al títol de comte o de duc (cf. l'anglès «earl»). En la mitologia nòrdica, Jarl era el fill de (Heimdal) i de Modir (la sang més pura). Ríg parla a Jarl sobre les i altres màgies, així com del llenguatge de les aus. Jarl reuní llavors a alguns homes i conquistà diverses terres. Després es casà amb Erna, amb qui tingué onze fills, els avantpassats dels guerrers de la societat nòrdica. (ca)
- Jarl, verwandt mit dem englischen „Earl“, dem deutschen Grafen entsprechend, war ab der Germanischen Eisenzeit (375 n. Chr.) bis ins Hochmittelalter ein Fürstentitel in den nordischen Ländern. Die früheste Verwendung des Jarlsbegriffs taucht in Runen-Inschriften aus dem 5. Jahrhundert auf. Die Inschriften sind von der Mitte Norwegens bis nach Südschweden und Fünen zu finden. In diesen Texten heißt der Jarl erilaR. Alle haben vor erilaR ein betontes ek (= ich) stehen. Oft nennt sich der erilaR mit seinem Namen, woraus sich ergibt, dass es sich um einen Titel handelt. Die Seltenheit der Inschriften weist auf einen kleinen Kreis der Nutzer und damit auf den hohen Rang verbunden mit einer Bildung hin, die die Kenntnis der Runenschrift beinhaltet. Oft stellen die Texte die Schriftkundigkeit des (de)
- Jarl, antzinako eskandinabieraz, konde edo duke tituluaren baliokidea da (ingelesez earl). Eskandinabiar mitologian, Jarl (Heimdal) eta Modirren (odolik garbiena). Rigak, Jarli, eta beste magia batzuei buruz hitz egiten dio, baita txorien hizkuntzari buruz ere. Jarlek, orduan, zenbait gizon bildu eta zenbait lurralde konkistatu zituen. Ondoren, Emarekin ezkondu zen, norekin hamaika seme-alaba izan zituen, eskandinaviar gizarteko gerlarien arbasoak. (eu)
- Jarl (pl. Jarlar) es, en las lenguas nórdicas, el equivalente al título de conde o de duque (cf. el inglés «earl», palabra heredada de los escandinavos y que se adoptó en la corte noble inglesa.). Solía ser un rango de carácter hereditario, o concedido por el rey a prominentes caudillos militares que apoyaban a la corona. Históricamente destacaron los jarls de las Orcadas y Shetland. Otro ejemplo in exteris se encuentra en la conquista normanda de Italia Meridional, con el título que ostentó Jarl Rogeirr (Roger I de Sicilia). (es)
- Jarl o earl è un titolo nobiliare scandinavo (jarl) e anglosassone (earl) che indicava originariamente una persona con il rango di capitano, un capo militare che controllava un determinato territorio per conto del proprio sovrano. Il significato assunto nel tempo e l'equivalente continentale con cui verrà sostituito alla fine del Medioevo variano in funzione del contesto geopolitico d'utilizzo. (it)
- Jarl var i Norden under tidig medeltid ett ämbete, vars oftast högättade innehavare styrde över ett större område, eller var kungens närmaste man. I de fall där jarlen var kungens högra hand och därmed rikets högste tjänsteman, samt när jarlen var förmyndare för en minderårig kung, används ibland titeln riksjarl för att särskilja honom från de eventuella andra jarlar som fanns i landet. Den tidigaste användningen av termen är bäst belagd i norska områden, till exempel i Orkneyöarnas historia. I Sverige var ”svearnas jarl” befälhavaren för ledungsflottan. (sv)
- Ярл (норв. Jarl, англ. earl) — вищий титул в ієрархії в середньовічній Скандинавії, що початково означав довірену особу короля, наділену владою. На початок XIV століття вийшов зі вжитку. Англійське слово англ. earl того ж походження, спочатку мало те ж значення, але з часом володарі титулу були позбавлені влади. У наш час[коли?] цей титул зазвичай перекладається українською як граф. У 997 році кам'яні укріплення міста А́лаборг (Ладоґи) зруйнували вояки норвезького ярла Ейріка Гаконсона. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)