rdfs:comment
| - Johnson v. M'Intosh, 21 US (8 Wheat.) 543 (1823), ist eine richtungsweisende Entscheidung des Obersten Gerichtshofs der Vereinigten Staaten, die besagt, dass amerikanische Ureinwohner kein Land an Privatpersonen verkaufen können. Wie dem Obersten Richter (Chief Justice) John Marshall vorgetragen wurde, strengte der Rechtsnachfolger eines privaten Landkaufs von den Piankeshaw eine Klage (sog. action of ejectment) gegen den Inhaber eines bundesstaatlichen Landpatents zur Klärung der Eigentumsrechte an. (de)
- Johnson v. M'Intosh, 21 U.S. (7 Wheat.) 543 (1823), is a landmark decision of the U.S. Supreme Court that held that private citizens could not purchase lands from Native Americans. As the facts were recited by Chief Justice John Marshall, the successor in interest to a private purchase from the Piankeshaw attempted to maintain an action of ejectment against the holder of a federal land patent. The ruling essentially enforces the 1763 Royal Proclamation of King George III. (en)
- L'affaire Johnson contre McIntosh a établi, par la décision, rendue en 1823 par le président de la Cour Suprême des États-Unis, le principe de la souveraineté (« sovereignty ») des États-Unis sur son territoire au nom du « droit de découverte » des nations européennes, supérieur au « droit d'occupation » des autochtones. (fr)
- De zaak Johnson t. M'Intosh, 21 U.S. (8 Wheat.) 543 (1823), was een zaak voor het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten waarin het Hof met een oordeelde dat particuliere burgers geen grond konden kopen van Inheemse Amerikanen. Het Hof kwam tot dit besluit in een zaak waarin een van zijn voormalige rechters een stuk grond had gekocht van de inheemse en op grond van deze koopovereenkomst koopman van deze grond te verdrijven. M'Intosh had echter een concessie over de gronden verkregen van de Amerikaanse federale overheid. (nl)
|