| rdfs:comment
| - Jesus' Blood Never Failed Me Yet is a 1971 composition by Gavin Bryars based on a loop of an unknown homeless man singing a brief improvised stanza. The loop was the singer's recollection of the chorus of a gospel hymn, by James M Black, published in 1911. Rich harmonies, comprising string and brass, are gradually overlaid over the stanza. The piece was first recorded for use in a documentary which chronicles street life in and around Elephant and Castle and Waterloo, in London. When later listening to the recordings, Bryars noticed the clip was in tune with his piano and that it conveniently looped into 13 bars. For the first LP recording, he was limited to a duration of 25 minutes; later he completed a 60-minute version of the piece for cassette tape; and with the advent of the CD, a 74- (en)
- Jesus' Blood Never Failed Me Yet (en français : Le sang de Jésus ne m'a jamais fait défaut ou ne m'a jamais trahi) est un chant de Noël, composé en 1971, par Gavin Bryars. L’histoire de cette composition est singulière. Le point de départ est une brève phrase chantée a cappella par un sans-abri, à Londres en Angleterre, lors d'un enregistrement filmé par une équipe de journalistes pour un documentaire sur les gens qui vivent dans la rue dans les quartiers d’Elephant and Castle, de la gare de Waterloo à Londres. (fr)
- Jesus' Blood Never Failed Me Yet is een compositie van Gavin Bryars uit 1971. De compositie bestaat uit een loop van een verder onbekende zwervende man die een korte stanza zingt. De korte stanza wordt herhaald, en wordt vervolgens in toenemende mate begeleid door een strijkorkest en door blazersgroepen die een harmonie met de tekst vormen. Het nummer was in eerste instantie geschreven voor een documentaire over dakloosheid die verhaalde over het straatleven in de buurten en in Londen. Het viel Bryars op dat een clip uit de documentaire gelijkstemmig was met zijn piano, en dat het gemakkelijk in 13 maten te loopen was. De eerste versie, uitgebracht op lp, was door het gebruikte medium beperkt tot 25 minuten, een 60 minuten durende versie voor de muziekcassette kwam later uit, gevolgd doo (nl)
- Jesus' Blood Never Failed Me Yet (рус. Кровь Иисуса никогда ещё меня не подводила) — аранжировка 1971 года английским музыкантом Гэвином Брайарсом мелодии неизвестного композитора. Она основана на напеве некоего бездомного человека, повторяющего короткий мотив. Добавление гармоний, включая струнные и медные духовые инструменты, происходит от строфы к строфе. Брайарс говорит: (ru)
|
| has abstract
| - Jesus' Blood Never Failed Me Yet is a 1971 composition by Gavin Bryars based on a loop of an unknown homeless man singing a brief improvised stanza. The loop was the singer's recollection of the chorus of a gospel hymn, by James M Black, published in 1911. Rich harmonies, comprising string and brass, are gradually overlaid over the stanza. The piece was first recorded for use in a documentary which chronicles street life in and around Elephant and Castle and Waterloo, in London. When later listening to the recordings, Bryars noticed the clip was in tune with his piano and that it conveniently looped into 13 bars. For the first LP recording, he was limited to a duration of 25 minutes; later he completed a 60-minute version of the piece for cassette tape; and with the advent of the CD, a 74-minute version. It was shortlisted for the 1993 Mercury Prize. Bryars says: In 1971, when I lived in London, I was working with a friend, Alan Power, on a film about people living rough in the area around Elephant and Castle and Waterloo Station. In the course of being filmed, some people broke into drunken song – sometimes bits of opera, sometimes sentimental ballads – and one, who in fact did not drink, sang a religious song "Jesus' Blood Never Failed Me Yet". This was not ultimately used in the film and I was given all the unused sections of tape, including this one.When I played it at home, I found that his singing was in tune with my piano, and I improvised a simple accompaniment. I noticed, too, that the first section of the song – 13 bars in length – formed an effective loop which repeated in a slightly unpredictable way [in the notes for the 1993 recording on Point, Bryars wrote that while the singer's pitch was quite accurate, his sense of tempo was irregular]. I took the tape loop to Leicester, where I was working in the Fine Art Department, and copied the loop onto a continuous reel of tape, thinking about perhaps adding an orchestrated accompaniment to this. The door of the recording room opened on to one of the large painting studios and I left the tape copying, with the door open, while I went to have a cup of coffee. When I came back I found the normally lively room unnaturally subdued. People were moving about much more slowly than usual and a few were sitting alone, quietly weeping.I was puzzled until I realised that the tape was still playing and that they had been overcome by the old man's singing. This convinced me of the emotional power of the music and of the possibilities offered by adding a simple, though gradually evolving, orchestral accompaniment that respected the homeless man's nobility and simple faith. Although he died before he could hear what I had done with his singing, the piece remains as an eloquent, but understated testimony to his spirit and optimism." (en)
- Jesus' Blood Never Failed Me Yet (en français : Le sang de Jésus ne m'a jamais fait défaut ou ne m'a jamais trahi) est un chant de Noël, composé en 1971, par Gavin Bryars. L’histoire de cette composition est singulière. Le point de départ est une brève phrase chantée a cappella par un sans-abri, à Londres en Angleterre, lors d'un enregistrement filmé par une équipe de journalistes pour un documentaire sur les gens qui vivent dans la rue dans les quartiers d’Elephant and Castle, de la gare de Waterloo à Londres. La composition de Bryars, considérée comme l’une de ses plus fortes œuvres, est un morceau de 25 minutes à sa création et elle a évolué au cours du temps pour devenir en 1993 un morceau de 74 minutes. En 2019, elle a donné lieu à une version de 12 h, jouée en nocturne à la galerie d'art Tate Modern de Londres. (fr)
- Jesus' Blood Never Failed Me Yet is een compositie van Gavin Bryars uit 1971. De compositie bestaat uit een loop van een verder onbekende zwervende man die een korte stanza zingt. De korte stanza wordt herhaald, en wordt vervolgens in toenemende mate begeleid door een strijkorkest en door blazersgroepen die een harmonie met de tekst vormen. Het nummer was in eerste instantie geschreven voor een documentaire over dakloosheid die verhaalde over het straatleven in de buurten en in Londen. Het viel Bryars op dat een clip uit de documentaire gelijkstemmig was met zijn piano, en dat het gemakkelijk in 13 maten te loopen was. De eerste versie, uitgebracht op lp, was door het gebruikte medium beperkt tot 25 minuten, een 60 minuten durende versie voor de muziekcassette kwam later uit, gevolgd door een versie die de volledige 74 minuten van een compact disc benutte. Gavin Bryars vertelt: In 1971, toen ik in Londen woonde, werkte ik met een vriend, Alan Power, aan een film over het ruige leven in het gebied tussen Elephant and Castle en Waterloo Station. Tijdens het filmen begonnen sommige mensen dronken te zingen – soms stukken opera, soms sentimentele ballads – en eentje, die overigens helemaal niet dronk, zong een religieus lied "Jesus' Blood Never Failed Me Yet". Dit lied werd later niet in de film gebruikt en ik mocht alle ongebruikte delen meenemen, waaronder dit stuk.Toen ik dit thuis speelde, merkte ik dat zijn gezang mooi gelijk liep met mijn pianospel, en ik maakte er een simpele begeleiding voor. Ik merkte ook dat het eerste deel van het lied – 13 maten lang – een mooie "loop" vormde die zich op een enigszins onvoorspelbare manier herhaalde. Ik nam de band mee naar Leicester, waar ik werkte op de afdeling Fine Art, en kopieerde deze op een continue geluidsband, erover nadenkend of ik er misschien een orkestrale begeleiding aan toe zou voegen. De deur van de opnamestudio opende naar een van de grote ontwerpstudio's en ik liet de band doorkopiëren, met de deur open, toen ik een kop koffie ging halen. Toen ik terugkwam, was de normaal erg rumoerige studio opeens onnatuurlijk ingetogen. Mensen bewogen zich veel rustiger door de studio dan normaal en sommige zaten op een stoel zachtjes te huilen.Ik was verbijsterd, tot ik besefte dat de band nog steeds speelde en ze getroffen waren door het gezang van de oude man. Dit overtuigde me van de emotionele kracht van de muziek en van de mogelijkheden die door het toevoegen van een eenvoudige, maar geleidelijk evoluerende, orkestbegeleiding zou ontstaan die de nobelheid en het simpele geloof van de zwerver zou respecteren. Hoewel hij stierf voordat hij kon horen wat ik met zijn zang had gedaan, blijft het stuk een welsprekend maar ingetogen getuigenis van zijn geest en optimisme." (nl)
- Jesus' Blood Never Failed Me Yet (рус. Кровь Иисуса никогда ещё меня не подводила) — аранжировка 1971 года английским музыкантом Гэвином Брайарсом мелодии неизвестного композитора. Она основана на напеве некоего бездомного человека, повторяющего короткий мотив. Добавление гармоний, включая струнные и медные духовые инструменты, происходит от строфы к строфе. Брайарс говорит: В 1971 году, когда я жил в Лондоне, мы с моим другом Аланом Пауэром работали над фильмом о людях, живущих в районах Лондона Elephant and Castle и Waterloo. Во время съёмок некоторые из них сбивались на пьяные песни — иногда на куски из различных опер, иногда на сентиментальные баллады. А один из них, который вовсе не был пьян, напел мелодию религиозной песни «Jesus' Blood Never Failed Me Yet». Она не была использована в фильме, и я заполучил её в безраздельное пользование. Когда я вернулся и поставил её дома, обнаружилось, что мотив бездомного попадал в настройку моего рояля, и я сымпровизировал простой аккомпанемент. Также я заметил, что первая секция мотива — 13-тактовая — состояла из интересной цикличной мелодии, которая повторялась в слегка непредсказуемой манере. Я забрал кассету с этим лупом в Лестер, где я работал в Академии изящных искусств, и скопировал его с многократными репризами на другую плёнку, размышляя о возможной оркестровой аранжировке. Дверь в комнату с пультом оказалась открытой в сторону большой художественной студии, когда я отлучился попить кофе. Вернувшись, я обнаружил, что студия стала необычно вялой, люди двигались куда медленнее обычного, а некоторые из них сидели в одиночестве, тихо плача. Я был озадачен, пока не осознал, что моя плёнка все ещё проигрывалась, и люди были охвачены пением бездомного старика. Эта история убедила меня в эмоциональной силе музыки. И, хоть бродяга умер до того, как смог услышать то, что я сделал с его пением, в моей аранжировке до сих пор отчетливо слышны его оптимизм и сила духа. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)